عزیزالله عطاردی

[ویکی شیعه] عزیزالله عطاردی (۱۳۰۷-۱۳۹۳ش) صاحب آثار متعدد در حدیث، تاریخ و جغرافیا، لغت شناسی و فهرست نگاری. وی که تحصیل کرده حوزه های علمیه قوچان، مشهد، تهران و نجف است، مجموعه ای از مَسانید اهل بیت را منتشر کرده دو مجموعه «فرهنگ خراسان» و «فرهنگ سیستان» از دیگر آثار او است. عطاردی سفرهای علمی بسیاری به نقاط مختلف داشته است.
تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود یعنی روستای بِیگلَر از توابع قوچان شروع کرد. در چهارده سالگی جامع المقدمات را در همانجا فراگرفت. سپس به حوزه قوچان رفت. در سال ۱۳۲۷ش راهی مشهد شد و در مدرسه بالاسر ساکن شد. علاقه به کتاب شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید) و بحار الانوار او را به تحقیق درباره نهج البلاغه و حدیث کشاند. در ۱۳۳۱ش راهی تهران شد. یک سال در مدرسه عبدالعظیم شهر ری و سپس در مدرسه شیخ عبدالحسین بازار حجره گرفت. از ۱۳۳۴ تا ۱۳۴۰ به پیشنهاد علی اکبر غفاری به تصحیح متون و همکاری با ناشران و محققان مشغول شد. در این مدت به قم رفت و آمد داشت و از اساتید قم بهره می گرفت.