کلمه جو
صفحه اصلی

اعجاز القران

دانشنامه آزاد فارسی

اعجازالقرآن. اِعجازالقرآن
کتابی به عربی، در اعجاز قرآن، تألیف قاضی باقلانی، ادیب و متکلم قرن ۴ق. مؤلف در این کتاب معتقد است که قرآن از جنس کلام عادی عرب نیست و بلاغت آن، که اساس اعجاز قرآن است، از گونۀ دیگری است و آن، همان نظم و ساختار و بیان شگرف قرآن است. جاحظ، عبدالقاهر جرجانی، زمخشری، حافظ شیرازی و برخی از قرآن شناسان و ادیبان نیز معتقد به همین نظریۀ نظم اند. این کتاب خود موضوع تحقیق و نقد صاحب نظرانی چون صادق الرافعی در کتاب اعجازالقرآن و زکی مبارک در کتاب النّثرالفنّی و عبدالرّئوف مخلوف قرار گرفته است. اعجاز القرآن باقلانی، نخستین بار در ۱۴۱۱ ق/۱۹۹۱ به چاپ رسیده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] إعجاز القرآن (باقلانی). کتاب اعجاز القرآن نوشته قاضی ابو بکر محمد بن الطیب الباقلانی می باشد.
از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجری است که در زمینه های مختلف کتابهای فراوانی نوشته است روش او در بیان مطالب همچون روش متکلمین است (چونکه خود کلامی بوده بر اساس مذهب شافعی ) یکی از تالیفات او کتاب «اعجاز القرآن» است. که پیرامون بعضی از مسائل مربوط به اعجاز قرآن همچون تحدی- وجوه اعجاز قرآن، نفی شعر از قرآن و... سخن گفته است همانگونه که ذکر شد بر اساس مشی و منش خود، مباحث را بگونه ای مطرح می نماید که جوانب مختلف آن بیان شود در این کتاب برای معجزه بودن قرآن اشعاری از شعرای نامدار عرب همچون نابغه، امرئ القیس، البحتری و... را ذکر و اشکالاتی را که از نظر فنون ادبی به آنها وارد است ذکر می نماید و نتیجه گیری می کند که اینها که از بزرگان ادب و شعر عرب هستند کلام آنها چگونه است و عجز آنها در برابر قرآن به چه میزان است لذا قرآن شعر نیست و معجزه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است.


کلمات دیگر: