سنندج
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
۱ - شهرستانی است در کردستان و آن یکی ازشهرستانهای غله خیز کشور میباشد و محدود است از سمت شمال بشهرستانهای سقز و مراغه از جنوب بشهرستان کرمانشاهان از مشرق بشهرستانهای همدان و بیجار واز مغرب بکشور عراق. این شهرستان شامل ۸ بخش ۳٠ دهستان ۱۲۴۱ آبادی و جمعیت آن ۲۶۴۱٠۲ تن است . ۲ - مرکز آن شهر سنندج است که ۹۵۸۷۲ تن جمعیت دارد و نجاری چوبهای گردوی جنگلی از قبیل ساختن تخته نرد و شطرنج وجعبه و قوطی سیگار و نیز بافتن قالیچه های زیبای ابریشمی و پشمی آنجا معروفست .
شهرستان سنندج یکی از شهرستانهای استان پنجم کشور است و محدود است طرف شمال بشهرستان های سنقر و مراغه
شهرستان سنندج یکی از شهرستانهای استان پنجم کشور است و محدود است طرف شمال بشهرستان های سنقر و مراغه
لغت نامه دهخدا
سنندج. [ س َ ن َ دَ ] ( اِخ ) شهرستان سنندج یکی از شهرستانهای استان پنجم کشور است. و محدود است از طرف شمال به شهرستان های سقّز و مراغه ، از طرف جنوب بشهرستان کرمانشاه ، از طرف خاور به شهرستانهای همدان و بیجار و از طرف باختر به کشور عراق. شهرستان مذکور از هفت بخش تشکیل شده است : 1 - بخش حومه شامل 5 دهستان و252 آبادی. سکنه 114 هزار تن. 2 - بخش پاوه شامل 2 دهستان و 135 آبادی. سکنه 27 هزار تن. 3 - بخش دیواندره شامل 6 دهستان و 266 آبادی و سکنه 48 هزار تن. 4- بخش رزاب شامل 3 دهستان و 135 آبادی. سکنه 44 هزار تن. 5 - بخش روانسر شامل 1 دهستان و 150 آبادی. سکنه 8 هزار تن. 6 - بخش قروه شامل 5 دهستان و 247 آبادی. سکنه 8 هزار تن. 7- بخش کامیاران شامل 4 دهستان و 154 آبادی. سکنه 38 هزار تن. 8 - بخش مریوان شامل 4 دهستان و 122 آبادی. سکنه 18 هزار تن. بنابراین شهرستان سنندج از 8 بخش و 30 دهستان و 1241 آبادی تشکیل شده و سکنه آن 380 هزار تن است. رودخانه های آن شامل رودخانه قشلاق ، رودخانه گاوود و رزاب و مریوان که بنام رودخانه سیروان خوانده میشود، بخش حومه را مشروب و رودخانه سیروان کشور عراق را مشروب میکند. راههای شهرستان سنندج از طرف شمال و جنوب و خاور و باختر کشیده شده است. سازمان حومه سنندج از 5 دهستان بنام کلاترزان ، حسن آباد، حسین آباد، ژاوه رود، ییلاق تشکیل شده است. شهر سنندج در سال 1046 هَ. ق. زمان سلطنت شاه صفی بوسیله سلیمانخان اردلان والی کردستان ساخته شده و نام آنرا سنه نوشته اند. این شهر بناهای تاریخی و مساجد دارد. آب شهر از 1 - قنات دارالاحسان. 2- قنات مشیرالدیوان. 3 - قنات سادات. 4 - قنات آصف اعظم. 5 - قنات حاجی ابوالحسن. 6- قنات نصرت الدیوان.7 - قنات پیرمحمد. 8 - قنوات خسروآباد. 9 - قنات مسیحی مشروب میشود. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ). رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 62، جغرافیای غرب ایران ص 57، 62، 153، 155، 253 و تاریخ کرد ص 135 شود.
