[ویکی فقه] شرک اهل باطل (قرآن). باطل در لغت ، قرآن و حدیث ، اسم فاعل از بطلان است و دارای مفهوم تقابلی « ضد حق » است.
شرک ورزی، موجب قرار گرفتن در زمره اهل باطل است.«او تقولوا انمآ اشرک ءابآؤنا من قبل وکنا ذریة من بعدهم افتهلکنا بما فعل المبطـلون»؛ یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل گرایان انجام دادند مجازات می کنی؟!»
← ابطال دو حجت
۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۷۳.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۹۸، برگرفته از مقاله «شرک اهل باطل».
...
شرک ورزی، موجب قرار گرفتن در زمره اهل باطل است.«او تقولوا انمآ اشرک ءابآؤنا من قبل وکنا ذریة من بعدهم افتهلکنا بما فعل المبطـلون»؛ یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل گرایان انجام دادند مجازات می کنی؟!»
← ابطال دو حجت
۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۷۳.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۹۸، برگرفته از مقاله «شرک اهل باطل».
...
wikifeqh: شرک_اهل_باطل_(قرآن)