کیلان (به تاتی: کلون) نام شهر کوچکی واقع در
بخش مرکزی شهرستان دماوند در
استان تهران ایران است.
تپه های باستانی با محوطه های تاریخی که در واقع قلعه و دژهایی می باشند که در درون سلسله اساطیر کیلان و در عصر مادها بر روی تپه ها و خاکریزهای مصنوعی بنا گردیده و در طی دوره اول جنگ های آشور و ماد به کلی ویران شده اند.
مسجد جامع کیلان :این مسجد بین ۸۵۰ تا ۱۲۰۰ سال قدمت تاریخی دارد و به قولی بنا به فرمان حسن عسگری و به سبک مساجد دوره اولیه اسلامی بنا گردیده است. نمای دخلی این مسجد از نظر معماری و گچ بری های سر در و محراب آن قابل توجه است. در داخل این مسجد ،۱۵ ستون قطور به نام فیل پایه وجود دارد که بر ارزش و اعتبار این بنا می افزاید. در سال ۱۳۶۸، اداره کل میراث فرهنگی
استان تهران به منظور حفظ این اثر ارزشمند و جلوگیری از تخریب احتمالی به ویژه ریزش و سقوط پوشش سقف و بام نسبت به مرمت آن اقدام نمود. این اقدامات شامل افزایش
ارتفاع بنا از داخل و برداشت و تعویض پوشش بنا و ایجاد پوشش شیروانی به جای پوشش چوبی و گلی آن می باشد.
حسینیه کیلان :بنای اولیه این حسینیه جزء نخستین حسینیه هایی است که بعد از وقایع کربلا، در ایران ساخته شد. این ساختمان تاکنون سه بار تجدید بنا شده است.
حمام های تاریخی مثل حمام عمادین، حموم مشخدیجه ،شمس، علی جمال و چندین خانه تاریخی.
امامزاده های موجود در محله های کوهان، زیارت وساران.
آثار تاریخی موجود در روستاهای پراکنده مجاور کیلان.
جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ ایران، ۲۸۸۲
نفر (۹۲۷ خانوار) شامل ۱۴۷۸ مرد و ۱۴۰۴ زن می باشد
جمعیت کیلان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۰۳۸ نفر بوده است.
تاتی زبان مادری مردم کیلان است. همچنین ساکنین دیگر شهرهای اطراف (مانند شهر دماوند، ایوانکی و آبسرد) را هم تات ها تشکیل می دهند که اصلی ترین و قدیمی ترین ساکنان شهرستان دماوند و ایوانکی می باشند.
مهمترین آثار و ابنیه تاریخی کیلان عبارتند از:
