سید علی شوشتری (۱۲۲۲ ق، شوشتر - ۱۲۸۳ ق، نجف) از عالمان و عارفان شیعه و از نوادگان سید نعمت الله جزایری است. وی سرحلقه سلسله عارفان معاصر شیعه است. ملا حسینقلی همدانی برجسته ترین شاگرد اوست.
ملا حسینقلی همدانی
آقا نجفی اصفهانی
شیخ عبدالکریم شوشتری
آقانجفی اصفهانی
آخوند خراسانی
وی مقدمات علوم دینی را در زادگاهش شوشتر فرا گرفت و بعد از تکمیل مراتب علم و تحصیل اجتهاد، در نجف دوباره به وطن بازگشت و به تدریس و قضاوت مشغول گردید. او در سال ۱۲۸۳ ق، وفات یافت و در نجف مدفون گردید. وی در فقه و اصول شاگرد شیخ مرتضی انصاری شوشتری بوده و از سویی وصی او نیز بوده و در عین حال بجهت کمالات معنوی و عرفانی شیخ انصاری در مجلس اخلاق او زانو می زده است.
گفته شده شبی جولائی (بافنده ای) که در عین گمنامی ملاقلی جولا نام داشته، در خانه او را می کوبد؛ و حکمی که آنروز در مسند قضاوت داده بود را نادرست دانست؛ و گفت: «فلان حکمی که طبق دعوی شهود به ملکیت فلان ملک برای فلان کس نموده اید، صحیح نیست. آن ملک، متعلق به طفل صغیر یتیمی است و قباله آن در فلان محل، دفن است. این راهی را که شما پیش گرفته اید، ناصحیح است و راه شما نیست.»سید شوشتری در فکر فرومی رود و با خود می گوید: «صبح ها با مجرمین سر و کار دارم و شبها با مجانین». با اعجاب در صدد تحقیق برمی آید و مطلع می شود که در همان محل، قباله ملک یتیم مدفون است و شهود بر ملکیت فلان، شاهد زور (دروغ) بوده اند.بسیار بر خود می ترسد. شب بعد جولا به در خانه او می آید و سید را از ادامه کار قضاوت برحذر می دارد. در شب سوم نیز جولا به او می گوید: «معطل نشوید. فوراً تمام اثاث البیت را جمع کرده، خانه را بفروشید و به نجف مشرف شوید و وظایفی را که به شما گفته ام، انجام دهید و پس از شش ماه، در وادی السلام نجف در انتظار من باشید.» سید علی شوشتری بی درنگ چنین می کند. او در وادی السلام نجف، مرد جولا را می بیند و جولا به او دستورهائی می دهد و پنهان می شود؛ و سید دستورات او را عمل می کند و به مراتب بالای عرفانی می رسد.
نام اصلی ملاقلی جولا را «ملامحمدعلی ژوئیه دزفولی» گفته اند و او را از اوتاد بشمار می برند، که او خود از مصاحبت یک سرباز تحول معنوی یافته و سپس سید علی شوشتری نیز از جهات معنوی از جولا تأثیر می پذیرد و سید هم استاد عرفانی ملاحسینقلی همدانی می شود و ملا حسینقلی هم شاگردانی چند در عرفان عملی تربیت می کند تا اینکه از طریق شاگرد برجسته او سید احمد کربلایی این میراث عرفانی به سید علی قاضی می رسد که او هم استاد عارفان بزرگی چون آیت الله بهجت و علامه طباطبائی است.
ملا حسینقلی همدانی
آقا نجفی اصفهانی
شیخ عبدالکریم شوشتری
آقانجفی اصفهانی
آخوند خراسانی
وی مقدمات علوم دینی را در زادگاهش شوشتر فرا گرفت و بعد از تکمیل مراتب علم و تحصیل اجتهاد، در نجف دوباره به وطن بازگشت و به تدریس و قضاوت مشغول گردید. او در سال ۱۲۸۳ ق، وفات یافت و در نجف مدفون گردید. وی در فقه و اصول شاگرد شیخ مرتضی انصاری شوشتری بوده و از سویی وصی او نیز بوده و در عین حال بجهت کمالات معنوی و عرفانی شیخ انصاری در مجلس اخلاق او زانو می زده است.
گفته شده شبی جولائی (بافنده ای) که در عین گمنامی ملاقلی جولا نام داشته، در خانه او را می کوبد؛ و حکمی که آنروز در مسند قضاوت داده بود را نادرست دانست؛ و گفت: «فلان حکمی که طبق دعوی شهود به ملکیت فلان ملک برای فلان کس نموده اید، صحیح نیست. آن ملک، متعلق به طفل صغیر یتیمی است و قباله آن در فلان محل، دفن است. این راهی را که شما پیش گرفته اید، ناصحیح است و راه شما نیست.»سید شوشتری در فکر فرومی رود و با خود می گوید: «صبح ها با مجرمین سر و کار دارم و شبها با مجانین». با اعجاب در صدد تحقیق برمی آید و مطلع می شود که در همان محل، قباله ملک یتیم مدفون است و شهود بر ملکیت فلان، شاهد زور (دروغ) بوده اند.بسیار بر خود می ترسد. شب بعد جولا به در خانه او می آید و سید را از ادامه کار قضاوت برحذر می دارد. در شب سوم نیز جولا به او می گوید: «معطل نشوید. فوراً تمام اثاث البیت را جمع کرده، خانه را بفروشید و به نجف مشرف شوید و وظایفی را که به شما گفته ام، انجام دهید و پس از شش ماه، در وادی السلام نجف در انتظار من باشید.» سید علی شوشتری بی درنگ چنین می کند. او در وادی السلام نجف، مرد جولا را می بیند و جولا به او دستورهائی می دهد و پنهان می شود؛ و سید دستورات او را عمل می کند و به مراتب بالای عرفانی می رسد.
نام اصلی ملاقلی جولا را «ملامحمدعلی ژوئیه دزفولی» گفته اند و او را از اوتاد بشمار می برند، که او خود از مصاحبت یک سرباز تحول معنوی یافته و سپس سید علی شوشتری نیز از جهات معنوی از جولا تأثیر می پذیرد و سید هم استاد عرفانی ملاحسینقلی همدانی می شود و ملا حسینقلی هم شاگردانی چند در عرفان عملی تربیت می کند تا اینکه از طریق شاگرد برجسته او سید احمد کربلایی این میراث عرفانی به سید علی قاضی می رسد که او هم استاد عارفان بزرگی چون آیت الله بهجت و علامه طباطبائی است.
wiki: سید علی شوشتری