ابوالمظفر بهرام

[ویکی فقه] بَهْرام، ابوالمظفر (د ۲۴ ربیع الآخر ۵۳۵ق/۷دسامبر ۱۱۴۰م)، سردار ارمنی که مدتی وزیر الحافظ لدین الله (حک ۵۲۵-۵۴۴ق/۱۱۳۱-۱۱۴۹م)، یازدهمین خلیفۀ فاطمی مصر بود.
به نوشتۀ مقریزی، پدر بهرام اُسید نام داشت و آنان خود را از نسل داوود نبی می دانستند. وی از مسیحیان ناحیه تل باشر، در شمال حلب بوده است. برخی برآن اند که او به یک خاندان کهن مسیحی در مصر که مقام مذهبی نیز داشته اند، وابسته بوده است.
سبب مهاجرت
مهاجرت بهرام به مصر، بر اثر اختلافی بود که میان مسیحیان ناحیۀ حلب بر سر رهبری درگرفت و سرانجام وی تل باشر را ترک کرد. پس از چندی به دربار فاطمیان راه یافت و مراحل ترقی را تا مقام وزارت پیمود. البته نباید از یاد برد که از حدود سدۀ ۵ق/۱۱م شماری از مسیحیان به مصر مهاجرت کردند و برخی از آنان مانند بدرالجمالی (همین مقاله)، پسرش افضل و ابوالفتح یانس حافظی در دستگاه فاطمیان به مقام وزارت دست یافتند. از این رو، اقامت بهرام در مصر و ترقی او نباید چندان شگفت انگیز باشد.
بهرام در خدمت فاطمیان
احتمالاً نخستین باری که از بهرام در خدمت فاطمیان یاد شده، در شورش افراد قبیلۀ لواته در غرب مصر (۵۱۷ق/۱۱۲۳م) است که بهرام به همراهی ابوتراب حیدره، برادر وزیر مأمون بطائحی، در رأس سپاهیان ارمنی در سرکوب شورش شرکت جست و سپس به قاهره بازگشت. ( که در این واقعه نامی از بهرام به میان نیاورده است)
← سمت وزارت بهرام
...