بدائون

بدائون (به انگلیسی: Budaun) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در شهرستان بدائون واقع شده است.
بدائون ۸۴ کیلومترمربع مساحت و ۱۵۹٬۲۲۱ نفر جمعیت دارد و ۱۶۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

بدائون (به انگلیسی: Budaun) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در شهرستان بدائون واقع شده است.
فهرست شهرهای هند
بدائون ۸۴ کیلومترمربع مساحت و ۱۵۹٬۲۲۱ نفر جمعیت دارد و ۱۶۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
بَدائون (بُداؤن/ بَدایون)، شهری باستانی در حدود ۵ر۱ کیلومتری رود سوت، و مرکز ناحیه ای به همین نام در هند می باشد.مورخان محلّی نام شهر را به صورت بیدامَئون/ بَهْدائون/ بَداوَن ضبط کرده اند.
دربارهٔ این شهر پیش از غلبه مسلمانان در اواخر قرن ششم و افتادن آن در ۵۹۴ به دست قطب الدین ایبک، ولیعهد معزالدین محمد سام در هند اطلاعات کمی موجود است.

[ویکی فقه] بَدائون ، یا بُدائون ، ناحیه و شهری کهن در ایالت اوتارپرادش در شمال هند است. این نام به صورت بداون و بدایون نیز آمده است . گفته شده که واژه بدائون برگرفته از نام شاهزاده ای به نام بوداست که این شهر را در سده ۴ق /۱۰م بنا نهاد.
ناحیه بدائون در جنوب غربی رودخانه گنگ قرار دارد و شعبه های این رودخانه آن را آبیاری می کند. نام این ناحیه نیز برگرفته از نام شهر قدیم بُدائون بوده است . مساحت آن ۱۵۸، ۵کم ۲ و سرزمینی است کشاورزی که تولیدات مهم آن گندم ، نیشکر و برنج است . صنایع ناحیه شامل صنایع شیمیایی و موادغذایی است . طبق آمار ۱۳۶۹ش /۱۹۹۰م جمعیت ناحیه بدائون ۰۰۰، ۲۹۰، ۲نفر بود مرکز ناحیه بدائون شهر قدیم بداون است که در تاریخ هند جایگاه ویژه ای دارد. این شهر در ۲۸ و ۳ عرض شمالی و ۷۹ و ۷ طول شرقی و در نزدیکی رودخانه سوت نادی ، شاخه ای از گنگ قرار گرفته است . در ۱۳۵۰ش /۱۹۷۱م این شهر ۲۰۴، ۷۲نفر جمعیت داشت و امروزه در مسیر جاده اصلی و راه آهن قرار دارد و مرکز داد و ستد فرآورده های کشاورزی ناحیه است .
بدائون پیش از اسلام
از تاریخ پیش از اسلام بدائون آگاهی درستی در دست نیست . مسعود سعد سلمان در قصیده ای تصرف بدائون را به دوره محمود غزنوی (۳۸۷-۴۲۱ق /۹۹۷-۱۰۳۰م ) نسبت می دهد. در ۵۹۰ق /۱۱۹۴م و در دوره سلطنت محمد بن سام غوری (حک ۵۵۸ - ۵۹۴ق /۱۱۶۳- ۱۱۹۸م )، قطب الدین آبیک ، بدائون را تصرف کرد و پس از آن مسلمانان در آن جا حکومت کردند.
در حکومت سلاطین دهلی
بدائون در دوره حکومت سلاطین دهلی جایگاه حکمرانان قدرتمندی بود که برخی از آنان از جمله شمس الدین التتمش (۶۰۷ -۶۳۳ق / ۱۲۱۰- ۱۲۳۶م ) به تاج و تخت دست یافت . در دوره حکومت سلسله سیدها، شهر بدائون اهمیت خویش را حفظ کرد. علاءالدین عالم شاه (د ۸۸۳ق /۷۹- ۱۴۷۸م )، آخرین پادشاه این سلسله ، پس از کناره گیری از سلطنت در بدائون زندگی می کرد. بدائون در دوره خلجیان پایگاهی نظامی به شمار می رفت . در دوره بابر (۹۳۲-۹۳۷ق /۱۵۲۵-۱۵۳۰م ) و همایون نیز این شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار بود و در دوره اکبر (حک ۹۶۳-۱۰۱۴ق /۱۵۵۶- ۱۶۰۵م ) یکی از سرکارهای صوبه دهلی گردید که دارای ۱۳ «پرگنه » و یک «دستور» بود و سکه های مسی در آن جا ضرب می شد. در ۹۷۹ق / ۱۵۷۱م آتش سوزی بزرگی در شهر بدائون رخ داد و احتمالاً پس از این حادثه بود که از اهمیت آن کاسته شد و در دوره های بعد نیز هیچ گاه اهمیت گذشته خود را باز نیافت . در دوره شاهجهان (حک ۱۰۳۷- ۱۰۶۸ق /۱۶۲۸- ۱۶۵۸م ) مرکز سرکار بدائون ، به شهر باریلی انتقال یافت .
زیر سلطه انگلیس
...