کلمه جو
صفحه اصلی

گاو در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] گاو در قرآن. بقر به معنای گاو، اسم جنس است.
بقرة به گاو نر و گاو ماده هر دو گفته می شود، نام دومین سوره قرآن کریم می باشد. تاء آن برای وحدت است نه تانیث ولی مجمع البیان و راغب و تفسیر مراغی تاء آنرا برای تانیث گرفته و گفته اند: بقره بمعنی گاو ماده و ثور گاو نر است، راغب ثور را بلفظ قیل آورده است. بقره نام دومین و بلندترین سوره قرآن کریم می باشد. جمع آن بقرات است. «و اذ قال موسی لقومه ان الله یامرکم ان تذبحوا بقرة قالوا ا تتخذنا هزوا قال اعوذ بالله ان اکون من الجاهلین؛ و (به یاد آرید) هنگامی که موسی به قوم خود گفت: خداوند به شما دستور می دهد که ماده گاوی را سر ببرید (تا قاتلی در قتل شخص مجهول الحالی معلوم شود). گفتند: آیا ما را به مسخره می گیری؟! گفت: پناه می برم به خدا از اینکه از جاهلان باشم (زیرا مسخرگی از جاهلان سر می زند)».«و من الابل اثنین و من البقر اثنین... ؛ و نیز از شتر دو فرد یا دو جفت و از گاو دو فرد یا دو جفت (بیافرید)».«و قال الملک انی اری سبع بقرات سمان... ؛ و (روزی) شاه گفت: من (در خواب) می دیدم هفت گاو فربه را که هفت گاو لاغر آنها را می خورند...»


کلمات دیگر: