حدیث جابر

حدیث جابر یک حدیث مشهور است که شیعیان برای اثبات و تعیین امامت به آن تمسک می جویند. نام این حدیث برگرفته از نام جابر بن عبدالله انصاری، یکی از اصحاب پیامبر اسلام است.
پس از نزول آیه اطاعت، جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر اسلام پرسید: «یا رسول الله، ما خدا و رسول او را شناخته ایم، لازم است اُولِی الاَمر را نیز بشناسیم.»پیامبر اسلام پاسخ داد:
ای جابر، آنان جانشینان من و امامان بعد از من اند. نخستین آنان علی ابن ابیطالب است و سپس به ترتیب: حسن بن علی، حسین بن علی، علی بن حسین، محمد بن علی، که در تورات به «باقر» معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی (امام پنجم شیعه)، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش می باشد که هم نام (محمد) و هم کنیه من (ابوالقاسم) است. اوست که از نظر مردم پنهان می شود و غیبت او طولانی می گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می مانند.

[ویکی شیعه] حدیث جابر حدیثی نبوی که شیعیان برای اثبات امامت و تعیین امامان خود به آن استناد می کنند. راوی این حدیث جابر بن عبدالله انصاری است. پیامبر(ص) در این حدیث به نام دوازده امام شیعیان و همچنین لقب امام پنجم تصریح کرده است.
پس از نزول آیه اطاعت، جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول الله، ما خدا و رسول او را شناخته ایم، لازم است اولی الامر را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: « آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من هستند که اولِ ایشان علی بن ابی طالب است و بعد از او به ترتیب حسن، حسین، علی بن حسین و محمد بن علی که در تورات به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش هم نام و هم کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می شود و غیبتش طولانی می گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می مانند.
این حدیث را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا نقل کرده، از این رو به حدیث جابر شناخته می شود. در حدیث جابر به امامت امامان دوازده گانه شیعیان با ذکر نام هر یک تصریح شده است. پیامبر(ص) هنگام نام بردن از امام پنجم شیعه، به لقب او(باقر) اشاره کرده و از جابر خواسته هنگامی که امام باقر(ع) را ملاقات کرد، سلام وی را به او برساند. در این حدیث همچنین به غیبت امام دوازدهم شیعیان و طولانی بودن آن اشاره شده و امام غائب به خورشید پشت ابر تشبیه شده است.