بندر انزلی

بندر اَنزَلی ( تلفظ راهنما·اطلاعات) (به گیلکی: أنزِلی) که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، بندر پهلوی نامیده می شد، یکی از مهم ترین شهرهای گردشگری، از مراکز مهم اقتصادی و یکی از قطب های ورزشی در ایران است، و بخش مرکزی شهرستان انزلی محسوب می شود. مردم انزلی گیلک هستند و به زبان گیلکی سخن می گویند. انزلی بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهر گیلک نشین جهان پس از رشت است. این شهر دارای اولین و بزرگترین بندر ایران در سواحل جنوبی دریای کاسپین است و در استان گیلان واقع شده است. شهر انزلی پس از مرکز استان (رشت) پرجمعیت ترین شهر استان گیلان و یکی از متراکم ترین شهرهای ایران از لحاظ تراکم جمعیت محسوب می شود. این شهر طبق آمار «پر باران ترین شهر ایران» است. شهر انزلی دارای آب و هوای مرطوب است و میزان بارندگی آن بسیار بالاست به طوری که سالانه متوسط ۱۸۹۲ میلی متر بارندگی در این شهر گزارش می شود، میزان رطوبت نسبی در این منطقه در سال بین ۷۱ تا ۹۷ درصد در نوسان است.شهر انزلی در غرب استان گیلان قرار داشته و به واسطه سواحل خزر و تالاب بین المللی بندر انزلی از چند جزیره و شبه جزیره تشکیل شده است که به واسطه پل به هم مرتبط هستند. نام انزلی به پیشینه تاریخی اش در بیشتر شهرهای اروپایی شناخته شده است و به لحاظ وجود گمرک و ارتباط تجاری از زمان های دور نزد تجار ایرانی و خارجی به دروازه اروپا شهرت یافته بود و اهالی این شهر به واسطه بندری بودن، بسیار زودتر از سایر نقاط ایران با دستاوردهای غرب آشنا شدند.
بروجرد، ایران (بهار ۱۳۹۰)
انزلی، اولین و تنها نامی نیست که برای این منطقه در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است و در دوران سلطنت خاندان پهلوی (از ۱۳۰۴ تا ۱۳۵۷) اسم آن به «بندر پهلوی» یا پهلوی ملقب شده بود ولی پس از انقلاب اسلامی اسم این بندر به نام پیشین خود، انزلی مبدل گشت.خلیج انزلی محلی امن برای پهلو گرفتن کشتی های بزرگ تجاری و ماهیگیری بوده است.از میان تعریف های مختلف که دربارهٔ واژه «انزلی» وجود دارد قابل قبول ترین معنی «انزل به معنی لنگر» انزلی = لنگرگاه است.نام این منطقه که صاحب یکی از بزرگترین مرداب های جهان «مرداب انزلی» است به زمانی قبل از آغاز شهرنشینی در این منطقه بازمی گردد. زیرا پیدایش جزیره و مرداب در این منطقه از قدمتی ۱۵۰۰۰ ساله برخوردار است.
در کتاب رابینو سرکنسول انگلستان در رشت اهالی انزلی از منطقه انزان در شرق مازندران بمنظور حفظ دژ نظامی به آن کوچ داده شده اند و به احتمال بسیار زیاد نام انزلی باید تغییر یافته نام انزانی باشداهل انزلیویرایشساکنین بندر انزلی را انزلی چی به معنی اهل انزلی خطاب می کنند. در برهان قاطع جسته و گریخته، به چند واژه دیلمی اشاره شده که از لحاظ سیر تحول تاریخی می توانند قابل توجه باشند:پسوند «-چه» که همان «-یج» امروزین در زبان شمال ایران است و پسوندی است برای انتساب به محل (مانند «یوشیج» - «اهل یوش»). اگرچه در تمامی نقاط شمالی ایران امروزه همان «-یج» (به استثنا تالشی «-ژ») به کار می رود اما پسوند «-چی» نیز در اصطلاح معروف «انزلی چی» (اهل انزلی) می تواند از همین ریشه باشد. ریشه این پسوند از «چیت» باستانی ایران است که در زبان فارسی به صورت «-زی» درآمده است (مانند: «رازی» - اهل ری، منسوب به شهر ری)"جغرافیدانان بر این باورند که انزلی جایی است که سه سوی آن، آب و یک سوی آن، خشکی است. هم رسته اینواژه، واژگان دیگری نیز وجود دارد که آخرشان به «ج» ختم می شود و می توان گفت که انزلی در اصل «انزلیج» بوده وانزلیج به معنی اسکل های بوده که جلوی رودخانه برای پهلو گرفتن کرجی ها می ساختند و واژه انزلی چی برگرفته از واژه انزلیج می باشد.در کتاب رابینو سرکنسول انگلستان در رشت اهالی انزلی از منطقه انزان در شرق مازندران بمنظور حفظ دژ نظامی به آن کوچ داده شده اند و به احتمال بسیار زیاد نام انزلی باید تغییر یافته نام انزانی باشد
خواهرخواندگی قراردادی است بین دو شهر که برای ایجاد همبستگی و اتحاد بیشتر انسانی و فرهنگی بسته می شود. مفاد این قراردادها موضوعات فرهنگی اقتصادی و بازرگانی و اخیراً ورزشی را شامل می شود. خواهرخواندگی اصطلاحی است که از ادبیات اروپا وارد دیگر کشورها شده است. علت بکارگیری واژه خواهرخواندگی به این اعتبار است که در بیشتر زبان های دنیا واژه شهر مؤنث است معمولاً دو شهر برای خواهر خواندگی باید دارای تشابهاتی باشند مثلاً دو شهر تاریخی، دو شهر علمی یا دانشگاهی یا دو بندر یا حتی دو سمبل مشترک باشند که این انگیزه را ایجاد کند. رونق و رواج گردشگری بین دو شهر خواهرخوانده و نامگذاری متقابل نام خیابان هایی به نام شهر خواهر خوانده از جمله نتایج اعلام خواهرخواندگی شهرها است.