کلمه جو
صفحه اصلی

داغستان

فرهنگ فارسی

جمهوری مستقل جزو اتحاد جماهیرشوروی واقع در ساحل بحر خزر ۱۴۲۹٠٠٠ سکنه . شهرعمده آن مخاچ قلعه است .
داغ بمعنی نشان آهن تفته و غم و اندوه و درد و مصیبت

لغت نامه دهخدا

داغستان . [ غ ِ ](اِ مرکب ) از: داغ ، به معنی نشان آهن تفته و غم و اندوه و درد و مصیبت + ستان ، پسوند مکان :
به داغستان دل دادی سپه سالاری دردم
به ملک غم ز آهم منصب صاحب لوائی ده .

مخلص کاشی (از آنندراج ).



داغستان . [ غ ِ ] (اِخ ) (مرکب از داغ ترکی ، بمعنی کوه +ستان ) نام خطه ای از قفقازیه واقع در شمال شرقی سلسله کوههای قفقاز و میان کوههای مذکور و دریای خزر بین 41 درجه و 15 دقیقه و 43 درجه و 22 دقیقه عرض شمالی و 42 درجه و 57 دقیقه و 46 درجه و 8 دقیقه طول شرقی و در ساحل چپ دریای خزر ممتدست ، از جانب شمال به ایالت ترک و از جهت غربی به ایالت تفلیس و خطه ٔ گرجستان و از جنوب به ایالت بادکوبه و یلیزا و توپول و از شرق بدریای مازندران محدود میباشد. مساحت آن 29840هزار گز مربع است . داغستان ناحیتی است کوهستانی و نام آن نیز مبین همین مطلب است و از نواحی آن دربند، دمیرخان ، شوارا، غونیت ، قاضی قوموق ، آندی ، آوار، قایتاق ، تباسران ، دارغو، کورین سالور را میتوان نام برد. مردم داغستان از نژاد لزگی باشند، قومی تندرست و درشت چشم و زنانشان با گیسوهای بلند. دارای استعداد و هوش بسیار و زیرکی بیحد، آزاده و دلیر. موقعیت جغرافیایی آنجا ایجاب میکرده است که هیچگاه بواقعی اطاعت امراء و پادشاهان حاکم بر آن ناحیه را گردن ننهند. جنگهای شاهان صفویه و نادرشاه و آقامحمدخان در این ناحیه و دیگر سلاطین از ازمنه ٔ قدیم ، بر این معنی گواهی صادق است . (از قاموس الاعلام ترکی ). در تاریخی از داغستان مضبوط در کتابخانه ٔ ملی ایران شرح زیر آمده است : داغستان بین چهل ودو تا چهل وچهار درجه عرض شمالی و شصت وسه تا شصت وشش درجه طول شرقی قرار دارد بحدود زیر:
شرق : دریای خزر. شمال : رود ترک . غرب : املاک چرکسان و ادسا. جنوب غربی : گرجستان . جنوب شرقی : شروان . قسمتی از شمال شرقی آن بحسن مکانت معروف و بخصوص در سواحل دریا و رود ترک بر اثر وفور آب بسیار قابل زراعت است . قسمتی دیگر از شمال شرقی آن اگرچه حاصلخیز است ولی بواسطه بودن جبال صعب زندگی سخت و پرمشقت است .
مسعودی داغستان را به سال 342 هَ . ق . مرکب از سه ناحیه می آورد بدینقرار:
اول : قیطاق که از دربند بطرف شمال واقع و حاکم نشینش سمندر یعنی ترخواست میگویند نوشیروان آنرا بنا کرد و بعد پایتخت خاقان خزر شد و چون سلمان بن ربیعه آنرا بگرفت خاقان پایتخت خود را به اتل برد. اهالی سمندر خزری و تعدادی مسلمان و یهودی بدانجا سا کنند. ابن حوقل میگوید طایفه ٔ روس در 358 هَ . ق . سمندر را گرفت و عمارت و باغهای کثیر و آبادآنجا را ویران کرد.
دوم : سریر که در جانب شمال غربی و به سه منزلی دربند قرار دارد شاه آنرا فیلان شاه میگویند که بر دین نصاری است . قول بعضی در تسمیه ٔ این شهر به سریر آن است که یزدجرد ساسانی چون از اعراب مغلوب شد تخت خود را بوسیله یکی از اولاد بهرام چوبین بکوه فتح یعنی قفقاز فرستاد و او آن تخت را بملکی که حالا سریر میگویند قرار داد. بعضی دیگر چون حکیم نظامی این ناحیه را سریر ازآن جهت میگویند که تخت کیخسرو در آنجا بغاری بوده است . و عقیدت گروه سوم بر آن است که شاه این ناحیه برکرسی زرین می نشیند. نزدیک سریر ملک رزه گران است که حالا کوسه چی مینامند.
سوم : کوهستان قموق است که بر جانب شمالی سریر و غربی قیطاق قرار دارد مردم آنجا بر دین نصاری اند و ایشان را پادشاه نیست و از آنجا بملک «الان » میروند. (از تاریخ داغستان نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ ملی بشماره 2368). این ناحیه امروز در تصرف دولت روسیه است و یکی از جمهوریهای اتحاد جماهیر شوروی و دارای نهصدوسی هزار سکنه است . مرکزآن دربند و شهر مهم آن مخاچ قلعه (پترفسک ) است .


داغستان. [ غ ِ ]( اِ مرکب ) از: داغ ، به معنی نشان آهن تفته و غم و اندوه و درد و مصیبت + ستان ، پسوند مکان :
به داغستان دل دادی سپه سالاری دردم
به ملک غم ز آهم منصب صاحب لوائی ده.
مخلص کاشی ( از آنندراج ).

داغستان. [ غ ِ ] ( اِخ ) ( مرکب از داغ ترکی ، بمعنی کوه +ستان ) نام خطه ای از قفقازیه واقع در شمال شرقی سلسله کوههای قفقاز و میان کوههای مذکور و دریای خزر بین 41 درجه و 15 دقیقه و 43 درجه و 22 دقیقه عرض شمالی و 42 درجه و 57 دقیقه و 46 درجه و 8 دقیقه طول شرقی و در ساحل چپ دریای خزر ممتدست ، از جانب شمال به ایالت ترک و از جهت غربی به ایالت تفلیس و خطه گرجستان و از جنوب به ایالت بادکوبه و یلیزا و توپول و از شرق بدریای مازندران محدود میباشد. مساحت آن 29840هزار گز مربع است. داغستان ناحیتی است کوهستانی و نام آن نیز مبین همین مطلب است و از نواحی آن دربند، دمیرخان ، شوارا، غونیت ، قاضی قوموق ، آندی ، آوار، قایتاق ، تباسران ، دارغو، کورین سالور را میتوان نام برد. مردم داغستان از نژاد لزگی باشند، قومی تندرست و درشت چشم و زنانشان با گیسوهای بلند. دارای استعداد و هوش بسیار و زیرکی بیحد، آزاده و دلیر. موقعیت جغرافیایی آنجا ایجاب میکرده است که هیچگاه بواقعی اطاعت امراء و پادشاهان حاکم بر آن ناحیه را گردن ننهند. جنگهای شاهان صفویه و نادرشاه و آقامحمدخان در این ناحیه و دیگر سلاطین از ازمنه قدیم ، بر این معنی گواهی صادق است. ( از قاموس الاعلام ترکی ). در تاریخی از داغستان مضبوط در کتابخانه ملی ایران شرح زیر آمده است : داغستان بین چهل ودو تا چهل وچهار درجه عرض شمالی و شصت وسه تا شصت وشش درجه طول شرقی قرار دارد بحدود زیر:
شرق : دریای خزر. شمال : رود ترک. غرب : املاک چرکسان و ادسا. جنوب غربی : گرجستان. جنوب شرقی : شروان. قسمتی از شمال شرقی آن بحسن مکانت معروف و بخصوص در سواحل دریا و رود ترک بر اثر وفور آب بسیار قابل زراعت است. قسمتی دیگر از شمال شرقی آن اگرچه حاصلخیز است ولی بواسطه بودن جبال صعب زندگی سخت و پرمشقت است.
مسعودی داغستان را به سال 342 هَ. ق. مرکب از سه ناحیه می آورد بدینقرار:
اول : قیطاق که از دربند بطرف شمال واقع و حاکم نشینش سمندر یعنی ترخواست میگویند نوشیروان آنرا بنا کرد و بعد پایتخت خاقان خزر شد و چون سلمان بن ربیعه آنرا بگرفت خاقان پایتخت خود را به اتل برد. اهالی سمندر خزری و تعدادی مسلمان و یهودی بدانجا سا کنند. ابن حوقل میگوید طایفه روس در 358 هَ. ق. سمندر را گرفت و عمارت و باغهای کثیر و آبادآنجا را ویران کرد.

فرهنگ عمید

دل داغدار و پردرد و غم.

دانشنامه عمومی

جمهوری داغِستان (به روسی: Респу́блика Дагеста́н, Respublika Dagestan) یکی از ۸۵ واحد فدرال کشور روسیه است. این واحد فدرال به صورت یک جمهوری اداره می شود. این واحد فدرال، در سواحل غربی دریای خزر و در قسمت شرقی ناحیه قفقاز واقع شده است. مرکز و بزرگترین شهر آن مَخاچ قلعه نام دارد که در سواحل دریای خزر بنا شده است. پس از شهر مخاچ قلعه، شهر دربند مهم ترین شهر این جمهوری به حساب می آید. داغستان حدود ۲٫۹ میلیون نفر جمعیت دارد. نیاکان مردم داغستان از اقوام مختلف اهل قفقاز هستند، به واسطه حضور گروه های قومی بسیار گوناگون در این سرزمین به جز زبان روسی، به بیش از ۳۰ زبان محلی همانند ترکی آذربایجانی و تاتی و آواری نیز گفتگو می شود.نام داغستان از کلمات ترکی «داغ» به معنای کوه و پسوند فارسی «ستان» که به معنای «سرزمین» است، ترکیب شده است.
سولاک
سامور
تِرِک
ولاداس
کسنتر
روسی، آغول،
بخش جنوبی جمهوری داغستان را کوه ها و دامنه های رشته کوه قفقاز اشغال کرده اند، در بخش شمالی آن، جلگه پیرامونی خزر قرار دارد. از بخش مرکزی این جمهوری، رود ترک و رود سولاک عبور می کنند. دو رود اصلی آن که در کوه جریان دارند، سولاک در شمال و سامور در جنوب است. رشته کوه های سنگاووی و آندییسکی، مرزهای طبیعی داغستان را تشکیل می دهند.
شهر دربند داغستان قرن ها شمالی ترین نقطه ایران و دژ مرزی شاهنشاهی ایران به شمار می آمد. شاهنشاهان ایران برای استوارتر ساختن این مرز، ایرانیان زیادی را از داخل کشور به منطقه دربند کوچاندند. در آن دوره، بخش هایی از داغستان روند ایرانی شدن جمعیت و فرهنگ خود را تجربه می کردند. پس از فتح ایران توسط اعراب، عرب ها نیز همین رویه را پیش گرفتند. اعراب زیادی به دربند وارد شده و اسلام را در داغستان گسترش دادند. داغستان از مناطقی بود که در پی امضای عهدنامه گلستان از ایران جدا شد. از دهه نود میلادی به این سو، داغستان در مقاطعی شاهد خیزش اسلام گراها، جدایی طلبان و هم چنین درگیری قومی بوده است. بیشتر خشونت های اخیر در داغستان توسط گروه جهادگرایان اسلامی موسوم به «جماعت شریعت» انجام شده که خواهان تأسیس یک امارت اسلامی در داغستان هستند. گروه های صوفی در داغستان هوادار ادامه حکومت سکولار در این منطقه هستند و این باعث وجود تنش میان آن ها و گروه های سلفی شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

داغِسْتان
داغِسْتان
داغِسْتان
داغِسْتان
داغِسْتان
جمهوری خودمختار در جنوب شرقی فدراسیون روسیه، در ساحل دریای خزر و شمال قفقاز. از شمال به جمهوری خودمختار کلموک، از جنوب به جمهوری آذربایجان، از شرق به دریای خزر؛ و از غرب به آذربایجان؛ گرجستان؛ چچن؛ و استاوروپول محدود است. مساحت آن در حدود ۵۰,۳۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن بالغ بر ۲,۵۷۶,۵۳۱ نفر است (۱۹۹۶). بیش از ۱,۸۰۰ رودخانه دارد که بزرگ ترین آن ها عبارت اند از سولاک، سامور، و ترک. داغستان سرزمین اقوام مختلف است و دَه ها قوم کوچک و بزرگ در آن سکونت دارند؛ برخی از این اقوام عبارت اند از آوار، دارگین، لزگی، لک، طبرسران، روتول، آگول، زاخور، تات، تاتار، کومیک، نوغای، چچن، قیتاق، یهودی کوهستانی، کرد، اوکراینی، آذربایجانی، آس، و ایرانی. پایتخت آن بندر مخاچ قلعه است و به نام مخاچ داخادایف، قهرمان داغستانی، نام گذاری شده است. شهر معروف دربند در جنوب داغستان واقع است. اکثر جمعیت داغستان مسلمان شافعی اند و به جز این گروه های کوچکی از شیعیان، یهودیان، و مسیحیان در میان آنان وجود دارد. داغستان متناسب با تنوع قومی خود از تنوع گستردۀ زبانی برخوردار است و هر یک از اقوام آن به زبان مخصوص خود تکلم می کنند و از این جهت دَه ها زبان در داغستان رایج است. آن گونه که از نام این جمهوری برمی آید، بخش اعظم این سرزمین را کوهستان تشکیل می دهد. جنگل های کوچک و اراضی زراعتی اندکی دارد و مردم کوه نشین به دامداری اشتغال دارند. پرورش گوسفند از مشاغل عمدۀ کوه نشینان داغستان است. در این جمهوری معادن غنی نفت و گاز و زغال سنگ وجود دارد و صنایع عمدۀ آن را ماشین سازی، تولید مواد غذایی، و صنایع دستی نظیر قالی بافی و نقره کاری، و همچنین صنایع مربوط به نفت و گاز و زغال سنگ تشکیل می دهد. داغستان از دوران باستانی مسکونی بوده است و اقوام مهاجم برای ورود به قلمرو دولت های ایران و روم از معابر این سرزمین می گذشتند. گذرگاه دربند مرز ایران و نواحی شمالی بود. اعراب مسلمان از ۲۲ق/۶۴۳م متوجه این سرزمین شدند و در زمان خلافت هشام بن عبدالملک (۱۰۵ـ۱۲۵ق) دربند را به پایگاهی برای خود تبدیل کردند. توسعۀ اسلام در داغستان تا قرن ۱۰ق/۱۶م ادامه یافت. هاشمیان دربند (۲۵۵ـ۴۶۸ق) و اعقاب آن ها، صدها سال بر قسمتی از داغستان حکومت کردند. مغولان برای عزیمت به خاک روسیه از داغستان گذشتند و خرابی های بسیار از خود برجا گذاشتند. تیمور نیز برای جنگ با توقتمیش خان، همان گونه از داغستان عبور کرد که مغولان رفته بودند. این سرزمین از قرن ۹ تا ۱۰ق میان چند سلسلۀ حکومتگر محلی تقسیم شده بود که بزرگ ترین آن ها شمخالان تارخو، اوسمیان قیتاق، و معصومان طبرسران بودند. چندی بعد طبرسران به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شد و قادیان بر قسمت شمالی حکومت یافتند و نوصال ها نیز بر آوارستان حاکم بودند. حکومت قبه و دربند در قرون ۱۲ـ۱۳ق از بزرگ ترین و مهم ترین حکومت های محلی داغستان بود. بخشی از داغستان در دوران صوفیه تابع دولت ایران بود. روس ها در دوران افغان ها بر داغستان مسلط و پس از سقوط آن دولت ناگزیر از متصرفات خود خارج شدند. نادرشاه برای تسلط بر داغستان جنگ های سنگینی به راه انداخت و روس ها در نیمۀ اول قرن ۱۳ق/۱۹م، پس از دورۀ اول جنگ های ایران و روس و انعقاد قرارداد گلستان (۱۲۲۸ق) داغستان را اشغال کردند. داغستانیان قریب به ۵۰ سال از پذیرش اقتدار دولت روسیه خودداری کردند و با قیام های سنگین و طولانی مانع از استقرار دولت روسیه در داغستان شدند. معروف ترین این قیام ها به رهبری شیخ شامل، امام نقشبندیۀ داغستان تا ۱۲۷۶ق/۱۸۵۹م، بیش از ۲۵ سال طول کشید. پس از شکست شامل تمام داغستان به تصرّف روس ها درآمد. این سرزمین در جنگ داخلی شوروی یکی از کانون های اصلی جنگ بود و از این رهگذر آسیب های فراوان دید. در ۱۹۲۰، ژنرال دنیکن از ارتش سرخ شکست خورد و داغستان در اختیار دولت شوروی قرار گرفت و در ۱۹۲۱ جمهوری خودمختار شوروی سوسیالیستی داغستان تشکیل شد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جمهوری خودمختار داغِستان (به روسی Респу́блика Дагеста́н, Respublika Dagestan)، از جمهوری های خودمختار فدراسیون روسیه در شرق قفقاز و ساحل غربی دریای خزر که حدود صدهزار نفر از جمعیت نزدیک به سه میلیون نفری آن، شیعیان هستند. پایتخت آن ماخاچکالا (مخاچ قلعه) است و قدیمی ترین مسجد این شهر را دو تاجر ایرانی ساخته اند. شهر دربند از مهمترین مناطق شیعی نشین داغستان است. داغستان تا قرن دوازده هجری شمسی، جزئی از ایران بوده که بر اساس قرارداد گلستان، در ۳ آبان ۱۱۹۲، برابر با ۲۵ اکتبر ۱۸۱۳، از این کشور جدا شد.
داغستان به معنای سرزمین کوهستان هاست. این کشور از جمهوری های خودمختار فدراسیون روسیه است که در ساحل غربی دریای خزر و منطقه شرقی قفقاز شمالی واقع شده است، از شمال با جمهوری خودمختار کلموک، از شرق با دریای خزر، از جنوب با آذربایجان و از جنوب غربی با گرجستان و جمهوری های خودمختار کارباردین-بالکار و آسیتای شمالی همسایه است. مساحت آن ۵۰۳۰۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن ماخاچکالا (مخاچ قلعه) است.
داغستان، به نسبت وسعت، از متراکم ترین مناطق دنیا در گوناگونی نژادی است. بیشتر مردم داغستان از اقوام مختلف نژاد قفقازی هستند. به جز روسی، بیش از ۳۰ زبان دیگر در داغستان رایج است که الفبای تمامی این زبان ها سیریلیک است.

پیشنهاد کاربران

داغستان یعنی کوهستان نام کشوری است در همسایگی دریای خزر و گرجستان و کشوری است کوهستانی و اسمش به همین دلیل داغستان است. داغ در ترکی یعنی کـوه


کلمات دیگر: