فتحعلی خان داغستانی

فَتحعَلی خان داغِستانی وزیر اعظم شاه سلطان حسین صفوی بود.
دانشنامه رشد
لاکهارت، لارنس، انقراض سلسله صفویه و ایام سلطه افغان ها در ایران، ترجمه مصطفی قلی عماد، تهران، ۱۳۴۳.
وی از مردم داغستان و سنی مذهب بود. فتح علی خان در سال ۱۱۳۲ ه.ق. تصمیم داشت به هرات و قندهار لشکرکشی کند و طوایف ابدالی و غلجایی را سرکوب کند و به اعاده حاکمیت صفویه در آن مناطق بپردازد. مخالفتهای محمد حسین ملاباشی و رحیم خان حکیم باشی، باعث ناقص ماندن نقشه سردار شاه سلطان حسین شد و اختلافات میان درباریان و ضعف شخصیت شاه باعث پریشانی کار او گردید. سرانجام به او انگ کودتا علیه شاه زدند و شاه دستور کور کردن او را داد، ولی بعداً از کار خود پشیمان شد و او را مورد ملاطفت قرار داد. سرانجام وی در جریان یورش افغانها به اصفهان به قتل رسید.
برادرزادهٔ او لطفعلی خان داغستانی از سرداران شاه سلطان حسین بود.

فَتحعلی خان داغستانی (۱۱۰۵ـ۱۱۳۷ق)
(ملقب به: اعتماد الدوله) وزیر اعظم شاه سلطان حسین صفوی. وی در حملۀ افغان ها به ایران، متهم شد که عده ای را به قتل شاه سلطان حسین تشویق کرده است و به همین دلیل فرمان قتلش صادر گردید. اما شاه برای دستیابی به ذخایر فتحعلی خان او را زندانی و کور کرد (۷ صفر ۱۱۳۳ق). فردای آن شب مأمورانی به اطراف کشور فرستادند تا هرجا از خانواده او کسی را یافتند، دستگیر و روانۀ اصفهان کنند. جواب ها و سؤال های فتحعلی خان، در دادگاهی که شاه شخصاً رئیس آن بود، چنان در شاه مؤثر افتاد که از قضاوت عجولانۀ خود اظهار تأسف کرد و او را به قلعه ای در شیراز فرستاد و برایش مستمری تعیین کرد و به جهت تسکین خاطرش مسئلۀ تقدیر را عنوان کرد. فتحعلی خان دو سال پس از سقوط اصفهان به دست افغان ها، در زندان درگذشت.