دانشنامه عمومی
سَنَندَج تلفظ راهنما·اطلاعات (به کردی: سِنَه، کورسان) مرکز سیاسی و فرهنگی کردستان ایران، دومین شهر بزرگ کردنشین ایران پس از کرمانشاه و بیست و سومین شهر بزرگ ایران، مرکز استان کردستان در غرب ایران است شهر سنندج در سال ۱۰۴۶ه.ق در زمان حکومت سلسلهٔ صفویه و در دوران شاه صفی توسط سلیمان خان اردلان بنا شده و معرب آن سنه دژ است.
ساختمان شهرداری این ساختمان در زمان دولت دکتر مصدق و توسط «ابراهیم مختار پوریان» معمار سنندجی ساخته شده است.
تراکم خالص شهر سنندج در حال حاضر ۸۷//۳۲۱ نفر در هکتار می باشد. نفر بر کیلومتر مربع
۰۸۷۳۳
دیاکونف در اثر خود به نام تاریخ ماد می نویسد: بخش علیای رود دیاله و شاخه ها و شعب آن در مثلث شهرهای کنونی سلیمانیه، سر پل ذهاب و سنندج از اواسط قرن نهم پیش از میلاد پارسوا نامیده می شده است.
ساختمان شهرداری این ساختمان در زمان دولت دکتر مصدق و توسط «ابراهیم مختار پوریان» معمار سنندجی ساخته شده است.
تراکم خالص شهر سنندج در حال حاضر ۸۷//۳۲۱ نفر در هکتار می باشد. نفر بر کیلومتر مربع
۰۸۷۳۳
دیاکونف در اثر خود به نام تاریخ ماد می نویسد: بخش علیای رود دیاله و شاخه ها و شعب آن در مثلث شهرهای کنونی سلیمانیه، سر پل ذهاب و سنندج از اواسط قرن نهم پیش از میلاد پارسوا نامیده می شده است.
wiki: سنندج
نقل قول ها
سنندج
• «بر اساس یک پژوهش شیراز، تهران، رشت و سنندج سکولارترین شهرهای ایران هستند، اما گرایش به سکولاریسم در زاهدان، یزد، مشهد و قم کمترین است. از نظر فردگرایی هم ساکنان شیراز، رشت، تهران و مشهد بیشترین تمایل را به فردگرایی نشان می دهند، اما این گرایش در زاهدان، یزد، کرمان و سمنان حداقل است. بندرعباس، سمنان، یزد و بوشهر بیشتر از دیگر مراکز استان ها، ارزش های خانوادگی را مهم می دانند، اما این ارزش ها در ساری، ارومیه، کرمانشاه و همدان کمتر اهمیت دارند.» -> گزارش روزنامهٔ شرق
• «بر اساس یک پژوهش شیراز، تهران، رشت و سنندج سکولارترین شهرهای ایران هستند، اما گرایش به سکولاریسم در زاهدان، یزد، مشهد و قم کمترین است. از نظر فردگرایی هم ساکنان شیراز، رشت، تهران و مشهد بیشترین تمایل را به فردگرایی نشان می دهند، اما این گرایش در زاهدان، یزد، کرمان و سمنان حداقل است. بندرعباس، سمنان، یزد و بوشهر بیشتر از دیگر مراکز استان ها، ارزش های خانوادگی را مهم می دانند، اما این ارزش ها در ساری، ارومیه، کرمانشاه و همدان کمتر اهمیت دارند.» -> گزارش روزنامهٔ شرق
wikiquote: سنندج
پیشنهاد کاربران
شهرستان سنندج
■تاریخچه شهرستان سنندج
■مراکز دیدنی
■مسجد جامع سنندج
■مجموعه پارک تفریحی آبیدر
■بازار سنندج
■خانه کرد ( عمارت آصف )
■موزه سنندج
■عمارت خسرو آباد
■عمارت وکیل
■عمات مشیر دیوان
■حمام خان
■امام زاده هاجر خاتون
■امام زاده پیر عمر
■امام زاده پیر محمد
■قرآن نگل
■مراسم عرفانی
■صنایع دستی
■دریاچه سد قشلاق
■قلل مرتفع
تاریخچه شهرستان سنندج
