پزشکی

پزشکی یک دانش کاربردی است، هدف آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری ها و بازتوانی آسیب دیدگان است. این منظور با شناخت بیماریها، تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آن ها به انجام می رسد. دانش پزشکی بر روی طیف وسیعی از رشته ها شامل از فیزیک و زیست شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده است. امروزه هدف دانش پزشکی استفاده از فناوری های دانش مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن ها و سلول ها دریچه ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم های مولکولی فراهم کرده است. این بصیرت فیزیولوژیکی راه را برای درک بهتر فرایندهای پیچیده بیماری ها و رویکردهای نو درمانی فراهم کرده است.
شکایت اصلی (CC): علت این ویزیت پزشکی، شامل نشانه ها که با همان کلماتی که بیمار بیان کرده به همراه مدت بروزشان ثبت می شود.
شرح حال بیماری/شکایت فعلی: ترتیب زمانی وقایع و نشانه های بیماری و توضیح بیشتر هر کدام از آن ها
فعالیت فعلی: شغل، تفریحات و کاری که بیمار انجام می دهد.
داروها (Rx): داروهایی که بیمار مصرف می کند، شامل داروهای بدون نسخه و داروهای خانگی و همچنین داروهای طب جایگزین و گیاهی. آلرژی ها هم در اینجا ثبت می شوند.
سابقه پزشکی قبلی (PMH/PMHx): شامل بیماری های پزشکی دیگر همزمان، سابقه بستری ها، مصدومیت ها، بیماری های عفونی قبلی و/یا واکسیناسیون ها و سابقه آلرژی های شناخته شده.
سابقه اجتماعی (SH): محل تولد، اقامت، وضعیت تأهل، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، عادت ها (شامل رژیم غذایی، داروهای مصرف شده یا در حال مصرف، سیگار و الکل).
سابقه خانوادگی (FH): فهرست بیماری ها در فامیل که ممکن است بیمار را مورد تأثیر قرار دهد. گاه یک شجره نامه به کار می رود.
بازبینی سیستم ها (ROS): مجموعه ای از سوالات که ممکن است در شرح حال بیماری پرسیده نشده باشد، یک بررسی کلی (برای نمونه: «آیا اخیراً متوجه هر نوع کاهش وزن، تغییر در خواب، توده یا برآمدگی شده اید؟» و غیره). و سپس پرسش هایی از تمامی دستگاه های اصلی بدن (قلب، ریه، دستگاه گوارش، دستگاه ادراری و غیره).
تلاش بشر برای درمان بیماری ها و آسیب ها از دوران پیش از باستان وجود داشته است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه به عنوان بخشی از آن وجود داشته است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن سینا و رازی طی شد. در رنسانس با بهره گیری از روش علمی پزشکی پیشرفت های قابل توجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن شناخته می شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماری ها را دچار تحولی جدی کرد به طوری که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته اند. اهمیت سلامتی در بهره وری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شده است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند؛ لذا سازمان های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانونمندسازی فعالیت های پزشکی تأسیس شده اند.
در حرفه پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص های افتراقی، بررسی ها (شامل آزمایش و تصویربرداری و …)، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام می شود. امروزه پیشرفت های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته های مختلف شده است. با این حال کماکان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی عملکرد پزشکان عمومی و پزشکان خانواده شروع می شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی تر را ارائه می دهند ارجاع می شوند.
پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران قیمت که در این راه سازمان هایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامت سعی در رفع این نقیصه را دارند.

پِزِشکی (medicine)
13126800.jpg
علم پیشگیری، تشخیص، و درمان بیماری های جسمی و روانی. کالبدشناسی، شناخت ساختمان و شکل بدن، و فیزیولوژی، بررسی عملکرد بدن، پایه های پزشکی اند. در غرب، پزشکی به صورت روزافزونی به داروهای جدید، روش های جراحی پیشرفته، و تشخیص بیماری ها با روش های کم خطر متکی می شود. هزینه ها و زمان لازم برای آموزش پزشکی غربی را در بسیاری از مناطق جهان سوم دسترس ناپذیر کرده است. در این مناطق، افراد آموزش دیده در زمینۀ بهداشت، مراقبت های بهداشتی را عرضه می کنند و مجازند داروی رایج معدودی را برای درمان بیماری های شایع تجویز کنند. فهرست برندگان جایزه نوبل در رشته پزشکی در جدول آمده است.

پزشکی یک دانش کاربردی است، هدف آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری ها و بازتوانی آسیب دیدگان است. این منظور با شناخت بیماریها، تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آنها به انجام می رسد. دانش پزشکی بر روی طیف وسیعی از رشته ها شامل از فیزیک و زیست شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده است.
• «من تصوّر نمی کنم که پزشک نیاز به روز داشته باشد. معمولاً نامگذاری روزها برای حرفه ها و گروه هایی است که جامعه آن را زیاد نمی شناسد و با این کار سعی می کنند که تلاش و توانِ تخصّصی افرادِ آن حرفه را به اجتماع بشناسانند... به نظرم چیزی که لازم است، نامگذاری روزی به نام «اخلاق پزشکی» است. آنچه بسیار نیاز داریم - نه تنها در رشتهٔ پزشکی - اخلاق و انسانیّت است؛ مؤلفه ای که جامعه از کمبود آن رنج می برد. دروغگویی، اختلاس، انحراف و همهٔ اینگونه مسایلی که جامعهٔ ما به شدّت گرفتارِ آن است و خُسرانِ عظیمی به همراه دارد، باید مسئولانِ کشور را نگران کند». از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳ -> ایرج فاضل
• «عمرِ طبابت به اندازهٔ عمرِ بیماری است و طبابت چیزی نیست که با نامگذاری یک روزِ خاص بتوان زحمات تلاشگران این قشر را متذکر شد». از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳ -> ایرج فاضل
• «جامعهٔ پزشکی به دلیلِ حسّاس بودنِ حرفه اش باید سخت به اصول و اخلاق پزشکی پایبند باشد. از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳ -> ایرج فاضل
• «باید بیشترین احترام، خضوع و خشوع را در برابرِ هر بیمار از هر طبقه ای داشته باشم و سعی کنم اگر در درمانِ بیماری وی ناتوان هستم ولی او را راضی و خشنود از مطب روانهٔ خانه کنم». از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳ -> ایرج فاضل
• «غرور در برابرِ بیمار وحشت انگیز است و باید فروتنی جایگزین آن شود. هرگز و تحتِ هیچ شرایطی دوبیمار در حضورِ همدیگر و با هم معاینه نکنیم. بیماران بسیار علاقه دارند که اسرارشان را فردِ دیگری جز پزشکِ درمانگرِ وی نداند». از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳ -> ایرج فاضل

[ویکی فقه] طبابت بیماران را پزشکى گویند.
از آن در بابهاى صوم، نکاح، قصاص، دیات و مسائل مستحدثه سخن رفته است.
← یادگیری پزشکی
۱. ↑ استفتائات پزشکى، ص۱۶.۲. ↑ نجفی جواهری، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۵۰.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۲۶۱.
...