ابوالنجم بکری

[ویکی فقه] بَکْری ، ابوالنجم محمد توفیق بن علی بن محمد ۲۸۷-۳۵۱ق / ۸۷۰-۹۳۲م ، ادیب ، شاعر ، صوفی و اشراف زاده متدین و دولتمرد مصری می باشد.
وی از یک سو به خلیفه ابوبکر منسوب ، و از سویی سبباً به خاندان امام حسن بن علی علیه السلام وابسته است .
زندگی نامه
بکری در قاهره چشم به جهان گشود و پس از طی آموزشهای اولیه ، در مدرسه ای که خدیو توفیق برای فرزندان خویش تأسیس کرده بود، به تحصیل پرداخت اما این مدرسه در ۳۰۲ق /۸۸۵م تعطیل شد و او ناچار با آموزگارانی که به خانه می آمدند، به تحصیل ادامه داد و در ۸۸۹م موفق به اخذ مدرک پایان دوره دبیرستان شد.
شاگردی شیخ ازهر
و سپس چندی در خدمت شیخ ازهر انبابی درس خواند و از او «اجازه » دریافت داشت . افزون بر اینها، بکری با دانشهای نوین آشنا شد و زبانهای خارجی ، به ویژه فرانسه را نیز در کنار علوم عربی و دینی نیک آموخت .
رقابت با حلمی
...