اخذ

[ویکی الکتاب] معنی أَخَذَ: گرفت(مذکر)
معنی أَخْذُ: گرفتن
معنی أُخِذَ: گرفته شده
معنی جَهَنَّمُ: جهنّم - دوزخ (اسمی است از اسمای آتش آخرت . بعضی گفتهاند این لفظ از قول عرب که به چاه بسیار عمیق جهنام میگوید اخذ شده . بعضی دیگر گفتهاند که این کلمه لغتی است فارسی که در زبان عربی شایع شده است . )
معنی صَّفْحَ: گذشت کردن - نادیده گرفتن- صفحه (در معنای "صفح "روی خوش نشان دادن نیز مستتر است. پس معنای صفحت عنه این است که علاوه بر اینکه او را عفو کردم روی خوش هم به او نشان دادم ، و یا این است که من صفحه روی او را دیدم در حالی که به روی خود نیاوردم ، و یا این اس...
تکرار در قرآن: ۲۷۳(بار)
گرفتن. حیازت. چون غضب موسی فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصادیق اخذ و کیفیّت آن مختلف است ولی در همه آنها معنی اولی ملحوظ می‏باشد مثل اخذ پیمان، اخذ بعذاب، اخذ زمین زینت خود را از روئیدنیها، اخذ چیزی با دست، اخذ خلق یعنی متخلق شدن بخلقی و نظائر اینها، چنانچه بترتیب در این آیات و امثال آنها آمده است ، ، ، ، آخد: گیرنده اتخاذ یعنی گرفتن توأم با قبول نحو با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و سایر صیغ آن از باب افتعال، بنظر می‏آید که در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودی ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گوید: در آیه از آن جهت از باب مفاعله آمده که مردم نعمت‏ها را اخذ کرده و شکر بجای نیاورده‏اند مؤاخذه بدین نحو طرفینی است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنی مجازات و اخذ به عقوبت است، می‏توان گفت که: مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست بنظر نمی‏رسد ولی آیه مؤید قول ما است.