مترادف نای : مزمار، نال، نی، سیه نای، شهنا، نفیرسورنا، حلق، گلو، جدایی، دوری
نای
مترادف نای : مزمار، نال، نی، سیه نای، شهنا، نفیرسورنا، حلق، گلو، جدایی، دوری
فارسی به انگلیسی
nine
windpipe
gorge, pipe, tube, tubing
فارسی به عربی
انبوب , حنجرة , طریق , مریی
عربی به فارسی
ني , ني لبک , ني زن , ني زدن , فلوت زدن , فلوت , شيار
مترادف و متضاد
خرخره، دهانه، نای، صدا، دهان، حلق، گلو
خرخره، نای، حلق، قصبه الریه، لوله هوا
کوچه، نای، راه باریک، گلو، خط سیر هوایی، راه دریایی
مجرا، نای، نی، لوله، دودکش، ناودان، لامپ، تونل، لوله خمیر ریش و غیره
عصا، چوب دستی، نای، نی، نیشکر
قصبهالریه، نای
نای، قصبه الریه
نای، نی، لوله، پیپ، چپق، نی زنی، لوله حمل مواد نفتی، ساقه توخالی گیاه
نای، نی، پنجه، ناسور
مجرا، نای، کانال، اب گذر، مری، گلو
مزمار، نال، نی
سیهنای، شهنا، نفیرسورنا
حلق، گلو
جدایی، دوری
۱. مزمار، نال، نی
۲. سیهنای، شهنا، نفیرسورنا
۳. حلق، گلو
۴. جدایی، دوری
فرهنگ فارسی
بخشی از راه هوایی بین حنجره و نایژه‌های اصلی
ده دهستان بالا ولایت بخش حومه شهرستان کاشمر استان نهم ( خراسان ) در ۱۴ کیلومتری شمال خاوری کاشمر. دارای آب و هوای معتدل است و ۶۷۴ تن سکنه دارد. محصولش غلات بادام و کشمش.
پسوندیست که بصفت پیوندد.الف - برای ساختن اسم معنی ( حاصل مصدر ) و آن بمعنی پسوند( ی ) است : تنگنا( تنگی ) تیزنا( تیزی ) درازنا( درازی ) فراخنا( فراخی ) . ب - گاه بمعنی محل و مکان بکار رود : تیزنا درازنا فراخنا.
از دهات دهستان بالا ولایت بخش حومه شهرستان کاشمر است و در ۱۴ هزار گزی شمال شرقی کاشمر و ۶ هزار گزی شمال جاده شوسه عمومی مشهد به کاشمر در دامنه معتدل هوائی واقعست و ۶۷۴ تن سکنه دارد .
پسوندیست که بصفت پیوندد.الف - برای ساختن اسم معنی ( حاصل مصدر ) و آن بمعنی پسوند( ی ) است : تنگنا( تنگی ) تیزنا( تیزی ) درازنا( درازی ) فراخنا( فراخی ) . ب - گاه بمعنی محل و مکان بکار رود : تیزنا درازنا فراخنا.
از دهات دهستان بالا ولایت بخش حومه شهرستان کاشمر است و در ۱۴ هزار گزی شمال شرقی کاشمر و ۶ هزار گزی شمال جاده شوسه عمومی مشهد به کاشمر در دامنه معتدل هوائی واقعست و ۶۷۴ تن سکنه دارد .
فرهنگ معین
(اِ. ) ۱ - نِی ، ساز بادی . ۲ - گلو، حلقوم . ۳ - لوله ای غضروفی که از گلو به پایین جلوی مری قرار دارد و هوا را به شش ها می رساند.
[ ع . نأی ] (اِ. ) دوری ، جدایی .
[ ع . نأی ] (اِ. ) دوری ، جدایی .
(اِ.) 1 - نِی ، ساز بادی . 2 - گلو، حلقوم . 3 - لوله ای غضروفی که از گلو به پایین جلوی مری قرار دارد و هوا را به شش ها می رساند.
[ ع . نأی ] (اِ.) دوری ، جدایی .
