ریان بن صلت

wiki: ریان بن صلت

wikishia: مأمون و از نزدیکان و خواص و صاحب سرّ وی بود. از جمله آثاری که به ریان نسبت داده اند، کتابی است که نجاشی از آن نام برده است و در آن سخنان امام رضا علیه السلام درباره فرق بین آل و امت را جمع کرده است. از دیگر آثار وی مجموعه ای از روایت و احادیث است درباره ولایت عهدی امام رضا علیه السلام، حرکت امام برای برگزاری مراسم نماز عید، زمان تولد امام رضا علیه السلام، آداب جنگ و مسایل گوناگون فقه ای همچون نماز، روزه، زکات، اجارات و... می باشد،
کلید واژه: ریان بن صلت قمی، آثار ریان بن صلت قمی،
ابوعلی ریان بن صلت از محدثان برجسته شیعی در سده دوم و سوم هجری بود. وی خراسانی (1) یا بغدادی الاصل(2) بود و دوران امامت امام کاظم و امام رضا و امام جواد و امام هادی علیهم السلام را درک کرد و از ایشان کسب فیض نمود. همچنین ریان دو فرزند به نام های محمد و علی داشت که هر دو آن ها از راویان موثق و مورد اعتماد و از اصحاب و شاگردان امام هادی علیه السلام بودند.
از دیدگاه علمای شیعه، ریان فردی مورد اطمینان است. نجاشی که از رجال نویسان قرن پنجم و متوفی به سال 450 هجری است، در کتاب رجال خود می نویسد: «ابوعلی ریان بن صلت اشعری قمی، از امام رضا علیه السلام روایت نقل کرده است. او از راویان موثق، راستگو و قابل اعتماد است. همچنین کتابی دارد که گفتار امام رضا علیه السلام درباره فرق آل و امة را بیان داشته است».(3)
و خود با سه واسطه از ریان حدیث نقل کرده است، شیخ طوسی؛ متوفی به سال 460 هجری می گوید: «ریان خراسانی الاصل و از اصحاب امام رضا و امام هادی علیهما السلام بود.(4) و ابوعبدالله برقی که از راویان و مؤلفان شیعی قرن سوم و متوفی سال 274 هجری است، در کتاب رجالش می نویسد: ریان بن صلت از اصحاب امام رضا علیه السلام بود و در زمان آن حضرت می زیسته است».(5)
ابن داود(6)، کشی (7) ابن شهر آشوب(8) و بسیاری دیگر از بزرگان شیعه نیز از ریان بن صلت، به نیکی یاد کرده اند.
ریان در مسائل اعتقادی، فقهی، سیاسی به سه امام عصر خویش مراجعه و از آنان استفاده کرده است و خود نیز شاگردان ارزشمندی داشت که اسامی برخی از آنان چنین است:
وی فرزند ریان و از راویان موثق شیعه به شمار می رود. او از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام بود و کتاب منثورالاحادیث از آثار اوست، عبدالله بن جعفر حمیری و محمد بن علی بن محبوب از او روایت نقل کرده اند.(9)