مترادف ام : مادر، مام، والده، اصل، مایه
متضاد ام : اب، پدر
ام
مترادف ام : مادر، مام، والده، اصل، مایه
متضاد ام : اب، پدر
فارسی به انگلیسی
I am
mother
mother, [fig.] source, parent
عربی به فارسی
مادري کردن , پروردن , مادر , ننه , والده , مام , سرچشمه , اصل
مترادف و متضاد
مادر، مام، والده ≠ اب، پدر
اصل، مایه
۱. مادر، مام، والده
۲. اصل، مایه ≠ اب، پدر
فرهنگ فارسی
( آم ) کنیزکان پرستاران قصد کننده نام شهر ری و نوعی جامه که بدانجا منسوب است
عزیز عرب، مادر، اصل هرچیز، امات و امهات جمع
( اسم ) گیشدر
رودیست در ایالت تومسک از ناحیه سیبری
عزیز عرب، مادر، اصل هرچیز، امات و امهات جمع
( اسم ) گیشدر
رودیست در ایالت تومسک از ناحیه سیبری
فرهنگ معین
(اُ مّ ) [ ع . ] (اِ. ) مادر.
لغت نامه دهخدا
ام . [ اَ ] (پیشوند) اَن . علامت سلب است در مثال امرد و انبره بمعنی شتر بی مو، مثل این است که یکی سلب مرد و دیگری سلب بَرَگی است . (یادداشت مؤلف ).
ام . [ اَ ] (ع حرف ربط) بمعنی یای تردید. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). حرف عطف است ومعنی آن استفهام ، و استعمال آن بر دو وجه است یکی آنکه با الف استفهام باشد بمعنی اَی ّ مانند: اء زید عندک ام عمرو؟ یعنی کدام کس است از این هر دو نزدیک تو؟ و این ام را متصله گویند. دوم آنکه بمعنی بل باشدو این ام منقطعه است از ماقبل خود خبر باشد یا استفهام ، مثال خبر: انها لابل ام شاء؛ یعنی اول متکلم حکم کرد به اینکه آنچه می بینم شتران است سپس او را شک واقع شد و از این حکم اعراض کرد و گفت آنچه می بینم بلکه رمه ٔ گوسپندان است ، لیکن فرق میان بل و ام آن است که مابعد بل متیقن باشد و مابعد ام مظنون . و مثال استفهام : هل زید منطلق ام عمرو؟ یعنی آیا بیرون رونده زید است یا عمرو؟ ام در این مورد ظن و استفهام و اضراب را میرساند. «ام » بر هل داخل شود ولی بر همزه ٔ استفهام داخل نشود، چون : هل یستوی الاعمی و البصیر؟ ام هل تستوی الظلمات و النور؟ و نیز گاهی زاید آید: یا هند ام ماکان مشی رقصاً؛ یعنی ماکان . (از منتهی الارب ذیل ام م ). حقاً ام باطلاً. طوعاً ام کرهاً. کلاً ام بعضاً. || (حرف تعریف ) گاه بجای «ال » حرف تعریف استعمال میشود: لیس من امبر امصیام فی امسفر.
ام . [ اَم م ] (ع مص ) آهنگ کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). قصد کردن . (ترجمان علامه ، تهذیب عادل ) (منتهی الارب ). || زدن ام الرأس . (منتهی الارب ). سر شکستن چنانکه به مغز رسد. (تاج المصادر بیهقی ). بر میان سر زدن . (مصادر زوزنی ). سر شکستن چنانکه نزدیک به دماغ رسد. || امامت کردن . (آنندراج ). امام بودن در همان حین که امام دیگری هست . همقطار و همکار بودن در امامت . (دزی ج 1). || (اِ) گروه از هر صنف مردم و از هر جنس حیوانات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به این معنی در فرهنگهای معتبر عربی دیده نشد.
ام . [ اِ ] (اِخ ) (الَ ....) جایگاه گروهی از عرب ، که بطنی از بطون غزیه بودند. (از صبح الاعشی ج 1 ص 324).
ام . [ اِ ] (اِخ ) مرکز ساووا واقع در ناحیه ٔ البرت ویل از کشور فرانسه . 1360 تن سکنه دارد.
ام . [ اِ ] (پیشوند) بمعنی این باشد وهذا گویند همچو امروز و امسال یعنی این روز و این سال . (از انجمن آرا) (آنندراج ) (هفت قلزم ). معادل اَل عربی : امروز، امشب ، امسال (الیوم ، اللیل ، السنة) :
پار آن اثر مشک نبوده ست پدیدار
امسال دمید آنچه همی خواسته ام پار.
آفتاب از کدام سمت دمید
که تو امروز یاد ما کردی .
پار آن اثر مشک نبوده ست پدیدار
امسال دمید آنچه همی خواسته ام پار.
فرخی (از انجمن آرا).
آفتاب از کدام سمت دمید
که تو امروز یاد ما کردی .
ایرج میرزا.
ام . [ اِ / َِم ْ ] (ترکی ، پسوند) َِم . علامت تأنیث ترکی است مانند خان ، خانِم و بیگ ، بیگم . در فارسی خانم و بیگم بضم نون و گاف تلفظکنند. (یادداشت مؤلف ).
ام . [ اُ ] (اِخ ) نام رودی است در ایالت تومسک از ناحیه ٔسیبری . رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 ذیل اوم شود.
ام . [ اُ / َُم ْ ] (پسوند) َُم . علامت عدد ترتیبی ، چنانکه اِم در فرانسوی مانند تروازیم و جز آن . این ادات به همه ٔ اعداد فارسی الحاق شود از قبیل یکم ، دهم ، صدم ، هزارم ، صدهزارم و جز آن :
صدم سال روزی به دریای چین
پدیدآمد آن شاه ناپاکدین .
بسال سیصد و پنجاه و هفتم
بذوالقعده مرا بنهاد مادر.
گاه «دیگر» بدل آن آید: سوم ، سه دیگر :
نیابد هگرز آن سه مهمان چهارم
نه این دو کبوتر بیابد سه دیگر.
این ادات به کلمه ٔ «دیگر» نیز الحاق شود و دیگَرُم بمعنی دوم یا ثانی اثنین باشد : آن نسبت نخستین مؤلف شود از نسبت یکی از آن دو به میانه ، وز نسبت میانه به دیگرم . (التفهیم ابوریحان بیرونی چ طهران ص 23). و امیر طاهر که شیر باریک خوانند ماند، دیگرم رستم دستان برآمد و عالم همه از او رنگ گرفت . (تاریخ سیستان ص 345).
صدم سال روزی به دریای چین
پدیدآمد آن شاه ناپاکدین .
فردوسی .
بسال سیصد و پنجاه و هفتم
بذوالقعده مرا بنهاد مادر.
ناصرخسرو.
گاه «دیگر» بدل آن آید: سوم ، سه دیگر :
نیابد هگرز آن سه مهمان چهارم
نه این دو کبوتر بیابد سه دیگر.
ناصرخسرو.
این ادات به کلمه ٔ «دیگر» نیز الحاق شود و دیگَرُم بمعنی دوم یا ثانی اثنین باشد : آن نسبت نخستین مؤلف شود از نسبت یکی از آن دو به میانه ، وز نسبت میانه به دیگرم . (التفهیم ابوریحان بیرونی چ طهران ص 23). و امیر طاهر که شیر باریک خوانند ماند، دیگرم رستم دستان برآمد و عالم همه از او رنگ گرفت . (تاریخ سیستان ص 345).
ام . [ اُم م ] (اِ) گیشدر (گیاه ). رجوع به گیشدر شود.
ام . [اَ / ََم ْ ] (فعل ) ََم . مخفف هستم . بمعنی هستم . (انجمن آرا) (آنندراج ) (هفت قلزم ) (شرفنامه ٔ منیری ). فعل است بمعنی استم ، هستم : منم ، انسانم ، بنده ای از بندگان توام . در قدیم پس از اسماء مختوم به با همزه ٔ آن را تلفظ میکردند اما امروز تلفظ نکنند :
بچاه سیصدباز اندرم من از غم او
عطای میر رسن ساختم ز سیصد باز.
بت من جانور آمد شمنش بی دل و جان
منم او را شمن و خانه ٔ من فرخار است .
چو او را گرفتی من آن توأم
چو فرماییم پاسبان توأم .
دلاور بدو گفت من بیژنم
بجنگ اندرون دیو رویین تنم .
تهمتن بدو گفت من بنده ام
سخن هرچه گویی نیوشنده ام .
من که عبدالرحمن فضولی ام ... (تاریخ بیهقی ).
و نیز پس از اسم مختوم به الف همزه را تلفظ میکردند ولی امروزه به یاء تبدیل میکنند :
زو دوستترم هیچکسی نیست وگر هست
آنم که همی گویم پازند قران است .
من اینجاام تا همگان را بخوبی و نیکویی بر اثر وی بیارند. (تاریخ بیهقی ).
همین بود کام دل افروزیم
که روزی بود دیدنت روزیم .
تراام کنون گر پذیری مرا
بر آیین خود جفت گیری مرا.
من آنم که من دانم . (گلستان سعدی ).
بچاه سیصدباز اندرم من از غم او
عطای میر رسن ساختم ز سیصد باز.
شاکر بخاری .
بت من جانور آمد شمنش بی دل و جان
منم او را شمن و خانه ٔ من فرخار است .
بوالمثل .
چو او را گرفتی من آن توأم
چو فرماییم پاسبان توأم .
فردوسی .
دلاور بدو گفت من بیژنم
بجنگ اندرون دیو رویین تنم .
فردوسی .
تهمتن بدو گفت من بنده ام
سخن هرچه گویی نیوشنده ام .
فردوسی .
من که عبدالرحمن فضولی ام ... (تاریخ بیهقی ).
و نیز پس از اسم مختوم به الف همزه را تلفظ میکردند ولی امروزه به یاء تبدیل میکنند :
زو دوستترم هیچکسی نیست وگر هست
آنم که همی گویم پازند قران است .
فرخی .
من اینجاام تا همگان را بخوبی و نیکویی بر اثر وی بیارند. (تاریخ بیهقی ).
همین بود کام دل افروزیم
که روزی بود دیدنت روزیم .
تراام کنون گر پذیری مرا
بر آیین خود جفت گیری مرا.
اسدی (گرشاسب نامه ).
من آنم که من دانم . (گلستان سعدی ).
( آم ) آم. ( ع اِ ) ج ِ اَمة. کنیزکان. پرستاران.
- آم و عام ؛ زن و ستور.
آم. [ آم م ] ( ع ص ) قصدکننده. ( مهذب الاسماء ). قاصد.
آم.( اِخ ) نام شهری و نوعی جامه که بدانجا منسوب است.
ام. [ اَ / ََم ْ ] ( ضمیر ) ََم. ضمیر متکلم است و مرکب استعمال کنند، همچون جامه ام و خامه ام ؛ یعنی جامه من و خامه من. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( هفت قلزم ). ضمیر شخصی متصل اضافی. در کلمه های مختوم به هاء غیرملفوظ همزه میماند و «ام » نویسند و گویند مانند جامه ام و در کلمه های دیگر میم ماقبل مفتوح تلفظ کنند: کتابم. و چون به اسم مختوم به الف ملحق شود الف را به یاء ماقبل مفتوح بدل می کنند مانند خدایم :
برخاستم از جای و سفر پیش گرفتم
نز خانم یاد آمد و نز گلشن و منظر.
برگزیدم بخانه تنهایی
وز همه کس درم ببستم چست.
کنم از دل بتو بر افدستا.
زانم همه دود است و ازینم همه تف.
گوییم در نشاختند به لک.
وانگاه گویدم که خروشان مشو خموش.
از آن پس که افتادم این آشنایی.
برانگیختم خاطر از شام و روم.
ای دوست بکامم برسان یک دم از آن می.
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد.
ام. [اَ / ََم ْ ] ( فعل ) ََم. مخفف هستم. بمعنی هستم. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( هفت قلزم ) ( شرفنامه منیری ). فعل است بمعنی استم ، هستم : منم ، انسانم ، بنده ای از بندگان توام. در قدیم پس از اسماء مختوم به با همزه آن را تلفظ میکردند اما امروز تلفظ نکنند :
- آم و عام ؛ زن و ستور.
آم. [ آم م ] ( ع ص ) قصدکننده. ( مهذب الاسماء ). قاصد.
آم.( اِخ ) نام شهری و نوعی جامه که بدانجا منسوب است.
ام. [ اَ / ََم ْ ] ( ضمیر ) ََم. ضمیر متکلم است و مرکب استعمال کنند، همچون جامه ام و خامه ام ؛ یعنی جامه من و خامه من. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( هفت قلزم ). ضمیر شخصی متصل اضافی. در کلمه های مختوم به هاء غیرملفوظ همزه میماند و «ام » نویسند و گویند مانند جامه ام و در کلمه های دیگر میم ماقبل مفتوح تلفظ کنند: کتابم. و چون به اسم مختوم به الف ملحق شود الف را به یاء ماقبل مفتوح بدل می کنند مانند خدایم :
برخاستم از جای و سفر پیش گرفتم
نز خانم یاد آمد و نز گلشن و منظر.
ناصرخسرو.
و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی فاعلی اول شخص مفرد ( متکلم وحده ) متصل ، مانند گفتم ، گفته بودم ، گفته ام ، میگفتم ، روم و گویم.( فرهنگ فارسی معین ). در فعلهای مختوم به «ها» همزه ٔمفتوح میماند و در غیر آن تنها میم ماقبل مفتوح تلفظمیشود. و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی مفعولی که به فعل و اسم ملحق گردد. ( از فرهنگ فارسی معین ) ( هفت قلزم ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). ضمیر مفعولی : زدم یعنی زد مرا. گاه نیز معنی «خود را» دهد : برگزیدم بخانه تنهایی
وز همه کس درم ببستم چست.
شهید.
جز از ایزد توام خداوندی کنم از دل بتو بر افدستا.
دقیقی.
زینم همه سنگ است و از آنم همه خاک زانم همه دود است و ازینم همه تف.
منجیک.
هیچ نایم همی ز خانه برون گوییم در نشاختند به لک.
آغاجی.
اندازد ابروانت همه ساله تیر غوش وانگاه گویدم که خروشان مشو خموش.
خسروی.
من و آشنا اندر آن جام باده از آن پس که افتادم این آشنایی.
زینبی.
تولای مردان آن مرز و بوم برانگیختم خاطر از شام و روم.
سعدی.
صدبار می لعل تو جانم به لب آوردای دوست بکامم برسان یک دم از آن می.
سلمان ساوجی.
سحرم دولت بیدار ببالین آمدگفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد.
حافظ.
