شیدوش

شیدوش در شاهنامه پسر گودرز برادر بهرام و گیو و رهام و هجیر و نستوه و شهربانو ارم بود. پهلوان ایرانی و از سران سپاه ایران در جنگ با تورانیان در دوران پادشاهی فریدون و نوذر و کیکاووس و کیخسرو بود.
حسین، الهی قمشه ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
شیدوش اولین بار در کنار منوچهر در جنگ با سلم و تور شرکت داشت، زمانی که ایرج بدست تور کشته شد و تخت کیان بی وارث گشت، فریدون مشاهده کرد کنیزک ایرج از وی آبستن است امیدش برای وراثت دو چندان شد اما کنیزک دختری بدنیا آورد و آن دختر با پشنگ برادرزاده فریدون وصلت نمود که ثمره آن تولد منوچهر بود. اکنون منوچهر جانشین تاج و تخت ایران است. مسئله جانشینی منوچهر برای سلم و تور گران آمد چون آنها پسران فریدون و در جانشینی از منوچهر مستحق تر بودند به همین سبب نقشه ای داشتند تا از منوچهر دعوت کنند ولی نیت شان را آشکار نکردند. چون سفیر دعوت نامه را نزد فریدون آورد فریدون یاد گذشته و قتل ایرج افتاد برآشفت و به قاصد گفت جز شمشیر میان آن دو پلید و منوچهر نخواهد بود. از میان یاوران منوچهر از شیدوش نیز نام برده می شود:
نامی فارسی ، ( به کسر شین و ضم دال ) یکی از پهلوانان داستانی ایران ، پسر گودرز و برادر گیو

شیدْوَش
در شاهنامۀ فردوسی دو تن بدین نام خوانده شده اند؛ ۱. پسر گودَرز و از سرداران سپاه ایران که در زمان کِیخُسرو به فرماندهی پدر به جنگ با توران رفت و در پشت سر او، با درفش شیرپیکر، فرماندهی هزار سپاهی را برعهده داشت . در نبرد هَماوَن، نامزد درآویختن با لَهاک تورانی بود. سپس ، همراه پدر به زَبید رفت . در جنگ بزرگ کِیخسرو با افراسیاب نیز حضور داشت . طَبَری از شیدوش به نام نخستین کسی یاد می کند که پس از کشته شدن سیاوش در سوگ او جامۀ سیاه بر تن کرد و به دیدار کیخسرو رفت . مَجمَل ُالتَواریخ نیز نسب ابومسلم خراسانی را به شیدوَش می رساند. حَمزِۀ اصفهانی سیاه پوشی ابومسلم را تقلیدی از سیاه پوشیدن شیدوش پس از کشته شدن سیاوش می داند؛ ۲. دلاوری از دربار فریدون که در زمان منوچهر به جنگ سلم و تور رفت؛ در سفر کیکاوس به هاماوران نیز او را همراهی کرد.