این شهر مرکز
بخش مرکزی
شهرستان هیرمند است و در۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهر
زابل و چند متری مرز افغانستان قرار دارد. شهر دوست محمدخان در دشت واقع شده و
ارتفاع آن از سطح دریا تقریباً۴۷۰ متر و آب و هوای آن گرم و خشک است.
جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۰۴۵۶ نفر بوده است.این شهر در اوایل سال ۱۳۸۷ از مرکزیت بخش به شهرستان ارتقا یافت و هم اکنون دارای فرمانداری و برخی امکانات مشابه سایر شهرستان ها می باشد. شهر دوست محمد یکی از شهرهای مهم سیستان محسوب می شود. ازجمله محصولات این شهر و پیرامون ان گندم، جو، محصولات جالیزی، انگور و انار می باشد. صنعت در این شهر رشد چندانی نداشته و تنها صنایع ماهیگیری از دریاچه هامون در گذشته رواج داشت که هم اکنون در واقع پرآبی هامون رونق می گیرد.
کتاب گیتاشناسی
ایران جلد سوم- عباس جعفری – چاپ ۱۳۸۴
مردم شهر دوست محمد لهجه سیستانی و زبان فارسی صحبت می کنند. مذهب مردم شهرستان هیرمند اکثریت اهل تشیع می باشد.
شهرستان هیرمند یکی از دروازه های ایران به افغانستان است و مبادلات تجاری از طریق مرز میلک در جنوب هیرمند انجام می شود و سالانه تجار ایرانی، افغان و… وارد هیرمند وراهی مقصد و مبدأ خود می شوند. علاوه بر این وجود دریاچه هامون و جاذبه های دیدنی مانند آتشکده کرکویه می تواند موجب رونق گردشگری شهرستان و شهر دوست محمد می شوند
wiki: دربار صفوی و یکی از برجسته ترین نگارگران ایرانی سدهٔ ۱۶ میلادی بود. از آثار برجستهٔ باقی مانده از وی می توان به صفحات متعددی از شاهنامه طهماسبی و «مجموعهٔ مرقع بهرام میرزا» در موزهٔ کاخ توپ قاپی اشاره کرد.پُرتره ای از شاه عبدالمعالی۱۵۵۶ م.موزه آقاخان پُرترهٔ مرد با تازی بویی(نسبت داده شده) به دوست محمدمجموعهٔ داوود همایون و برادرشاز آلبوم برلین مرقع گلشنحوالی ۱۵۵۰ م.مجموعهٔ اسلامی موزه پرگامون
پُرتره ای از شاه عبدالمعالی۱۵۵۶ م.موزه آقاخان
پُرترهٔ مرد با تازی بویی(نسبت داده شده) به دوست محمدمجموعهٔ داوود
همایون و برادرشاز آلبوم برلین مرقع گلشنحوالی ۱۵۵۰ م.مجموعهٔ اسلامی موزه پرگامون
دوست محمد (هیرمند). دوست مُحمدخان (دوست محمد خان سارانی) مرکز شهرستان هیرمند،
استان سیستان و بلوچستان است.
این شهر مرکز بخش دوست محمدخان است و در۳۰کیلومتری شمال شرقی شهر زابل و چند متری مرز افغانستان قرار دارد. شهر دوست محمدخان در دشت واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا تقریباً۴۷۰ متر و آب و هوای آن گرم و خشک است. جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۰۴۵۶ نفر بوده است. این شهر در اوایل سال ۱۳۸۷ از مرکزیت بخش به شهرستان ارتقا یافت و هم اکنون دارای فرمانداری و برخی امکانات مشابه سایر شهرستان ها می باشد. این شهر یکی ازشهرهای مهم سیستان محسوب می شود. ازجمله محصولات این شهر وپیرامون ان گندم، جو، محصولات جالیزی، انگور وانار می باشد. صنعت دراین شهر رشد چندانی نداشته وتنها صنایع ماهیگیری از دریاچه هامون در گذشته رواج داشت که هم اکنون در واقع پرآبی هامون رونق می گیرد.