ایوب

آئوب. شهر آئوب (به آلمانی: Aub) در ایالت بایرن در کشور آلمان واقع شده است.
آلمان
فهرست شهرهای آلمان

اَیّوب (عبری: אִיּוֹב به معنی بازگشت کرده به سوی خدا) یکی از پیامبران ادیان ابراهیمی است که شخصیت اصلی کتاب ایوب یکی از کتب عهد عتیق به شمار می رود. نام وی در کتاب حزقیال و یعقوب عهد عتیق و نیز در قرآن آمده است. بر اساس عهد عتیق و قرآن، خدا ایوب را مورد آزمایش قرار می دهد؛ اموالش ربوده می شوند، پشتش می شکند و پسرانش کشته می شوند؛ اما ایوب از عبادت خدا برنمی گردد. سرانجام ایوب، برکت از دست رفته خود را دوباره به دست می آورد.در کتاب مقدس ایوب یکی از پیامبران جنتیل (غیریهودی) است.
April 27 (ارتدکس قبطی)
May 6 (کلیسای ارتدکس شرقی & کلیسای حواری ارمنی)
May 9 (Lutheran Church–Missouri Synod)
May 10 (کلیسای کاتولیک)
August 29 (Coptic Orthodox Church)
December 26 (Armenian Apostolic Church)
کتاب ایوب در کتاب مقدس با معرفی شخصیت ایوب شروع می شود که مردی درستکار در سرزمین اوز است. خداوند ایوب را به دلیل کارهای درستش مورد ستایش قرار می دهد و در این هنگام شیطان درخواست می کند که اجازه داده شود که صداقت ایوب را مورد آزمایش قرار دهد و می گوید که دلیل درستکاری ایوب فقط به خاطر این است که خداوند از او حمایت و محافظت می کند. خداوند محافظت را از ایوب دور می کند و به شیطان اجازه می دهد که ثروت او، فرزندان او و سلامتی او را از او بگیرد. با وجود بلاهای بسیار، ایوب خدا را نفرین نمی کند، و بلکه روزی که خود در آن به دنیا آمده است را نفرین می کند. با اینکه او از شرایط به وجود آمده برای خود ناراحت است، خدا را به بی عدالتی متهم نمی کند.
بیشتر کتاب ایوب به بحث بین ایوب و سه تن از دوستانش در مورد وضعیت وی اختصاص دارد. ایوب با دوستانش بحث می کند که وضعیت او برای آنان قابل فهم نیست زیرا انسان دارای فهم کافی برای فهمیدن دلیل کارهای خداوند نیست. با ساکت ماندن در برابر خداوند ایوب تأیید می کند که وضعیت فعلی خود را به عنوان خواست خداوند قبول کرده است با اینکه دلیل آن را نمی داند. خداوند بعد از اینکه درستکاری ایوب را می بیند، سه دوست او را رد کرده و به آن ها دستورهایی برای توبه می دهد، سپس ایوب را به وضعیتی بهتر از وضعیت قبلی خویش بازمی گرداند. ایوب به داشتن هفت پسر و سه دختر آمرزیده می شود. دختران او زیباترین دختران تمامی سرزمین می شوند. ایوب ۱۴۰ سال دیگر عمر می کند و فرزندان فرزندان خود را تا نسل چهارم می بیند.
دانشمندان یهودی در مورد هویت و ملیت و دوره زمانی ایوب اختلاف نظر زیادی دارند. حتی یک آمورائیم در حضور ساموئل نحمانی مدعی شد که چنین شخصیتی وجود نداشته و کل داستان کتاب ایوب افسانه است. مشابه این دیدگاه را ساموئل بن لاکیش اتخاذ کرده که هرچند وجود ایوب را تأیید می کند ولی ماجرای او را تخیلی دانسته است. به جز این اظهارات بقیه خاخام ها در وجود ایوب تردید نکرده اند ولی در مورد ملیت و دوران زندگی او نظرات بسیار متفاوتی را ابراز داشته اند. هر یک از این خاخام ها برای یافتن ملیت و دوره زمانی ایوب سعی کرده است همانندی بین دو جمله یا کلمه از کتاب مقدس بیابند. به گفتهٔ بار کاپارا، ایوب در عصر ابراهیم می زیسته؛ به گفتهٔ آببا ب. کاهانا، هم عصر یعقوب بوده و با دیناه دختر یعقوب ازدواج کرده. ر. لوی گفته که او معاصر فرزندان یعقوب بود و از خوزه ب. هلفتا نقل قول می کند که ایوب زمانی متولد شد که یعقوب و فرزندانش وارد مصر شدند و زمانی مرد که اسرائیلیان این کشور را ترک گفتند، در نتیجه ۲۱۰ سال عمر کرده است. نظراتی نیز وجود دارد که او را از مشاوران و وزیران فرعون می داند. لوی ب. لحما معتقد است که ایوب هم دوره با موسی بوده و موسی نویسندهٔ کتاب ایوب است. برخی از خاخام ها هم معتقدند که ایوب همان خدمتکار خداترس فرعون است. رابا، زمان حیات ایوب را دقیق تر مشخص کرده و می گوید که ایوب در زمانی می زیست که موسی جاسوسانی را برای کشف سرزمین کنعان به آنجا فرستاد. برخی خاخام ها هم او را از پیامبران اقوام غیر یهودی دانسته اند. همچنین ابن میمون دانشمند بزرگ یهود، گرچه نبی بودن او را تأیید می کند اما او را غیر یهودی می داند.

اَیّوب
(در عبری به معنای «آن که به سوی خدا بازگردد.») در عهد عتیق، از بندگان نیک و شکیبای خدا که ماجرای آزمودنش با بلایای مختلف در کتاب ایوب آمده است، و درقرآن، از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل (سورۀ نساء، ۱۶۳) که خدا او را به آزمون های سخت آزمود و سپس عافیت بخشید (انبیاء، ۸۳ ـ۸۴؛ ص ۴۱ـ۴۴). مادرش دختر لوط و زنش رحیمه، دختر یوسف (ع) بود. داستان شکیبایی شگرف او در برابر مشکلات معروف است و در فرهنگ اسلامی و ایرانی با نامِ «صبر ایوب»، قصه های فراوانی دربارۀ او نقل شده است. در قرآن به ایوب (ع) دو بار به عنوان نبی و پیامبر اشاره شده است (نساء، ۱۶۳؛ انعام، ۸۴). داستان او در سورۀ انبیاء (۸۳ ـ۸۴) و ص (۴۱ـ۴۴) این گونه تعریف شده است که شیطان به وی رنج و عذاب (اعم از جانی و مالی) بسیار رساند، اما سرانجام خداوند با اجابتِ دعای او رنج ها و بیماری ها را از او دور کرد. کتاب ایوب که بخشی از عهد عتیق کتاب مقدس است از نخستین تلاش های انسانی برای توضیح علل رنج آدمی در جهانی است که آفریده و تحت اراده و ادارۀ خدایی است که قادر مطلق و خیرخواه مطلق است.

ایّوب پیامبر در ادیان ابراهیمی: یهودیت، مسیحیت، و اسلام است.
•

[ویکی اهل البیت] ایوب علیه السلام از انبیاء الهی است که خداوند در قرآن او را به سه صفت مهم مقام عبودیت، صبر و استقامت و بازگشت پیاپی به سوی خدا وصف کرده است.
ایوب نامی است عبری که ایبوب و یوباب نیز خوانده شده است برخی آن را به احتمال برگرفته از ریشه عبری ایبوب به معنای گریه یا از ایبت به معنای ندبه دانسته اند؛ برخی شارحان تورات آن را در اصل عربی و ترجمه شده به عبری دانسته و گفته اند: این واژه به آیب در عربی به معنای بازگشت کننده به سوی خدا نزدیک است.
این معنا با وصف «اوّاب» که برای ایوب در آیه 34 سوره ص آمده، سازگار است. برخی دیگر آن را برگرفته از آبَ یَؤوب و به معنای کسی می دانند که سلامتی و مال و خانواده خود را باز یافته است.
ایّوب مردی بود از اهل روم و هو أیّوب بن أموص بن رازخ بن روم بن عیص بن اسحاق بن ابراهیم علیه السلام و مادر او از فرزندان لوط بود و خدای تعالی او را برگزید و پیغمبری داد.
نام حصرت ایوب علیه السلام 4 بار در قرآن آمده است:
در قرآن کریم از داستان آن جناب به جز این نیامده که: خدای تعالی او را به ناراحتی جسمی و به داغ فرزندان مبتلا نمود و سپس، هم عافیتش داد و هم فرزندانش را و مثل آنان را به وی برگردانید. و این کار را به مقتضای رحمت خود کرد و به این منظور کرد تا سرگذشت او مایه تذکر عابدان باشد.
امام سپس فرمود: ابلیس از آسمان سرازیر شد، چیزی نگذشت که تمام اموال و اولاد ایوب از بین رفتند، ولی به جای این که ایوب از شکر بازایستد، شکر بیشتری کرد و حمد خدا زیاده بگفت. ابلیس به خدای تعالی عرضه داشت: حال مرا بر زراعتش مسلط گردان. خدای تعالی فرمود: مسلطت کردم. ابلیس با همه شیطان های زیر فرمانش بیامد و به زراعت ایوب بدمیدند، همه طعمه حریق گشت. باز دیدند که شکر و حمد ایوب زیادت یافت. عرضه داشت: پروردگارا مرا بر گوسفندانش مسلط کن تا همه را هلاک سازم، خدای تعالی مسلطش کرد. گوسفندان هم که از بین رفتند باز شکر و حمد ایوب بیشتر شد.

[ویکی الکتاب] معنی أَیُّوبَ: از پیامبران الهی
تکرار در قرآن: ۴(بار)

[ویکی فقه] ایوب (ابهام زدایی). ایوب ممکن است اسم برای اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • حضرت ایوب، اَیوب ، پیامبری از ذریه اسحاق نبی • ایوب بن مشرح، از قاتلان امام حسین (علیه السلام) در کربلا• ایوب صبری پاشا، حنفی مذهب و از فضلای دولت عثمانی
...

[ویکی شیعه] ایوب (پیامبر). اَیّوب یکی از پیامبران الهی که نام او در قرآن و دیگر کتب آسمانی ذکر شده است. درباره محل زندگی و وفات وی اختلافاتی وجود دارد. صبر و سوگند وی داستان خاص دارد. تا کنون چندین اثر هنری پیرامون وی شکل گرفته است.
اَیوب به معنی بازگشت کننده به سوی خداست که قرآن هم وی را به وصف «أَوَّاب» ذکر نموده است. نسب حضرت ایوب(ع) را چنین ذکر نموده اند: «ایوب بن اموص بن رازج بن روم بن عیصا بن اسحاق بن ابراهیم(ع)» بنابراین ایوب با پنج واسطه به حضرت ابراهیم(ع) می‎رسد. و از سوی مادر، از نواده‎های حضرت لوط(ع) است.
وی در منطقه عوص در جنوب غربی بحر المیت در شمال خلیج عقبه زندگی می کرد. وبه نقل برخی دیگر در بثنیه منطقه ای بین دمشق و اذرعات زندگی می کرد. در ترکیه شهر اورفا غاری است که گفته می شود ایوب در دوران بیماریش در آن زیسته است.