عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (ع اِ) کبوتر ماده ، یا قمری ماده . و آن بصورت معرفه بکار رود و نیز با «ال » می آید. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کبوتر ماده . ج ، عَکارم . (دهار).
عکرمة. [ ع ِرِم َ ] (اِخ ) معروف به ابومحمد الصادق . از داعیان بنی العباس در خراسان بوده است . رجوع به تاریخ حبیب السیر، چ طهران ج 1 ص 258 شود.
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم ازدی ، مکنی به ابوعبداﷲ. تابعی است . و رجوع به ابوعبداﷲ (عکرمة...) شود.
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن ابی جهل عمروبن هشام مخزومی قرشی . از بزرگان قریش در جاهلیت و اسلام . وی مانند پدر خویش از سرسخت ترین دشمنان پیامبر اسلام (ص ) بوده است . عکرمة پس از فتح مکه اسلام آورد و در چند غزوه شرکت جست و به سال 13 هَ .ق . به سن 62سالگی در غزوه ٔ یرموک یا در جنگ مرج الصفر شهید گشت . (از الاعلام زرکلی از تهذیب الاسماء و الاصابة و تاریخ الاسلام و رغبةالاَّمل ).
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن خالدبن العاص . تابعی است . (منتهی الارب ).
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن عماربن عقبه ٔ حنفی عجلی یمامی ، مکنی به ابوعمار. وی در عصر خویش شیخ یمامه بشمار میرفت و از محدثان بود و اصل او از بصره بوده است . عکرمة در اواخر عمر به بغداد رفت و به سال 159 هَ . ق . در آنجا درگذشت . (از الاعلام زرکلی از تاریخ بغداد و تهذیب التهذیب ). و رجوع به ابوعمار شود.
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن خصفةبن قیس عیلان . جدی است جاهلی ، و فرزندان او قبایل ضخمة می باشند. (از الاعلام زرکلی از جمهرةالانساب ).
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) جدی است جاهلی و فرزندان او بطنی از اوس را تشکیل میدهند. (از الاعلام زرکلی به نقل از السبائک و نهایةالارب و البیان و الاعراب ).
عکرمة. [ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ بریری مدنی ، مکنی به ابوعبداﷲ. از موالی عبداﷲبن عباس . وی تابعی بود و از داناترین مردم در تفسیر و غزوات بشمار می آمد. عکرمة به سال 25هَ . ق . متولد شد و بعدها به سیاحت بلاد پرداخت و بیش از سیصدتن از وی روایت دارند که در حدود هفتادتن آنان از تابعیانند. وی مدتی در مغرب بسر برد سپس به مدینه بازگشت و به سال 105 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی به نقل از تهذیب التهذیب و حلیةالاولیاء و ابن خلکان ). و رجوع به تاریخ سیستان ص 18 شود.
