دوازده امام

دوازده امام جانشینان معنوی و سیاسی محمد، پیامبر اسلام، در اسلام شیعه دوازده امامی هستند. این باور شامل علویان سوریه و ترکیه نیز می گردد.
این الگو بر مبنای اندیشهٔ شیعه است.
در اندیشهٔ شیعی دورهٔ امامت و خلافت الهی علی بن ابی طالب از درگذشت پیامبر اسلام آغاز شده است. دورهٔ زمامداری وی بر مسلمین پس از کشته شدن عثمان بن عفان آغاز شد.
آغاز امامت هر امام مصادف با درگذشت امام پیشین است.
دورهٔ امامت حجت بن حسن از لحظهٔ درگذشت امام پیشین خود آغاز شده است و چون به عقیدهٔ شیعیان دوازده امامی وی زنده و از نظرها پنهان است، بنابراین امامت حجت بن حسن تا زمان ظهور وی و پس از آن تا زمان ازدنیارفتن او ادامه دارد.
مقیاس نمودار در ردیف نخست با مقیاس ردیف دوم (مرتبط با حجت المهدی) یکسان نیست.
بنابر اصول شیعه، جانشین محمد انسان معصومی است که نه فقط با عدالت بر جامعه حکومت می کند، بلکه قانون الهی را حفظ و معنای تأویلی آن را بیان می کند. گفتار و کردار پیامبر و ائمه راهنما و الگویی برای جامعه اند تا از آن پیروی کنند؛ در نتیجه آنان باید از گناه و اشتباه به دور باشند (عصمت) و براساس دستور الهی، یا نص، از طریق پیامبر برگزیده شوند.
بنا بر نظر شیعیان اثنی عشری امام به وسیلهٔ عقل، خرد الهی، مأخذ روح پیامبران و امامان است و به آن ها دانشی محرمانه به نام حکمت می دهد. گرچه امام دریافت کنندهٔ وحی نیست، اما ارتباط نزدیکی با الله دارد، که از آن طریق، خدا او را راهنمایی می کند و امام هم به نوبهٔ خود مردم را راهنمایی می کند. همچنین متون مقدس نزد امام او را راهنمایی می کنند. امامت یا باور به راهنمایی الهی، باور بنیادین شاخه های اثنی عشری و اسماعیلی شیعه بوده، مبتنی بر این مفهوم است که خداوند بشریت را بدون دسترسی به راهنمایی الهی رها نمی کند.
بنابر نظر شیعهٔ دوازده امامی، در هر عصری همواره امامی هست که متصدی همهٔ امور آیین و شریعت در جامعهٔ مسلمان است. در نظر شیعیان دوازده امامی و صوفیان علی اولین امام و جانشین محمد است و فرزندان وی از نسل فاطمه زهرا (دختر پیامبر) امامان بعدی هستند. هر امام پسر امام قبلی است، جز حسین بن علی که برادر حسن است. آخرین امام حجت بن الحسن، کسی است که توسط شیعیان هنوز زنده پنداشته می شود و به اعتقاد آنان در غیبت است و سرانجام روزی برای ایجاد عدل در جهان بازخواهد گشت. همچنین بنا بر باور شیعیان دوازده امامی و علوی، از پیش در حدیث دوازده خلیفه وجود امامان دوازده گانه پیش گویی شده است. همچنین بنا بر باور اهل تشیع تمامی امامان — به جز امام آخر که در غیبت به سر می برد — به شکل غیرطبیعی درگذشته اند.

[ویکی فقه] امامان مذهب شیعه امامیه حضرت علی بن ابی طالب علیه السّلام و یازده تن از نسل او پس از پیامبر - به ترتیب- امامت مسلمانان را بر عهده دارند.
نام مبارک آنان عبارت است از: ۱. حسن بن علی ( المجتبی )؛ ۲. حسین بن علی ( سید الشهداء )؛ ۳. علی بن الحسین ( زین العابدین )؛ ۴. محمد بن علی ( باقر العلوم )؛ ۵. جعفر بن محمد ( الصادق )؛ ۶. موسی بن جعفر ( الکاظم )؛ ۷. علی بن موسی ( الرضا )؛ ۸. محمد بن علی ( الجواد ) ۹. علی بن محمد ( الهادی )؛ ۱۰. حسن بن علی ( العسکری )؛ ۱۱. حجة بن الحسن ( القائم ).
شیعه امامیه
از میان مسلمانان کسانی که به امامت و خلافت این بزرگان اعتقاد دارند و از آنان پیروی می کنند، « شیعه امامیه » یا «شیعه اثنی عشریه» خوانده می شوند. این گروه از شیعیان ، امروز، بزرگترین و مهمترین فرقه شیعه شمرده می شوند. شیعه فرقه هایی دیگر نیز دارد- همانند زیدیه ، اسماعیلیه و کیسانیه - که در شمار امامان با یکدیگر همراه نیستند؛ اما همه آنها بر خلافت بلافصل علی بن ابی طالب اتفاق دارند.
دلائل حصر شمار امامان در عدد دوازده
امامت حضرت علی علیه السّلام به دلیل تصریح مکرر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم ثابت است. (امامت) امامت یازده تن دیگر نیز به نص پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم و نص امام پیشین گروه شیعه برای اثبات مدعای خویش مستندات بسیاری دارد که دو نمونه از آنها عبارت اند از:
← مصداق اولی الامر
...