و رجوع به «م » شود.ام. [اَ / ََم ْ ] ( فعل ) ََم. مخفف هستم. بمعنی هستم. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( هفت قلزم ) ( شرفنامه منیری ). فعل است بمعنی استم ، هستم : منم ، انسانم ، بنده ای از بندگان توام. در قدیم پس از اسماء مختوم به با همزه آن را تلفظ میکردند اما امروز تلفظ نکنند :
ام . [ اَ / ََم ْ ] (ضمیر) ََم . ضمیر متکلم است و مرکب استعمال کنند، همچون جامه ام و خامه ام ؛ یعنی جامه ٔ من و خامه ٔ من . (انجمن آرا) (آنندراج ) (هفت قلزم ). ضمیر شخصی متصل اضافی . در کلمه های مختوم به هاء غیرملفوظ همزه میماند و «ام » نویسند و گویند مانند جامه ام و در کلمه های دیگر میم ماقبل مفتوح تلفظ کنند: کتابم . و چون به اسم مختوم به الف ملحق شود الف را به یاء ماقبل مفتوح بدل می کنند مانند خدایم :
برخاستم از جای و سفر پیش گرفتم
نز خانم یاد آمد و نز گلشن و منظر.
و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی فاعلی اول شخص مفرد (متکلم وحده ) متصل ، مانند گفتم ، گفته بودم ، گفته ام ، میگفتم ، روم و گویم .(فرهنگ فارسی معین ). در فعلهای مختوم به «ها» همزه ٔمفتوح میماند و در غیر آن تنها میم ماقبل مفتوح تلفظمیشود. و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی مفعولی که به فعل و اسم ملحق گردد. (از فرهنگ فارسی معین ) (هفت قلزم ) (انجمن آرا) (آنندراج ). ضمیر مفعولی : زدم یعنی زد مرا. گاه نیز معنی «خود را» دهد :
برگزیدم بخانه تنهایی
وز همه کس درم ببستم چست .
جز از ایزد توام خداوندی
کنم از دل بتو بر افدستا.
زینم همه سنگ است و از آنم همه خاک
زانم همه دود است و ازینم همه تف .
هیچ نایم همی ز خانه برون
گوییم در نشاختند به لک .
اندازد ابروانت همه ساله تیر غوش
وانگاه گویدم که خروشان مشو خموش .
من و آشنا اندر آن جام باده
از آن پس که افتادم این آشنایی .
تولای مردان آن مرز و بوم
برانگیختم خاطر از شام و روم .
صدبار می لعل تو جانم به لب آورد
ای دوست بکامم برسان یک دم از آن می .
سحرم دولت بیدار ببالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد.
و رجوع به «م » شود.
برخاستم از جای و سفر پیش گرفتم
نز خانم یاد آمد و نز گلشن و منظر.
ناصرخسرو.
و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی فاعلی اول شخص مفرد (متکلم وحده ) متصل ، مانند گفتم ، گفته بودم ، گفته ام ، میگفتم ، روم و گویم .(فرهنگ فارسی معین ). در فعلهای مختوم به «ها» همزه ٔمفتوح میماند و در غیر آن تنها میم ماقبل مفتوح تلفظمیشود. و رجوع به «م » شود. || ضمیر شخصی مفعولی که به فعل و اسم ملحق گردد. (از فرهنگ فارسی معین ) (هفت قلزم ) (انجمن آرا) (آنندراج ). ضمیر مفعولی : زدم یعنی زد مرا. گاه نیز معنی «خود را» دهد :
برگزیدم بخانه تنهایی
وز همه کس درم ببستم چست .
شهید.
جز از ایزد توام خداوندی
کنم از دل بتو بر افدستا.
دقیقی .
زینم همه سنگ است و از آنم همه خاک
زانم همه دود است و ازینم همه تف .
منجیک .
هیچ نایم همی ز خانه برون
گوییم در نشاختند به لک .
آغاجی .
اندازد ابروانت همه ساله تیر غوش
وانگاه گویدم که خروشان مشو خموش .
خسروی .
من و آشنا اندر آن جام باده
از آن پس که افتادم این آشنایی .
زینبی .
تولای مردان آن مرز و بوم
برانگیختم خاطر از شام و روم .
سعدی .
صدبار می لعل تو جانم به لب آورد
ای دوست بکامم برسان یک دم از آن می .
سلمان ساوجی .
سحرم دولت بیدار ببالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد.
حافظ.
و رجوع به «م » شود.
ام . [ اُم م ] (ع اِ) مادر. (ترجمان علامه ، تهذیب عادل ) (غیاث اللغات ) (منتهی الارب ) (آنندراج ). والده . (اقرب الموارد). مام . ماما. مادر. ننه . دا (در تداول بختیاری ). ج ، اُمّات و اُمَّهات نیز گویند، امات و امهات جمع آن ، یا امهات برای ذوی العقول است و امات برای غیر ذوی العقول . اصل ام ، اُمَّه جمع بندند بدون هاء اصلی ، ولی استعمال امات در مورد حیوانات باشد بجز آدم چنانکه در تفسیر فخر رازی و «صراح » مذکور است و تصغیر آن اُمَیمَة است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ) :
همتش اب و معالی ام و بیداری ولد
حکمتش عم و جلالت خال و هشیاری ختن .
تاش به حوا ملک خصال همه ام
تاش به آدم بزرگوار همه جد.
- لا ام لک ؛ کلمه ٔ ذم است و گاه در جای مدح گویند. (از اقرب الموارد).
|| اصل . (ترجمان علامه ، تهذیب عادل ). اصل هر چیز. (غیاث اللغات ) (از اقرب الموارد) (کشاف اصطلاحات الفنون ) (آنندراج ). اصل هر چیز و عماد آن . (منتهی الارب ). در آغاز کلمات دیگر آید و ترکیب سازد چون :
ام ادراص ، ام اربع و اربعین ، ام البلاد، ام البونة، ام البویه ، ام البیض ، ام التنائف ، ام الجیش ، ام الحرب ، ام الخبائث ، ام الدماغ ، ام الرأس ، ام الربیق ، ام الرمح ، ام الصبیان ، ام الطریق ، ام الطعام ، ام الفرج ، ام القرآن ، ام القردان ، ام القری ، ام القوم ، ام الکتاب ، ام المثوی ، ام النجوم ، ام الیمن ، ام بریص ، ام ثمرة، ام جابر، ام جندب ، ام حبین ، ام حفصة، ام حلس ، ام خشاف ، ام خنور، ام درزة، ام دفار، ام دفر، ام راشد، ام سمحة، ام سوید، ام صبار، ام صبور، ام طبق ، ام طلحه ، ام عامر، ام عریط، ام عزم ، ام غیلان ، ام فروة، ام قشعم ، ام کلب ، ام کلته ، ام مثواک و ام ملدم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از دزی ). رجوع به هر یک از ترکیبات مذکور شود. || زوجه ٔ کهنسال مرد. (منتهی الارب ). زوجه ٔ سالمند مرد. (از ذیل اقرب الموارد). || خادم قوم . (منتهی الارب ) (ازذیل اقرب الموارد). || هرچه منضم الیه چیزها باشد. (منتهی الارب ). || عمر گذشته . (منتهی الارب ). || مهتر. || قبر. || عَلَم . (آنندراج ) (کشاف اصطلاحات الفنون ).در منتهی الارب به این معنی ام الجیش و در ذیل اقرب الموارد ام الحرب و در صحاح اَم ّ آمده است . || لوح محفوظ. (کشاف اصطلاحات الفنون ). || جای سکونت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مسکن . (ذیل اقرب الموارد). جای بازگشتن . (کشاف اصطلاحات الفنون ). مسکن و مأوی . (از کشف الاسرار ج 10 ص 592) : فامه هاویة. (قرآن 9/101)؛ یعنی مسکن او دوزخ است .
آنکه او بوده ست امه هاویه
هاویه آمد مر او را زاویه .
|| نسخه ٔ خطی یا چاپی از کتاب و مانند آن : و الطویل منه (البطیخ ) المقلونیا المؤلف رأیته فی ام اخری الملونیا. (دزی ج 1). رأیت فی ام اخری یقول ابوحنیفة. (دزی ج 1). || در علم اصطرلاب ، نام صفیحه ٔ سفلی از صفایح اصطرلاب باشد. تهانوی گوید: ام در علم اسطرلاب عبارتست از جسمی که بر او کرسی باشد، و مشتمل است بر صفایح و غیر آن ، و آنرا حجره نیز نامند. و در بعض از تصانیف ابوریحان مسطور است که حجره ٔ آن طوقی است که بر کناره ٔ اصطرلاب باشد، و ام آن صفیحه ای که آن طوق بر آن مرکب است (کذا فی شرح بیست باب ). ودر بعضی رسائل گوید: ام دائره ٔ بزرگ اصطرلاب باشد که بر پشت آن آلت ارتفاع بسته باشند و در وی جوفی باشدکه صفائح و عنکبوت درو موضع کنند، و بدین اعتبار اورا ام حجره نیز گویند و مرجع این بسوی قول اول است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ).
همتش اب و معالی ام و بیداری ولد
حکمتش عم و جلالت خال و هشیاری ختن .
منوچهری .
تاش به حوا ملک خصال همه ام
تاش به آدم بزرگوار همه جد.
منوچهری .
- لا ام لک ؛ کلمه ٔ ذم است و گاه در جای مدح گویند. (از اقرب الموارد).
|| اصل . (ترجمان علامه ، تهذیب عادل ). اصل هر چیز. (غیاث اللغات ) (از اقرب الموارد) (کشاف اصطلاحات الفنون ) (آنندراج ). اصل هر چیز و عماد آن . (منتهی الارب ). در آغاز کلمات دیگر آید و ترکیب سازد چون :
ام ادراص ، ام اربع و اربعین ، ام البلاد، ام البونة، ام البویه ، ام البیض ، ام التنائف ، ام الجیش ، ام الحرب ، ام الخبائث ، ام الدماغ ، ام الرأس ، ام الربیق ، ام الرمح ، ام الصبیان ، ام الطریق ، ام الطعام ، ام الفرج ، ام القرآن ، ام القردان ، ام القری ، ام القوم ، ام الکتاب ، ام المثوی ، ام النجوم ، ام الیمن ، ام بریص ، ام ثمرة، ام جابر، ام جندب ، ام حبین ، ام حفصة، ام حلس ، ام خشاف ، ام خنور، ام درزة، ام دفار، ام دفر، ام راشد، ام سمحة، ام سوید، ام صبار، ام صبور، ام طبق ، ام طلحه ، ام عامر، ام عریط، ام عزم ، ام غیلان ، ام فروة، ام قشعم ، ام کلب ، ام کلته ، ام مثواک و ام ملدم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از دزی ). رجوع به هر یک از ترکیبات مذکور شود. || زوجه ٔ کهنسال مرد. (منتهی الارب ). زوجه ٔ سالمند مرد. (از ذیل اقرب الموارد). || خادم قوم . (منتهی الارب ) (ازذیل اقرب الموارد). || هرچه منضم الیه چیزها باشد. (منتهی الارب ). || عمر گذشته . (منتهی الارب ). || مهتر. || قبر. || عَلَم . (آنندراج ) (کشاف اصطلاحات الفنون ).در منتهی الارب به این معنی ام الجیش و در ذیل اقرب الموارد ام الحرب و در صحاح اَم ّ آمده است . || لوح محفوظ. (کشاف اصطلاحات الفنون ). || جای سکونت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مسکن . (ذیل اقرب الموارد). جای بازگشتن . (کشاف اصطلاحات الفنون ). مسکن و مأوی . (از کشف الاسرار ج 10 ص 592) : فامه هاویة. (قرآن 9/101)؛ یعنی مسکن او دوزخ است .
آنکه او بوده ست امه هاویه
هاویه آمد مر او را زاویه .
مولوی (مثنوی ).
|| نسخه ٔ خطی یا چاپی از کتاب و مانند آن : و الطویل منه (البطیخ ) المقلونیا المؤلف رأیته فی ام اخری الملونیا. (دزی ج 1). رأیت فی ام اخری یقول ابوحنیفة. (دزی ج 1). || در علم اصطرلاب ، نام صفیحه ٔ سفلی از صفایح اصطرلاب باشد. تهانوی گوید: ام در علم اسطرلاب عبارتست از جسمی که بر او کرسی باشد، و مشتمل است بر صفایح و غیر آن ، و آنرا حجره نیز نامند. و در بعض از تصانیف ابوریحان مسطور است که حجره ٔ آن طوقی است که بر کناره ٔ اصطرلاب باشد، و ام آن صفیحه ای که آن طوق بر آن مرکب است (کذا فی شرح بیست باب ). ودر بعضی رسائل گوید: ام دائره ٔ بزرگ اصطرلاب باشد که بر پشت آن آلت ارتفاع بسته باشند و در وی جوفی باشدکه صفائح و عنکبوت درو موضع کنند، و بدین اعتبار اورا ام حجره نیز گویند و مرجع این بسوی قول اول است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ).
فرهنگ عمید
۱. مادر.
۲. [مجاز] اصل هر چیز.
* ام لیلی: شراب سیاه رنگ.
* ام حباب: دنیا.
* ام زنبق: [قدیمی، مجاز] خمر، شراب.
۲. [مجاز] اصل هر چیز.
* ام لیلی: شراب سیاه رنگ.
* ام حباب: دنیا.
* ام زنبق: [قدیمی، مجاز] خمر، شراب.
۱. مادر.
۲. [مجاز] اصل هر چیز.
⟨ ام لیلی: شراب سیاه‌رنگ.
⟨ ام حباب: دنیا.
⟨ ام زنبق: [قدیمی، مجاز] خمر؛ شراب.
دانشنامه عمومی
اِم -em- در لهجه تاتی به جای کلمه این می گویند ام برای مثال ام طرف یعنی این طرف، ام کاره بکه یعنی این کار را بکن امای یعنی اینهاش و همین کلمه به صورت مرکب وارد زبان فارسی شده است مانند امروز به معنی این روز
ام یا M سیزدهمین حرف زبان انگلیسی است و می تواند به موارد زیر نیز اشاره داشته باشد:
اُم به معنای مادر در عربی
ام (هندوئیسم)، در مراقبه
ام (بلژیک)، شهری در بلژیک
میلیون (Million)
نظریه ام (M-theory)
اُم به معنای مادر در عربی
ام (هندوئیسم)، در مراقبه
ام (بلژیک)، شهری در بلژیک
میلیون (Million)
نظریه ام (M-theory)
wiki: ام
ام (بلژیک). شهر ام (به فرانسوی: Hamme) در شهرستان داندرموند در استان فلاندری شرقی در منطقه فلاندری در کشور بلژیک واقع شده است.
بلژیک
فهرست شهرهای بلژیک
بلژیک
فهرست شهرهای بلژیک
wiki: ام (بلژیک)
ام (سیریلیک). اِم (М, м) یکی از حروف در الفبای سیریلیک است. این حرف از حرف مو (Μ, μ) در الفبای یونانی گرفته شده است.
wiki: ام (سیریلیک)
ام (فیلم ۱۹۳۱). ام یا ام - شهری به دنبال یک قاتل می گردد (به آلمانی: M - Eine Stadt sucht einen Mörder) فیلمی به کارگردانی فریتس لانگ با بازی پیتر لوره، محصول سال ۱۹۳۱ است. فریتس لانگ و همسرش تئا فن هاربو نویسندگان این فیلم بودند. ام اولین فیلم ناطق لانگ بود. این فیلم امروزه کاری کلاسیک محسوب می شود و لانگ خودش آن را بهترین فیلمش می دانست.
ام (فیلم ۱۹۵۱)
ام (فیلم ۱۹۵۱)
wiki: ام (فیلم ۱۹۳۱)
ام (فیلم ۱۹۵۱). ام (به انگلیسی: M) فیلمی به کارگردانی جوزف لوزی و محصول ایالات متحدهٔ آمریکا، شرکت کلمبیا پیکچرز است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این فیلم بازسازی فیلم ام (۱۹۳۱) ساختهٔ فریتس لانگ است.
مارس ۱۹۵۱ (۱۹۵۱-03) (ایالات متحده)
مارس ۱۹۵۱ (۱۹۵۱-03) (ایالات متحده)
wiki: ام (فیلم ۱۹۵۱)
ام (هندوئیسم). اُم (ॐ) (در دیواناگری: ओं oṃ، औं auṃ، ओ३म् om)، یک مانترا و واژه عرفانی سانسکریت مربوط به دین هندوئیسم (و کشور هند) است که در آیین های درمه دیگری همچون بوداگرایی، ساناتانی و جینیسم نیز مقدس شناخته می شود. هجای آن را با نام اُمکارا (ओंकार oṃkāra) یا آومکارا (औंकार auṃkāra) نیز می شناسند که به معنی هجای اُم است و در سانسکریت آنرا پراناوا (praṇava) می خوانند که به معنی آن چه که صدای بلندی دارد است.اُم در دیواناگری (هندی، نپالی)، گجراتی و ماراتی اُم در الفبای سیدام اُم در نوشتار تبتی اُم در الفبای اُریا، آسامی و بنگالی اُم در الفبای گرانتا اُم در زبان تامیلی اُم در زبان های تلوگو و کانارا اُم در زبان مالایالم اُم در صورت نوشتاری جین اُم در زبان بالینز اُم در الفبای جاوه ای
اُم را به صورت ओ३म् با تلفظ ō̄m نیز می نویسند که در تلفظ، ३ را به اندازه سه هجا می کشند. اُم در ابتدای بیشتر متون مذهبی هندوئیسم وجود دارد و معمولاً خواندن وداها با اُم شروع شده و با آن نیز پایان می یابد و در ابتدای داعاها یا مانتراها نیز آن را به زبان می آورند.
اُم در دیواناگری (هندی، نپالی)، گجراتی و ماراتی
اُم در الفبای سیدام
اُم را به صورت ओ३म् با تلفظ ō̄m نیز می نویسند که در تلفظ، ३ را به اندازه سه هجا می کشند. اُم در ابتدای بیشتر متون مذهبی هندوئیسم وجود دارد و معمولاً خواندن وداها با اُم شروع شده و با آن نیز پایان می یابد و در ابتدای داعاها یا مانتراها نیز آن را به زبان می آورند.
اُم در دیواناگری (هندی، نپالی)، گجراتی و ماراتی
اُم در الفبای سیدام
wiki: ام (هندوئیسم)
دانشنامه آزاد فارسی
اِم (M)
فیلم سیاه وسفید به کارگردانی فریتس لانگ، تولید ۱۹۳۱ آلمان. این فیلم تقریباً براساس ماجرای واقعی جست وجو و دستگیری قاتل کودکان در شهر دوسلدورفآلمان است، که در آن تبهکاران نیز با نیروهای نظم و قانون همکاری کردند تا قاتل را به چنگ آورند. فریتس لانگ در نخستین فیلم ناطقش همانندی های کنایه آمیز جنایت سازمان یافته و نیروی پلیس را نشان می دهد و همچنین ویژگی های روان شناختی قاتلی قهری را تحلیل می کند. پیتر لورهدر نقش قاتل، بازی فراموش نشدنی کرده است.
فیلم سیاه وسفید به کارگردانی فریتس لانگ، تولید ۱۹۳۱ آلمان. این فیلم تقریباً براساس ماجرای واقعی جست وجو و دستگیری قاتل کودکان در شهر دوسلدورفآلمان است، که در آن تبهکاران نیز با نیروهای نظم و قانون همکاری کردند تا قاتل را به چنگ آورند. فریتس لانگ در نخستین فیلم ناطقش همانندی های کنایه آمیز جنایت سازمان یافته و نیروی پلیس را نشان می دهد و همچنین ویژگی های روان شناختی قاتلی قهری را تحلیل می کند. پیتر لورهدر نقش قاتل، بازی فراموش نشدنی کرده است.
wikijoo: ام
ام (آیین هندو). اُم(آیین هندو) (Om)
لفظ مقدسی در آیین هندو که دعاها با آن آغاز می شوند و در ابتدا و انتهای کتاب ها می آید. مرکب از سه هجاست به نشانۀ تری مورتی هندو یا مثلث خدایان.
لفظ مقدسی در آیین هندو که دعاها با آن آغاز می شوند و در ابتدا و انتهای کتاب ها می آید. مرکب از سه هجاست به نشانۀ تری مورتی هندو یا مثلث خدایان.
wikijoo: ام_(آیین_هندو)
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی أُمُّ: مادر-اصل-مرکز
معنی أَمْ -أََمِ: یا اینکه
معنی عَمَّ: ازچه - درباره ی چه
معنی أَثَاماً: سزا-مجازات - کیفر سخت
معنی أَثْخَنتُمُوهُمْ: بسیار آنها را کشتید- برآنها غلبه کردید - آنان را از قدرت و توان انداختید (کلمه اثخان به معنای بسیار کشتن ، و غلبه و قهر بر دشمن است . کلمه ثِخَن به معنی غلظت و بی رحمی است و اثخان کسی به معنی بازداشتن و مانع حرکت وجنبش او شدن است مثلاً با کشتن او . د...
معنی أَثَرِ: اثر-جای پا
معنی أَثَرْنَ: زیر ورو کردند-برپا نمودند
معنی أَثَرِی: در پی من
معنی أَثْقَالاًَ: بارهای سنگین
معنی أَثْقَالَکُمْ: بارهای سنگینتان
معنی أَثْقَالَهَا: بارهای سنگینش
معنی أَثْقَالَهُمْ: بارهای سنگینشان
تکرار در قرآن: ۱۳۳(بار)
معنی أَمْ -أََمِ: یا اینکه
معنی عَمَّ: ازچه - درباره ی چه
معنی أَثَاماً: سزا-مجازات - کیفر سخت
معنی أَثْخَنتُمُوهُمْ: بسیار آنها را کشتید- برآنها غلبه کردید - آنان را از قدرت و توان انداختید (کلمه اثخان به معنای بسیار کشتن ، و غلبه و قهر بر دشمن است . کلمه ثِخَن به معنی غلظت و بی رحمی است و اثخان کسی به معنی بازداشتن و مانع حرکت وجنبش او شدن است مثلاً با کشتن او . د...
معنی أَثَرِ: اثر-جای پا
معنی أَثَرْنَ: زیر ورو کردند-برپا نمودند
معنی أَثَرِی: در پی من
معنی أَثْقَالاًَ: بارهای سنگین
معنی أَثْقَالَکُمْ: بارهای سنگینتان
معنی أَثْقَالَهَا: بارهای سنگینش
معنی أَثْقَالَهُمْ: بارهای سنگینشان
تکرار در قرآن: ۱۳۳(بار)
پیشنهاد کاربران
ا م به معنی: ( EM ) مکث، تانی
در زبان لری بختیاری به معنی
هم
Am
هم
Am
مادر
اُم OM ( همچنین اوم AUM تلفظ می شود ) – مقدس ترین مانترای هجایی در هند و همچنین در سایر فرهنگ ها. خاستگاه اولیۀ ارتعاش الهی در بشر. اوم به تنهایی و یا همراه با سایر هجاها برای مراقبه بکار گرفته شده است. هرچقدر که تمرینات یوگا پیشرفت می کنند، اوم میتواند بصورت ارتعاشی طبیعی و معنوی و در شکلی سرور انگیز که از ساقۀ مغز ( بصل النخاع ) سرچشمه می گیرد، شنیده شود. بصل النخاع که بخشی از آجنا یا چشم سوم است، دهان خدا نیز نامیده شده است.
اماه: [ اُم ْ ما ] ( ع اِ ) در ندای /ام /گویند یا اماه ؛ یعنی ای مادر
Anne به ترکی استانبولی و amma به هندی. = مادر
اَم[ع] :یا.
اُم[ع] :مادر.
برای یادسپاری بهتر تصور کنید که مدیر مدرسه در مراسم صبحگاه به دانش آموزان می گوید بچه ها فردا در مدرسه جلسه ی اولیا و مربیان تشکیل می شود و حضور شخصی که به عربی آن را مطرح می کنم الزامی است؛ اُم اَم اَب.
اُم[ع] :مادر.
برای یادسپاری بهتر تصور کنید که مدیر مدرسه در مراسم صبحگاه به دانش آموزان می گوید بچه ها فردا در مدرسه جلسه ی اولیا و مربیان تشکیل می شود و حضور شخصی که به عربی آن را مطرح می کنم الزامی است؛ اُم اَم اَب.
دمدد
در زبان لری یعنی آرام مثلا میگن محسن دندانش درد میکرد الان ام شده یعنی الان آرام گرفته این آریا خان همیشه اشتباه جملات لری رو ترجمه میکنه جملات من اصالت لهجه لریه
کلمات دیگر: