علی بن محمد جرجانی

علی بن محمد بن علی گرگانی(۷۴۰ گرگان - ۸۱۶ق شیراز) معروف به میر سید شریف از نامداران علم کلام، حکمت و ادب و منطق بوده است. وی حنفی مذهب و اشعری مسلک است که بیشترین آوازه اش به دلیل شروح و حواشی ارزشمند وی بر آثار پیشینیان است. میر سید شریف بر این باور بود که در تصویری که فردگرایان مطلق از شیعه و سنی برای خود ساخته بودند، ویژگی اصلی یکپارچگی اسلامی را تغییر داده اند، و از اینرو می رسید شریف در مقام تجدید حیات آن برآمد.
رساله کبری فی المنطق. رساله ای مقدماتی در منطق و به زبان فارسی است.
رساله ای در مراتب وجود
رساله القدر
مبدأ و معاد
حاشیه ای بر شرح مطالع الانظار فی شرح طوالع الانوار
حاشیه بر شرح قدیم تجرید الاعتقاد
شرح المواقف عضدالدین ایجی
شرح العقاید العضدیه
مقالید العلوم: شرح کوتاهی در مطالب موسیقی نظری و پایه های علمی در موسیقی
رساله فی صرف (مشهور به صرف میر به فارسی از دروس حوزوی)
میر سید شریف ـ همچون تفتازانی ـ از شاگردان قطب الدین رازی بوده و میان این دو شاگرد مناظراتی نیز صورت گرفته است. به گفته برخی مورخان: در اکثر مجالس، امیر سید شریف به سبب حدّت طبع و جودت ذهن بر جناب مولوی (تفتازانی) در بحث غلبه می کرد.
میر سید شریف جرجانی (گرگانی) در سال ۷۴۰ قمری در قریه طاغو در نزدیکی استرآباد متولد شد. سال ۸۱۶ در روز چهارشنبه، ششم ربیع الثانی در شیراز بدرود حیات گفته و آرامگاه وی در محله سردزک شیراز می باشد.بسیاری از مؤلفین اهل سنت، وی را سنی حنفی مذهب دانسته اند ولیکن گروهی از مؤلفین شیعه وی را شیعه مذهب دانسته اند.
آثار میر سید گرگانی بالغ بر نود و پنج جلد کتاب است. برخی از این آثار بر این پایه اند: