دسر

دسر (فرانسوی: Dessert) که در فرهنگ های آشپزی کشورهای سراسر جهان (گاهی به آن پی غذا یا پس غذا نیز می گویند) که معمولاً در پایان یک وعدهٔ غذایی مصرف می شود- به طور معمول جزو مواد غذایی شیرین می باشد.واژهٔ دسر از واژه فرانسوی کهن " desservir " به معنی جمع کردن روی میز گرفته شده است.دسرهای مشترک غربی عبارت ان از:" کیک، کلوچه، میوه، ژله، بستنی، فالوده، پودینگ، ماست، بیسکویت، شیرینی، پای ها و آبنبات ها "تنوع دسرها را می توان در سراسر جهان یافت. از جمله روسیه که در هنگام صبحانه از دسرهای بسیار متنوعی استفاده می کنند.
در برخی کشورها برای مصرف کردن دسر از قاشق مخصوصی استفاده می کنند که اندازهٔ آن بین اندازهٔ یک قاشق چا ی خوری و یک قاشق معمولی است.
اولین دسرها آبنبات هایی بودند که از خرمای خشک و موم کندوی زنبور عسل ساخته شده بودند.قرون وسطی، زمانی که شکر برای اولین بار به صورت کلی تولید شد، مردم از طعم شیرینی ها لذت می بردند و شیرینی چیز جدیدی به حساب می آمد. اما چون شکر بسیار گران بود فقط افراد ثروتمند از شیرینی ها و دسرها بهره مند بودند.
ریشهٔ اولین دسرها ی محبوب، مانند بستنی های منجمد شده، به قرون وسطی بر می گردد زمانی که خانوادهٔ سلطنتی درخواست یخ تازهٔ طعم دار شده با عسل یا شربت میوه را کردند.

[ویکی الکتاب] معنی دُسُرٍ: جمع دسار است ، که به معنای میخهایی است که با آن تختههای کشتی را به یکدیگر میکوبند .
معنی فَاکِهَةٍ: میوه (هر میوهای که به عنوان دسر خورده میشود ، نه به عنوان غذا)
معنی فَوَاکِهُ: میوه ها (جمع فاکهه است که به معنای هر میوهای است که به عنوان دسر خورده میشود ، نه به عنوان غذا )
تکرار در قرآن: ۱(بار)