به استناد گفته مورخین، قلعه سنه دژ ( سنندج ) را سلیمان خان اردلان والی کردستان در زمان شاه صفی ـ 1052 هـ . ق ) آباد ساخت و کلمه غم ها را که به حساب ابجد 1046 می شود ماده تاریخ آن قرار داد. هیچیک از جغرافی نویسان اسلامی این شهر را به این اسم در آثار خود ذکر نکرده اند در برخی از کتب می خوانیم سنه دژ در سالهای 488 قبل از میلاد مسیح موجودیت و رسمیت داشته است و در آن سالها آرتوباران پسر داریوش هخامنشی استاندار آذر بایجان، طغیان کرده و چون شکست خورد به سنه دژ در کردستان گریخت و در قلعه آن مکان رفته و تحصن کرد سین دژ در زبان پهلوی هخامنشی یکی از اسامی آفتاب بود آریان مورخ معروف راجع به سین دژ می گوید قلعه ای بود واقع در یک دشت محاط از کوه و ایرانیان عقیده داشتند که آن قلعه را ( دا - آه - وه ) ساخته استدا آه وه کلمه ای است که در زبان فارسی امروزی به دیو تبدیل شده است و این بدان معنی بود که معتقد بودن دیواره های قلعه چنان محکمند که انگار آنرا بشر نساخته است البته آریان به این روایت خرافی اعتقاد نداشته و اعلام کرده است که سین دژ بدست ( ( اشتو ویگو ) ) پادشاه معروف قوم ماد ساخته شده است که در ساخت آن از اسیران آشوری استفاده کرده است سینه دژ را سینه کوه و سانان دژ یعنی قله امیران و قلعه عقاب نیز معنی کرده اند بیشتر مورخان نام سنندج را سینه دژ می دانند که نشان از حصاری محکم بر قلعه ایکه در محل سنه دارد همچنین احتمال دارد که سنندج از ترکیبسنان دچ بوجود آمده باشد که به معنای دژ سخت چون سنان یا سندان آهنگری است و یا به تعبیر دیگر، سانا دژ یعنی دژ سلاطین دلایل تاریخی روشن می سازد که هر زمان حکومت مرکزی تضعیف شده است با شجاعت و دلاوری بیش از حدی به حفظ حدود و ثغور خود پرداخته و هیچگاه ننگ اسارت را نپذیرفته اند در گذشته بجای شهر فعلی شهری بنام ( ( سیر ) ) وجود داشت که این کلمه در فارسی به معنای ( ( سی سر ) ) استمجاور سی سر، محلی بود به نام صد خانیه ( صد خانه ) که احتمالاً به مرور زمان این نام به سنه تغییر یافته است سنندج مدت چهار قرن تحت حکومت موروثی خاندان اردلان بود که نسبت خود را به ساسانیان می رساندند کریم خان زند در سال 1146هـ ق سنندج را ویران کرد و پس از یک دوره هرج و مرج، خسرو خان اردلان در سنندج مستقر شد آقا محمد خان نیز به پاس خدمات وی سنقر را نیز ضمیمه قلمرو او کرداز سال 1214تا 1240 هـ ق امان الله خان پسر خسرو خان در سنندج حکومت کرد که در این مدت اصلاحات زیادی برای آبادانی و عمران شهر سنندج بعمل آمددر حکومت رضا قلی خان اردلان بین اعضای این خانواده اختلافاتی بوجود آمد و پس از یک سلسله کشمکشها، سرانجام امان الله خان برادر رضا قلی خان به حکومت رسید و در حقیقت این شخص آخرین والی موروثی سنندج بود که از سال 1265 تا 1284 هـ ق حکومت کرد درسال 1284 هجری قمری دولت مرکزی، حاج میرزا معتمد الدوله عموی ناصر الدین شاه را به حکومت کردستان منصوب کرد که تا سال 1291 هـ ق در آنجا حکمرانی کرد در حال حاضر سنندج مرکز استان است و یکی از شهرهای زیبای استان کردستان و غرب کشور محسوب می شود.
سنندج مرکز این شهرستان و استان کردستان است که در فاصله 520 کیلومتری جنوبی غربی تهران در مسیر آسفالته میاندوآب ـ کرمانشاه و زنجان ـ کرمانشاه قرار دارد. به دلیل کوهستانی بودن منطقه کردستان ، شهر سنندج که دارای دشت ، قشلاق و رودخانه است ، همشه عامل جذب عشایر کوچ روی کرد بوده است .
این شهرستان دارای شهر دیگری به نام «شویشه » است و جمعیت آن طبق برآورد سال 1379، 388138 نفلر بوده است .
وجه تسمیه شهر سنندج ( سنه یا سنه دژ ) که از شهرهای کهن و مقدس است به آیین مهر و زردشت د این بخش ایران باز می گردد. ارتباط این شهر و نواحی مجاور آن با اساطیر پهلوانی آریایی از اهمیت و قدمت این شهر حکایت می کند. این شهر در قدیم روی تپه بزرگی در کنار رودخانه قشلاق به نام «پیالکه توش نوذر» قرار داشته . قلعه حسن آباد که دژی ساسانی بود، نزدیک این شهر واقع بود و هماره به عنوان پادگانی برای حمایت از این شعر عمل می کرد.
شهر کهن «سنه دژ» احتمالاً در اثر زلزله و هجوم مغول ویران شد و تا زمان صفوی به صورت دهکده ای به حیات خود ادامه داد. مرکز حکومتی این شهر پس از ویرانی ، به قلعه حسن آباد منتقل شد. شهر جدید سنندج در دوره صفوی و در روزگار شاه صفی در سال 1046 ه . ق توسط «سلیمان خان اردلان » پایه گذاری شد.
سلیمان خان مرکز حکومت را از قلعه های حسن آباد و پلنگان به شهر سنه منتقل و اقدام به آباد ساختن آن نمود. وی قلعه حکومتی را با استحکام تمام در بالای تپه ای بنا نهاد و عمارات ، حمام ، مسجد و بازار را در خارج و اطراف قلعه ساخت . او با احداث یک رشته قنات در دشت «سرنووی » در فاصله هزار قدیمی شهر که در سال 1309 ه . ق در اثر توسعه شهر داخل محدوده شهر شده بود آب را به داخل شهر و میان قلعه هدایت کرد.
گسترش شهر مربوط به زمان «امان الله خان اردلان » است . او قلعه حکومتی را توسعه دادو چندین تالار و عمارت در آنجا ساخ و در فاصله سال های 30ـ1220 ه . ق با احداث عمارت های ، بازار، کاروان سرا و مسجد از جمله مسجد معروف به «دالاحسان » در میان شهر به توسعه شهر پرداخت . همچنین در سال 1222 ه . ق باغ و عمارت خسروآباد را توسعه بخشید.
گفتنی است سنندج به لحاظ موقعیت جغرافییایی و ف 7عالیت های شهرسازی عصر صفوی و قاجار، از بافت شهری سنتی با ارزشی برخوردار . . .
■تاریخچه شهرستان سنندج
■مراکز دیدنی
■مسجد جامع سنندج
■مجموعه پارک تفریحی آبیدر
■بازار سنندج
■خانه کرد ( عمارت آصف )
■موزه سنندج
■عمارت خسرو آباد
■عمارت وکیل
■عمات مشیر دیوان
■حمام خان
■امام زاده هاجر خاتون
■امام زاده پیر عمر
■امام زاده پیر محمد
■قرآن نگل
■مراسم عرفانی
■صنایع دستی
■دریاچه سد قشلاق
■قلل مرتفع
تاریخچه شهرستان سنندج
به استناد گفته مورخین، قلعه سنه دژ ( سنندج ) را سلیمان خان اردلان والی کردستان در زمان شاه صفی ـ 1052 هـ . ق ) آباد ساخت و کلمه غم ها را که به حساب ابجد 1046 می شود ماده تاریخ آن قرار داد. هیچیک از جغرافی نویسان اسلامی این شهر را به این اسم در آثار خود ذکر نکرده اند در برخی از کتب می خوانیم سنه دژ در سالهای 488 قبل از میلاد مسیح موجودیت و رسمیت داشته است و در آن سالها آرتوباران پسر داریوش هخامنشی استاندار آذر بایجان، طغیان کرده و چون شکست خورد به سنه دژ در کردستان گریخت و در قلعه آن مکان رفته و تحصن کرد سین دژ در زبان پهلوی هخامنشی یکی از اسامی آفتاب بود آریان مورخ معروف راجع به سین دژ می گوید قلعه ای بود واقع در یک دشت محاط از کوه و ایرانیان عقیده داشتند که آن قلعه را ( دا - آه - وه ) ساخته استدا آه وه کلمه ای است که در زبان فارسی امروزی به دیو تبدیل شده است و این بدان معنی بود که معتقد بودن دیواره های قلعه چنان محکمند که انگار آنرا بشر نساخته است البته آریان به این روایت خرافی اعتقاد نداشته و اعلام کرده است که سین دژ بدست ( ( اشتو ویگو ) ) پادشاه معروف قوم ماد ساخته شده است که در ساخت آن از اسیران آشوری استفاده کرده است سینه دژ را سینه کوه و سانان دژ یعنی قله امیران و قلعه عقاب نیز معنی کرده اند بیشتر مورخان نام سنندج را سینه دژ می دانند که نشان از حصاری محکم بر قلعه ایکه در محل سنه دارد همچنین احتمال دارد که سنندج از ترکیبسنان دچ بوجود آمده باشد که به معنای دژ سخت چون سنان یا سندان آهنگری است و یا به تعبیر دیگر، سانا دژ یعنی دژ سلاطین دلایل تاریخی روشن می سازد که هر زمان حکومت مرکزی تضعیف شده است با شجاعت و دلاوری بیش از حدی به حفظ حدود و ثغور خود پرداخته و هیچگاه ننگ اسارت را نپذیرفته اند در گذشته بجای شهر فعلی شهری بنام ( ( سیر ) ) وجود داشت که این کلمه در فارسی به معنای ( ( سی سر ) ) استمجاور سی سر، محلی بود به نام صد خانیه ( صد خانه ) که احتمالاً به مرور زمان این نام به سنه تغییر یافته است سنندج مدت چهار قرن تحت حکومت موروثی خاندان اردلان بود که نسبت خود را به ساسانیان می رساندند کریم خان زند در سال 1146هـ ق سنندج را ویران کرد و پس از یک دوره هرج و مرج، خسرو خان اردلان در سنندج مستقر شد آقا محمد خان نیز به پاس خدمات وی سنقر را نیز ضمیمه قلمرو او کرداز سال 1214تا 1240 هـ ق امان الله خان پسر خسرو خان در سنندج حکومت کرد که در این مدت اصلاحات زیادی برای آبادانی و عمران شهر سنندج بعمل آمددر حکومت رضا قلی خان اردلان بین اعضای این خانواده اختلافاتی بوجود آمد و پس از یک سلسله کشمکشها، سرانجام امان الله خان برادر رضا قلی خان به حکومت رسید و در حقیقت این شخص آخرین والی موروثی سنندج بود که از سال 1265 تا 1284 هـ ق حکومت کرد درسال 1284 هجری قمری دولت مرکزی، حاج میرزا معتمد الدوله عموی ناصر الدین شاه را به حکومت کردستان منصوب کرد که تا سال 1291 هـ ق در آنجا حکمرانی کرد در حال حاضر سنندج مرکز استان است و یکی از شهرهای زیبای استان کردستان و غرب کشور محسوب می شود.
سنندج مرکز این شهرستان و استان کردستان است که در فاصله 520 کیلومتری جنوبی غربی تهران در مسیر آسفالته میاندوآب ـ کرمانشاه و زنجان ـ کرمانشاه قرار دارد. به دلیل کوهستانی بودن منطقه کردستان ، شهر سنندج که دارای دشت ، قشلاق و رودخانه است ، همشه عامل جذب عشایر کوچ روی کرد بوده است .
این شهرستان دارای شهر دیگری به نام «شویشه » است و جمعیت آن طبق برآورد سال 1379، 388138 نفلر بوده است .
وجه تسمیه شهر سنندج ( سنه یا سنه دژ ) که از شهرهای کهن و مقدس است به آیین مهر و زردشت د این بخش ایران باز می گردد. ارتباط این شهر و نواحی مجاور آن با اساطیر پهلوانی آریایی از اهمیت و قدمت این شهر حکایت می کند. این شهر در قدیم روی تپه بزرگی در کنار رودخانه قشلاق به نام «پیالکه توش نوذر» قرار داشته . قلعه حسن آباد که دژی ساسانی بود، نزدیک این شهر واقع بود و هماره به عنوان پادگانی برای حمایت از این شعر عمل می کرد.
شهر کهن «سنه دژ» احتمالاً در اثر زلزله و هجوم مغول ویران شد و تا زمان صفوی به صورت دهکده ای به حیات خود ادامه داد. مرکز حکومتی این شهر پس از ویرانی ، به قلعه حسن آباد منتقل شد. شهر جدید سنندج در دوره صفوی و در روزگار شاه صفی در سال 1046 ه . ق توسط «سلیمان خان اردلان » پایه گذاری شد.
سلیمان خان مرکز حکومت را از قلعه های حسن آباد و پلنگان به شهر سنه منتقل و اقدام به آباد ساختن آن نمود. وی قلعه حکومتی را با استحکام تمام در بالای تپه ای بنا نهاد و عمارات ، حمام ، مسجد و بازار را در خارج و اطراف قلعه ساخت . او با احداث یک رشته قنات در دشت «سرنووی » در فاصله هزار قدیمی شهر که در سال 1309 ه . ق در اثر توسعه شهر داخل محدوده شهر شده بود آب را به داخل شهر و میان قلعه هدایت کرد.
گسترش شهر مربوط به زمان «امان الله خان اردلان » است . او قلعه حکومتی را توسعه دادو چندین تالار و عمارت در آنجا ساخ و در فاصله سال های 30ـ1220 ه . ق با احداث عمارت های ، بازار، کاروان سرا و مسجد از جمله مسجد معروف به «دالاحسان » در میان شهر به توسعه شهر پرداخت . همچنین در سال 1222 ه . ق باغ و عمارت خسروآباد را توسعه بخشید.
گفتنی است سنندج به لحاظ موقعیت جغرافییایی و ف 7عالیت های شهرسازی عصر صفوی و قاجار، از بافت شهری سنتی با ارزشی برخوردار . . .
آشیانه عقاب
در پارسی " سئن دژ " دژ و کلات هما یا عقاب.
سنندج =سینه دژ
به دلیل شکل سینه بودن کوه های دوگانه آبیدر از دور روستای احداثی را به نام آن شکل نامیدند و سپس دژی در اطراف آن ساخته شد و به سینَدژ معروف شد.
به دلیل شکل سینه بودن کوه های دوگانه آبیدر از دور روستای احداثی را به نام آن شکل نامیدند و سپس دژی در اطراف آن ساخته شد و به سینَدژ معروف شد.
به نظر من سهِ نَن دِژ
شاید ( سه نَ ) مخفف همان ( ئاسه ن ) زبان لکی است به معنی آهن و ( سِنَن دِژ ) به معنی دژ آهنی است
هَر بژی لکستان ئو کوردستان
شاید ( سه نَ ) مخفف همان ( ئاسه ن ) زبان لکی است به معنی آهن و ( سِنَن دِژ ) به معنی دژ آهنی است
هَر بژی لکستان ئو کوردستان
سنندج چه ربطی به ترک ها داره
کلمات دیگر: