بستنی

بستنی نوعی دسر منجمد و مزه دار است که باید شامل حداقل ۱۰٪ چربی شیر باشد. مقدار این چربی می تواند از ۱۰ تا ۱۶ درصد تغییر یابد که معمولاً بستنی ها حاوی ۱۴٪ چربی شیر هستند، همچنین بستنی می تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به همراه مواد شیرین کننده و طعم دهنده تهیه می شود. اولین کارخانه صنعتی بستنی سازی جهان در سال ۱۸۵۱در مریلند، کار خود را آغاز نمود.بستنی قیفی     بستنی معجون             بستی کیم   بستنی ۳ اسلوپ   بستی صحرا
درست شدن بستنی به احتمال زیاد به امپراتوری هخامنشی حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد باز می گردد. ایرانیان در زمان هخامنشیان تابستانها بستنی با طعم های زعفرانی، میوه ای و طعم های دیگر مصرف می کردند. بر اساس شواهد همچنین حدود 4۰۰ سال قبل از میلاد ایرانیان چیزی شبیه فالوده های امروزی داشته اند که با گلاب مصرف می کردند.
بستنی دارای تنوع های گوناگونی است. مانند بستنی های سنتی، بستنی های ایتالیایی یا میوه ای، میلک شیک ها و بستنی های یخی.
قدمت دسرهای یخی در چین به ۴ هزار سال قبل می رسد. یک نوع از این دسرها با قرار دادن سنگ نمک و برف در جداره های ظروف حاوی شربت تهیه می شد (نمک باعث می شود دمای یخ زدن آب به زیر صفر برسد) و نوع دیگری با قرار دادن شیر، برنج کاملاً پخته به همراه ادویه در داخل برف تهیه می شد. بستنی یخی هم با آب میوه، عسل و ادویه درست می شد. این دسرهای یخی از مسیرهای تجاری وارد ایران هم شدند. همچنینحدود ۴ هزار سال پیش در ایران دسر یخی فالوده با استفاده از یخ، گلاب، آرد برنج رشته ای و زعفران و طعم دهنده های دیگر ساخته می شد.

شیرینی مقوی، خامه ای و منجمد، تهیه شده از فرآورده های مختلف شیری، شکر، میوه و چاشنی های مغز آجیل. معمولاً افزودنی هایی برای بهبود کیفیت به آن اضافه می کنند. بستنی از اوایل قرن ۲۰ به منظور تجارت تهیه می شد. بستنی میوه دسر منجمدی از آب میوه، سفیدۀ تخم مرغ و شکر است، اما ژلاتین و شیر به آن افزوده می شود. بستنی در ابتدا شیوه ای برای نگهداری شیر بود و از مخلوط یخ با شیر و شکر تهیه می شد. بستنی، که از خامه، تخم مرغ و شکر تهیه می شود، در چین پیش از ۱۰۰۰ پ م تهیه می شد و احتمالاً مارکو پولو استفاده از آن را در اروپا رایج کرد. یخمک (بستنی یخی) در یونان باستان و ایران شناخته شده بود. از قدیم ترین انواع بستنی، کولفی هندی است. در ۱۸۵۵ نخستین بستنی مصنوعی در استرالیا ساخته شد، گرچه فقط در قرن ۲۰، با کاهش هزینۀ تولید، به مادۀ خوراکی پرمصرف تبدیل شد. بستنی های ایتالیا و روسیه حتی پیش از مکانیزه شدن صنعت، ابتدا در امریکا و سپس در دهۀ ۱۹۲۰ در بریتانیا شهرت داشتند. پیشرفت های فنی از دهۀ ۱۹۵۰ سبب ترویج توزیع انبوه بستنی نرم شد؛ این بستنی، در ظاهر، شبیه نوع اصلی آن است. فروش بستنی تهیه شده از شیر غیرحیوانی یا چربی گیاهی، که با افزودنی هایی شیمیایی رنگ و مزۀ آن را تغییر می دهند، در بریتانیا مجاز است. یخمک و بستنی یخی، آب میوه های منجمد به شمار می روند و شیر یا خامه ندارد. بستنی کَف است، ترکیبی از بلورهای کوچک (ریز) یخ که کانون های هوا را احاطه کرده اند، و با خوشه های گردی از پروتئین های چربی (خامه و تخم مرغ) نگهداری می شوند. برای ایجاد کاستر (کرم شیر و تخم مرغ)، اجزای تشکیل دهنده را حرارت می دهند و درنتیجه مولکول های دراز پروتئین باز می شوند. هوا طعم ملایمی به بستنی می دهد باعث کاهش احساس سردی در هنگام خوردن می شود. در طول زمانِ سرد شدن بستنی، باید آن را خوب هم زد تا بلورهای یخ کوچک شوند.