لغت نامه دهخدا
نای. ( اِمص ) فخر. مباهات. ( از برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). و نائیدن مصدر آن است ، یعنی مباهات کردن. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
نای. ( اِ ) نیی باشد که مطربان نوازند و به عربی مزمار خوانند. ( برهان قاطع ). چوبی میان تهی که آن را می نوازند. ( آنندراج ). نی که آن را نوازند. ( غیاث اللغات ). نی نوازندگی. ( فرهنگ نظام ). نی باشد که می نوازند. ( انجمن آرا ). نی باشد که مطربان نوازند. ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ). ابوالصحب. ( دهار ). مزمار. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ خطی ) ( مفاتیح ) ( السامی ) ( دهار ) ( المنجد ). نقیب. شیاع. زمخر. صلبوب. قُمقُم. هیرعه. هنبوقه. ( منتهی الارب ). قصابه. ( السامی ) ( منتهی الارب ). زَمّار. ( دهار ). نی. توتک پیشه. دورای. دودک. نیچه. نی لبک.نایچ. فلوت. رجوع به نی و نیز ساز شود :
می و بربط و نای برساختند
دل از بودنیها بپرداختند.
بگفتند با پهلوانی سرود.
همی داد هر کس به خسرو درود.
چند بری شغل نای و شغل چمانه.
بشکست نای در کف و طنبور در کنار.
فاخته نای همی سازد طنبور بساز.
صلصلکان مشک تبت سوختند.
با سماع خوش وبا بربط و با نایت.
شادی ندید هیچکس از نای بینوا.
پستی گرفت همت من زین بلندجای.
صد نغمه زیر نای و چنگ است.
دست چنگیت می نوازد چنگ.
پیرامن نه چشم کند مارفسائی.
این دم ز راه چشم همانا برآورم.
نای. ( اِ ) نیی باشد که مطربان نوازند و به عربی مزمار خوانند. ( برهان قاطع ). چوبی میان تهی که آن را می نوازند. ( آنندراج ). نی که آن را نوازند. ( غیاث اللغات ). نی نوازندگی. ( فرهنگ نظام ). نی باشد که می نوازند. ( انجمن آرا ). نی باشد که مطربان نوازند. ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ). ابوالصحب. ( دهار ). مزمار. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ خطی ) ( مفاتیح ) ( السامی ) ( دهار ) ( المنجد ). نقیب. شیاع. زمخر. صلبوب. قُمقُم. هیرعه. هنبوقه. ( منتهی الارب ). قصابه. ( السامی ) ( منتهی الارب ). زَمّار. ( دهار ). نی. توتک پیشه. دورای. دودک. نیچه. نی لبک.نایچ. فلوت. رجوع به نی و نیز ساز شود :
می و بربط و نای برساختند
دل از بودنیها بپرداختند.
فردوسی.
سخن های رستم به نای و به رودبگفتند با پهلوانی سرود.
فردوسی.
همه شب ببودند با نای و رودهمی داد هر کس به خسرو درود.
فردوسی.
زاد همی ساز و شغل خویش همی برچند بری شغل نای و شغل چمانه.
کسائی.
خنیاگرانت فاخته و عندلیب رابشکست نای در کف و طنبور در کنار.
منوچهری.
بوستان عود همی سوزد تیمار بسوزفاخته نای همی سازد طنبور بساز.
منوچهری.
قمریکان نای بیاموختندصلصلکان مشک تبت سوختند.
منوچهری.
با طرب دارم و مرد طرب آرایت با سماع خوش وبا بربط و با نایت.
منوچهری.
چون نای بینوایم از این نای بینواشادی ندید هیچکس از نای بینوا.
مسعودسعد.
نالم ز دل چو نای من اندر حصار نای پستی گرفت همت من زین بلندجای.
مسعودسعد.
در حنجرم از خروش مستورصد نغمه زیر نای و چنگ است.
انوری.
لب نائیت می سراید نای دست چنگیت می نوازد چنگ.
انوری.
نای است یکی مار که ده ماهی خردش پیرامن نه چشم کند مارفسائی.
خاقانی.
چون نای اگر گرفته دهان داردم جهان این دم ز راه چشم همانا برآورم.
خاقانی.
نای است بی زبان به لبش جان فرودمندنای . (اِخ ) نام قلعه ای است . (جهانگیری ). دزی بود که مسعود در آنجا دربند بود. (فرهنگ خطی ). نام قلعه ای که مسعودسعد در آن قلعه محبوس بوده . (برهان قاطع) :
تا ببینی که به یک سال کند
پر ز دینار و درم قلعه ٔ نای .
ز تاج شاهان پر کن حصار شادخ را
چو شاه شرق ز گنج ملوک قلعه ٔ نای .
قلعه ٔ نای سومین زندان مسعودسعد است و در آن سه سال زندانی بوده است و حبسیات او در وصف نای و رنج زندان از شاهکارهای شعر فارسی است ، از جمله :
چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچکس از نای بینوا.
تا ببینی که به یک سال کند
پر ز دینار و درم قلعه ٔ نای .
فرخی .
ز تاج شاهان پر کن حصار شادخ را
چو شاه شرق ز گنج ملوک قلعه ٔ نای .
فرخی .
قلعه ٔ نای سومین زندان مسعودسعد است و در آن سه سال زندانی بوده است و حبسیات او در وصف نای و رنج زندان از شاهکارهای شعر فارسی است ، از جمله :
چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچکس از نای بینوا.
مسعودسعد.
نای . (اِمص ) فخر. مباهات . (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء). و نائیدن مصدر آن است ، یعنی مباهات کردن . (آنندراج ) (انجمن آرا).
نای . (اِ) نیی باشد که مطربان نوازند و به عربی مزمار خوانند. (برهان قاطع). چوبی میان تهی که آن را می نوازند. (آنندراج ). نی که آن را نوازند. (غیاث اللغات ). نی نوازندگی . (فرهنگ نظام ). نی باشد که می نوازند. (انجمن آرا). نی باشد که مطربان نوازند. (ناظم الاطباء) (جهانگیری ). ابوالصحب . (دهار). مزمار. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ خطی ) (مفاتیح ) (السامی ) (دهار) (المنجد). نقیب . شیاع . زمخر. صلبوب . قُمقُم . هیرعه . هنبوقه . (منتهی الارب ). قصابه . (السامی ) (منتهی الارب ). زَمّار. (دهار). نی . توتک پیشه . دورای . دودک . نیچه . نی لبک .نایچ . فلوت . رجوع به نی و نیز ساز شود :
می و بربط و نای برساختند
دل از بودنیها بپرداختند.
سخن های رستم به نای و به رود
بگفتند با پهلوانی سرود.
همه شب ببودند با نای و رود
همی داد هر کس به خسرو درود.
زاد همی ساز و شغل خویش همی بر
چند بری شغل نای و شغل چمانه .
خنیاگرانت فاخته و عندلیب را
بشکست نای در کف و طنبور در کنار.
بوستان عود همی سوزد تیمار بسوز
فاخته نای همی سازد طنبور بساز.
قمریکان نای بیاموختند
صلصلکان مشک تبت سوختند.
با طرب دارم و مرد طرب آرایت
با سماع خوش وبا بربط و با نایت .
چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچکس از نای بینوا.
نالم ز دل چو نای من اندر حصار نای
پستی گرفت همت من زین بلندجای .
در حنجرم از خروش مستور
صد نغمه ٔ زیر نای و چنگ است .
لب نائیت می سراید نای
دست چنگیت می نوازد چنگ .
نای است یکی مار که ده ماهی خردش
پیرامن نه چشم کند مارفسائی .
چون نای اگر گرفته دهان داردم جهان
این دم ز راه چشم همانا برآورم .
نای است بی زبان به لبش جان فرودمند
بربط زبان و راست عذاب از جهان کشد.
دگر شبها که بختش یار گشتی
به بانگ نای و نی بیدار گشتی .
نی درد ماند نی دوا نه خصم ماند نی گوا
نه نای ماند نی نوا نه چنگ زیر و بم زند.
دمدمه ی ْ این نای از دم های اوست
های و هوی روح از هیهای اوست .
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد نیست باد.
نای را بر کون نهاد او که ز من
گر تو بهتر میزنی بستان بزن .
به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من باد است .
چو نای بر دل من تنگ شد فضای جهان
رسد به عرش نفیرم ز تنگنای جهان .
بگیر بوسه ٔ شیرین بنوش باده ٔ تلخ
بخواه ناله ٔ نای و بساز نغمه ٔ زیر.
دلم چو نای پرنوای و هر دمی
غمی نواست زیر هر نوای من .
فلک که صد هزار نای غم زند
نیارد استماع کرد نای من .
|| بوقی که در روز جنگ نوازند و آن را نای روئین خوانند که نفیر برادر کوچک کرنا باشد. (برهان قاطع). چیزی که در جنگ ها نوازند و بزرگش را نیز نای روئین و سرنا و کرنا گویند. (فرهنگ خطی ) :
بفرمود تا برکشیدند نای
سپه اندرآمد ز هر سو بجای .
برآمد ز درگاه آواز نای
بزرگان سوی شاه کردند رای .
به شبگیر آواز شیپور و نای
برآمد ز دهلیز پرده سرای .
بفرمود تا گیو و گودرز و طوس
برفتند با نای و سَرغین و کوس .
خروش کوس و بانگ نای برخاست
زمین چون آسمان از جای برخاست .
به نیزه هم آواز شد با درای
چو صور قیامت دمیدند نای .
|| نی . (فرهنگ نظام ). قصب . نال :
جعد پرده پرده در هم همچو چتر آبنوس
زلف حلقه حلقه بر هم همچو مشک اندود نای .
|| بوق درویشان . (ناظم الاطباء). || کوچه . (غیاث اللغات ). || گلو. (برهان قاطع) (فرهنگ خطی ) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (انجمن آرا). حلقوم . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (نصاب ). نا. درون گلو. (فرهنگ خطی ). جرم . غانز. جرثئه . (منتهی الارب ). قصبةالریه . (لغات فرهنگستان ). نای گلو. مخرج آواز. (از منتهی الارب ). حنجر. حنجرة. راهگذر نفس :
چرا باز با چنگ و نای است ، نیز
تذرو از چه معنی از او در عناست .
خران دیزه به آواز پیش او آیند
چو او بخواند شعر اندرون بدرّد نای .
اشک چشمم در دهان افتد گه افطار از آنک
جز به آب گرم پستی نگذرد از نای من .
یا تیغ شاه گردن مرگ آنچنان زده
کآسیب آن ز حلق به نای اندر آمده .
نای قمری به ناله ٔسحری
خنده برده ز کام کبک دری .
سیه پوشیده چون زاغان کهسار
گرفته خون خود در نای و منقار.
آکل و مأکول را حلق است و نای
غالب و مغلوب را عقل است و رای .
سبب پرسیدم ، گفتند: پسرش خمر خورده است ، پدرش بعلت او سلسله درنای است و بند بر پای . (گلستان ).
نهاده پدر چنگ در نای خویش
پسر چنگی و نائی آورده پیش .
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید.
چو نای بلبل بگشود باد فروردین
گشای منطق بلبل به بانگ چنگ و رباب .
|| (اصطلاح جانورشناسی و تشریح ) دراصطلاح جانورشناسی و تشریح ، نای لوله ٔ نیم استوانه شکلی است که قسمت جلوِ آن محدب است و 12 سانتی متر طول و 2 سانتی متر قطر دارد و شامل پانزده تا بیست نیم حلقه ٔ غضروفی بشکل نعل اسب است . سربالائی نای به حنجره متصل است و سرپائینی آن در مقابل چهارمین مهره ٔ پشت به دو نایژه تقسیم می گردد. || غار. (از آنندراج ، ذیل نایبان ). رجوع به نایبان شود.
می و بربط و نای برساختند
دل از بودنیها بپرداختند.
فردوسی .
سخن های رستم به نای و به رود
بگفتند با پهلوانی سرود.
فردوسی .
همه شب ببودند با نای و رود
همی داد هر کس به خسرو درود.
فردوسی .
زاد همی ساز و شغل خویش همی بر
چند بری شغل نای و شغل چمانه .
کسائی .
خنیاگرانت فاخته و عندلیب را
بشکست نای در کف و طنبور در کنار.
منوچهری .
بوستان عود همی سوزد تیمار بسوز
فاخته نای همی سازد طنبور بساز.
منوچهری .
قمریکان نای بیاموختند
صلصلکان مشک تبت سوختند.
منوچهری .
با طرب دارم و مرد طرب آرایت
با سماع خوش وبا بربط و با نایت .
منوچهری .
چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچکس از نای بینوا.
مسعودسعد.
نالم ز دل چو نای من اندر حصار نای
پستی گرفت همت من زین بلندجای .
مسعودسعد.
در حنجرم از خروش مستور
صد نغمه ٔ زیر نای و چنگ است .
انوری .
لب نائیت می سراید نای
دست چنگیت می نوازد چنگ .
انوری .
نای است یکی مار که ده ماهی خردش
پیرامن نه چشم کند مارفسائی .
خاقانی .
چون نای اگر گرفته دهان داردم جهان
این دم ز راه چشم همانا برآورم .
خاقانی .
نای است بی زبان به لبش جان فرودمند
بربط زبان و راست عذاب از جهان کشد.
خاقانی .
دگر شبها که بختش یار گشتی
به بانگ نای و نی بیدار گشتی .
نظامی .
نی درد ماند نی دوا نه خصم ماند نی گوا
نه نای ماند نی نوا نه چنگ زیر و بم زند.
عطار.
دمدمه ی ْ این نای از دم های اوست
های و هوی روح از هیهای اوست .
مولوی .
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد نیست باد.
مولوی .
نای را بر کون نهاد او که ز من
گر تو بهتر میزنی بستان بزن .
مولوی .
به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من باد است .
حافظ.
چو نای بر دل من تنگ شد فضای جهان
رسد به عرش نفیرم ز تنگنای جهان .
جامی .
بگیر بوسه ٔ شیرین بنوش باده ٔ تلخ
بخواه ناله ٔ نای و بساز نغمه ٔ زیر.
شیبانی .
دلم چو نای پرنوای و هر دمی
غمی نواست زیر هر نوای من .
شیبانی .
فلک که صد هزار نای غم زند
نیارد استماع کرد نای من .
شیبانی .
|| بوقی که در روز جنگ نوازند و آن را نای روئین خوانند که نفیر برادر کوچک کرنا باشد. (برهان قاطع). چیزی که در جنگ ها نوازند و بزرگش را نیز نای روئین و سرنا و کرنا گویند. (فرهنگ خطی ) :
بفرمود تا برکشیدند نای
سپه اندرآمد ز هر سو بجای .
فردوسی .
برآمد ز درگاه آواز نای
بزرگان سوی شاه کردند رای .
فردوسی .
به شبگیر آواز شیپور و نای
برآمد ز دهلیز پرده سرای .
فردوسی .
بفرمود تا گیو و گودرز و طوس
برفتند با نای و سَرغین و کوس .
فردوسی .
خروش کوس و بانگ نای برخاست
زمین چون آسمان از جای برخاست .
نظامی .
به نیزه هم آواز شد با درای
چو صور قیامت دمیدند نای .
نظامی .
|| نی . (فرهنگ نظام ). قصب . نال :
جعد پرده پرده در هم همچو چتر آبنوس
زلف حلقه حلقه بر هم همچو مشک اندود نای .
منوچهری .
|| بوق درویشان . (ناظم الاطباء). || کوچه . (غیاث اللغات ). || گلو. (برهان قاطع) (فرهنگ خطی ) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (انجمن آرا). حلقوم . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (نصاب ). نا. درون گلو. (فرهنگ خطی ). جرم . غانز. جرثئه . (منتهی الارب ). قصبةالریه . (لغات فرهنگستان ). نای گلو. مخرج آواز. (از منتهی الارب ). حنجر. حنجرة. راهگذر نفس :
چرا باز با چنگ و نای است ، نیز
تذرو از چه معنی از او در عناست .
ناصرخسرو.
خران دیزه به آواز پیش او آیند
چو او بخواند شعر اندرون بدرّد نای .
سوزنی .
اشک چشمم در دهان افتد گه افطار از آنک
جز به آب گرم پستی نگذرد از نای من .
خاقانی .
یا تیغ شاه گردن مرگ آنچنان زده
کآسیب آن ز حلق به نای اندر آمده .
خاقانی .
نای قمری به ناله ٔسحری
خنده برده ز کام کبک دری .
نظامی .
سیه پوشیده چون زاغان کهسار
گرفته خون خود در نای و منقار.
نظامی .
آکل و مأکول را حلق است و نای
غالب و مغلوب را عقل است و رای .
مولوی .
سبب پرسیدم ، گفتند: پسرش خمر خورده است ، پدرش بعلت او سلسله درنای است و بند بر پای . (گلستان ).
نهاده پدر چنگ در نای خویش
پسر چنگی و نائی آورده پیش .
سعدی .
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید.
سعدی .
چو نای بلبل بگشود باد فروردین
گشای منطق بلبل به بانگ چنگ و رباب .
شکوه شیرازی .
|| (اصطلاح جانورشناسی و تشریح ) دراصطلاح جانورشناسی و تشریح ، نای لوله ٔ نیم استوانه شکلی است که قسمت جلوِ آن محدب است و 12 سانتی متر طول و 2 سانتی متر قطر دارد و شامل پانزده تا بیست نیم حلقه ٔ غضروفی بشکل نعل اسب است . سربالائی نای به حنجره متصل است و سرپائینی آن در مقابل چهارمین مهره ٔ پشت به دو نایژه تقسیم می گردد. || غار. (از آنندراج ، ذیل نایبان ). رجوع به نایبان شود.
نای . (اِخ ) از دهات دهستان بالاولایت بخش حومه ٔ شهرستان کاشمر است و در 14 هزارگزی شمال شرقی کاشمر و 6 هزارگزی شمال جاده ٔ شوسه ٔ عمومی مشهد به کاشمر. در دامنه ٔ معتدل هوائی واقع است و 674 تن سکنه دارد. آبش از قنات و محصولش غلات و بادام و شغل اهالی زراعت و مالداری است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فرهنگ عمید
۱. (زیست شناسی ) لوله ای غضروفی که از گلو به پایین در جلوی مری واقع شده و هوا را به شش ها می رساند، گلو، حلقوم، قصبة الریه.
۲. (موسیقی ) [قدیمی] یکی از آلات موسیقی که با دهان نواخته می شود، نی.
* نای ترکی: (موسیقی ) [قدیمی] سرنا، کرنا.
* نای رویین: (موسیقی ) [قدیمی] کرنا.
۲. (موسیقی ) [قدیمی] یکی از آلات موسیقی که با دهان نواخته می شود، نی.
* نای ترکی: (موسیقی ) [قدیمی] سرنا، کرنا.
* نای رویین: (موسیقی ) [قدیمی] کرنا.
۱. (زیست‌شناسی) لوله‌ای غضروفی که از گلو به پایین در جلوی مری واقع شده و هوا را به شش‌ها می‌رساند؛ گلو؛ حلقوم؛ قصبةالریه.
۲. (موسیقی) [قدیمی] یکی از آلات موسیقی که با دهان نواخته می‌شود؛ نی.
⟨ نای ترکی: (موسیقی) [قدیمی] سرنا؛ کرنا.
⟨ نای رویین: (موسیقی) [قدیمی] کرنا.
دانشنامه عمومی
نای (به انگلیسی: trachea) اندامی لوله مانند در دستگاه تنفسی است که از انتهای حنجره آغاز و به نایژه ها (برونکوس های اصلی) ختم می شود. این عضو حدود ۱۲ سانتی متر طول و ۲ سانتی متر قطر دارد. در طول نای ۱۶ تا ۲۰ قطعه غضروفی C شکل وجود دارد. نای وظیفه انتقال هوا را به درون شش ها برعهده دارد و سطح داخلی آن به وسیلهٔ بافت مطبق کاذب منشوری مژه دار پوشیده شده است.
در جلوی نای و در قسمت بالایی، غده تیروئید و در قسمت پایین، شریان براکیوسفالیک و ورید براکیوسفالیک چپ قرار می گیرند.
دستگاه تنفسی
گایتون فیزیولوژی پزشکی. تهران
در جلوی نای و در قسمت بالایی، غده تیروئید و در قسمت پایین، شریان براکیوسفالیک و ورید براکیوسفالیک چپ قرار می گیرند.
دستگاه تنفسی
گایتون فیزیولوژی پزشکی. تهران
wiki: استان خراسان رضوی در ایران است. این روستا در دهستان بالاولایت در بخش مرکزی شهرستان کاشمر جای دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۸۶۲ نفر (۲۵۹ خانوار) بوده است.
wiki: نای (کاشمر)
دانشنامه آزاد فارسی
نای (trachea)
لولۀ تشکیل دهندۀ راه هوایی، در جانوران دارای تنفس هوایی. در مهره داران خشکی زی، ازجمله در انسان، نای از حنجره تا بخش بالایی سینه امتداد دارد. قطر نای حدود۱.۵ سانتی متر و طول آن حدود ۱۰ سانتی متر است. این اندام بسیار محکم و ارتجاعی است و با حلقه هایی غضروفی تقویت می شود. در قسمت بالای قفسۀ سینه، نای به دو لوله تقسیم می شود: نایژه های چپ و راست که به شش ها می روند. حشرات دارای شبکه ای منشعب از لوله هایی اند که تراشه (نای) نامیده می شوند و هوا را از سوراخ های تنفسی در سطح بدن به همۀ بافت ها می رسانند. ظریف ترین شاخه های تراشه نایژک نامیده می شوند. برخی از عنکبوت ها نیز دارای تراشه اند، اما برخلاف حشرات، شش هایی آبشش مانند، معروف به شش های کتابی، دارند و برای انتقال گازها در بدن و به منظور عملکرد سیستم گردش مواد (سیستم گردش خون) از آن ها استفاده می کنند.
لولۀ تشکیل دهندۀ راه هوایی، در جانوران دارای تنفس هوایی. در مهره داران خشکی زی، ازجمله در انسان، نای از حنجره تا بخش بالایی سینه امتداد دارد. قطر نای حدود۱.۵ سانتی متر و طول آن حدود ۱۰ سانتی متر است. این اندام بسیار محکم و ارتجاعی است و با حلقه هایی غضروفی تقویت می شود. در قسمت بالای قفسۀ سینه، نای به دو لوله تقسیم می شود: نایژه های چپ و راست که به شش ها می روند. حشرات دارای شبکه ای منشعب از لوله هایی اند که تراشه (نای) نامیده می شوند و هوا را از سوراخ های تنفسی در سطح بدن به همۀ بافت ها می رسانند. ظریف ترین شاخه های تراشه نایژک نامیده می شوند. برخی از عنکبوت ها نیز دارای تراشه اند، اما برخلاف حشرات، شش هایی آبشش مانند، معروف به شش های کتابی، دارند و برای انتقال گازها در بدن و به منظور عملکرد سیستم گردش مواد (سیستم گردش خون) از آن ها استفاده می کنند.
wikijoo: نای
فرهنگستان زبان و ادب
{trachea} [پزشکی] بخشی از راه هوایی بین حنجره و نایژه های اصلی
گویش اصفهانی
تکیه ای: nâ
طاری: nâ
طامه ای: nâ
طرقی: nâ
کشه ای: nâ
نطنزی: nâ
واژه نامه بختیاریکا
نا
پیشنهاد کاربران
حنجره
در گویش شهر ستان بهاباد از توابع استان یزد به نای همان لوله ای غضروفی که از گلو به پایین و جلوی مری قرار دارد و هوا را به شش ها می رساند ناد/nad/ می گویند.
نای یا نا /na/در گویش شهرستان بهاباد به معنای لوله های سفالی ( استفاده بیشتر در قدیم ) و لوله های سیمانی برای استفاده در جوی آب ( تشبیه این لوله ها به لوله تنفسی نای ) تا بتوان روی آن پل زدو اتومبیل بتواند از روی آن عبور کند یا بعنوان مدخل آب به باغ از زیر دیوار استفاده می شود که مورد اخیر را کوتنا /kotena/ یا کوتنای هم می گویند.
از اجزا ی دستگاه تنفس است
کلمات دیگر: