روندو

روندو (به ایتالیایی: rondò) آوازی است که رقصی حلقه ای و دایره وار را همراهی می کند و رقصندگان، در حالی که دست یکدیگر را گرفته اند، ترجیعِ هر بند از این آواز را که به وسیلهٔ تک خوان و رهبرِ رقص خوانده می شود، تکرار می کنند.
واژهٔ روندو معنای گِرد، حلقه ای، و حلقه وار است و جزئی از فولکلور کشور فرانسه به شمار می آید.
فرهنگ های موسیقی می نویسند که رقصنده ها در سده های میانه زنان بوده اند. روندوهای وابسته به کلیسا یا روندوهایی که اشعارشان موافقِ اصول کلیسا بودند، در سدهٔ سیزدهم میلادی از طرف کلیسای فرانسه پذیرفته و تأیید می شدند.
در نت نویسی هایی که از سدهٔ چهاردهم میلادی باقی مانده است، تصنیف هایی وجود دارد که برای روندو ساخته شده اند. روندو و تصنیف در بیشتر مواقع با هم همراه بودند یا حتی با هم آمیخته شده بودند و بعد اصطلاح یا لغتِ «روندو» را برای تصنیف به کار بردند، به طوری که نخست تصنیف کارول ‏(en)‏ دیده شد و بعد روندو یا روندوی کارول. به هر حال، روندِت، روندلت، روندِل، روندو، و اسامی دیگری از این دست تصنیف هایی بودند که روند یا رقص گروهی و دایره وار بر اساس آن ها اجرا می شد.

روندو (ادبیات). رونْدو (ادبیات)(rondeau)
گونه ای قالب شعر غناییمربوط به فرانسۀ قرون وسطا در دَه یا سیزده سطر با تنها دو قافیه، که کلمات آغازین آن به عنوان برگردان تکرار می شده اند. واژۀ روندو صورت متأخر روندل است، که نخستین بار در قرن ۱۳م به کار رفته و به شعری اطلاق می شده که همراه رقص های دسته جمعی یا دایره وار خوانده می شده است.