سید نعمت الله جزایری

سید نعمت الله موسوی جزایری فرزند سید عبدالله که به دوازده واسطه نسب او به عبدالله پسرموسی بن جعفر می رسد یکی از اعلام بزرگ شیعه در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است که به سید جزائری معروف بوده است.
الانوار النعمانیه فی بیان معرفة النشأة الانسانیه
انیس الفرید فی شرح التوحید، تحفه الاسرار فی الجمیع بین الاخبار
الجواهر الغوالی فی شرح عوالی اللثالی
ریاض الابرار فی مناقب الائمه الاطهار
زهر الربیع
الغایه القصوی
عقود المرجان فی تفسیر القرآن
مشکلات المسائل
منبع الحیاه فی اعتبار قول المجتهدین من الاموات
نوادر الاخبار
النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین
هدیه المبین
تحفه الراغبین
فروق اللغه
نسب او بر اساس کتاب اجازات علمای حویزه تألیف سید عبدالله سالف الذکر چنین است:
سید نعمت الله فرزند عبدالله فرزند محمد فرزند حسین فرزند احمد فرزند محمود فرزند غیاث الدین فرزند مجدالدین فرزند نورالدین فرزند سعدالله فرزند عیسی فرزند موسی فرزند عبدالله فرزند موسی الکاظم. در سال ۱۰۵۰ ه‍.ق در قریه صباغیه از قراء جزایر متولد شد.
سید نعمت الله دارای چهار فرزند بود، بنام‎های: سید نور الدین ، سید حبیب الله ، سید محمد شفیع قاضی و سید جمال الدین. وی در جزایر (جنوب) و فارس مقدمات و قسمتی از سطوح فقهی را به پایان برد سپس در دارالعلم اصفهان سال ها از حضور اساتید مختلفی چون محقق خوانساری، محقق سبزواری، حاج میرزا رفیعا، ملا محسن فیض کاشانی و مخصوصاً علامه مجلسی بهره مند بود. سید جزائری در فقه و حدیث و روایات و تفسیر و سایر علوم متداول مهارت داشت.

[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: سید نعمت الله جزایری، آثار سید نعمت الله جزایری
سید نعمت اللّه جزایری ، فقیه ، محدّث و ادیب امامی قرن یازدهم و دوازدهم هجری و صاحب تصنیفات عدیده است. وی سرسلسله خاندان مشهور علمی و دینی سادات جزایری بود که سه قرن در منطقه خوزستان به ویژه شوشتر، خدمات ارزنده ای کردند.
سید نعمت اللّه جزایری در سال 1050 هجری، در منطقه ای به نام «صباغیه الجزایر» که از توابع شهر بصره در عراق است به دنیا آمد.
سید نعمت الله جزائری در خانواده ای دیده به جهان گشود که از قرن ها پیش به فضل و علم شهرت داشتند. پدر او مانند پدربزرگ و دیگر اجداد او از علمای مورد احترام به شمار می رفتند.
سید فرزندان خود را نیز در راه ترویج مکتب اهل بیت علیهم السلام تربیت نمود به طوری که تا چند نسل فرزندان او نیز از بزرگان شیعه بودند و مؤلف چندین جلد کتاب شدند که هم اکنون نیز کتب آنها موجود است.
سید نعمت الله از دوران کودکی در زادگاه خویش کمر همت را برای دانش اندوزی بست و در آنجا از بزرگانی چون یوسف بن محمد الجزائری که فقیه و اصولی معروف آن دیار و قاضی شهر بود کسب فیض کرد.
بعد از طی مراحل مقدماتی و برای بهره گیری از اساتید شهرهای دیگر به هویزه که از شهرهای آباد آن دیار بود سفر کرد. در آن زمان عالم و فاضل و ادیب توانا، شیخ حسین بن بستی هویزی استاد حوزه علمیه در هویزه بود و سید مدتی افتخار شاگردی او را پیدا نمود.
سید نعمت الله با بهره گیری از دانشوران صباغیه، شط بنی اسد، حویزه و بصره به یازده سالگی رسید.

[ویکی فقه] جزایری ، سید نعمت اللّه ، فقیه ، محدّث و ادیب امامی قرن یازدهم و دوازدهم می باشد. وی سرسلسله خاندان مشهور علمی و دینی سادات جزایری بود که سه قرن در منطقه خوزستان ، به ویژه شوشتر ، خدمات ارزنده ای کردند.
نسب آنها به عبداللّه بن موسی بن جعفر ، فرزند امام کاظم علیه السلام ، می رسد.
عبداللّه بن نورالدین جزایری ، کتاب تذکره شوشتر، ج۱، ص ۷۵، اهواز: کتابفروشی صافی .
بزرگ ترین فرزندِ پسرِ سید نعمت اللّه ، سید نورالدین بود که نسب عموم سادات جزایری به وی می رسد، از این رو آنان به سادات نوریه نیز مشهورند.
محمد جزایری ، نابغه فقه و حدیث : سیدنعمت اللّه جزائری ، ج۱، ص ۳۵۵، قم ۱۴۱۸.
سید نعمت اللّه ، به نوشته خودش ،
نعمت اللّه بن عبداللّه جزایری ، الانوار النعمانیة، ج ۴، ص ۳۰۲، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
...