ریزش بهمن

نحوه ریزش بهمن
زمین لغزش
سنگ لغزش
جریان آذرآواری
بلور برف
ریزش بهمن یا برف کوچ تودهٔ بزرگ برف است که در سراشیبی کوهستان به حرکت در می آید. توده های بزرگ بهمن باعث مدفون شدن اشیا و مرگ جانداران می شود.
این پدیدهٔ سریع و ناگهانیِ جریان یافتن انبوهی از برف سطح شیب دار به سوی پایین است. این جریان در ناحیهٔ شروع معمولاً با شکستن مکانیکی در یک خشت برفی (بهمن دال) در ارتفاعات جایی که دورهٔ سرمای هوا در طول سال طولانی تر است آغاز می شود و این زمانی است که فشار وارد بر برف به بیش از توان مقاومتی آن می رسد. گاهی هم، این فشار به تدریج و با گسترده تر شدن برف های نیمه منجمد انجام می شود. پس از شروع، معمولاً به سرعت شتاب بهمن افزایش می یابد و با دربرگیری سریع برفِ بیشتر اندازهٔ حجم و جرم آن بیشتر می شود. اگر بهمن به سرعت کافی برسد برف ممکن است با هوا مخلوط شود و یک بهمن پودر برفی تشکیل شود، که یک نوع جریان گرانشی است. بهمن های پودر برفی می توانند سرعتی تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعت و توده هایی بیشتر از ۱۰ میلیون تن داشته باشند. این جریان خود می تواند مسافت های طولانی در مسیر به سوی پایین دره و حتی برای مسافت کوتاهی مسیری سربالایی بپیماید.
ریزش آوار سنگ ها و خرده سنگ ها با ریزش بهمن روشی مشابه دارند؛ همان گونه که در مقالهٔ سنگ لغزش آمده است. در ادامهٔ این مقاله اشاره ها همه به ریزش بهمن برف خواهد بود.