کلمه جو
صفحه اصلی

قصد قربت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قصد قربت به قصد تقرّب به خداوند ، هنگام امتثال تکلیف اطلاق می شود.
قصد قربت، به معنای قصد نزدیک شدن به خداوند و جلب رضایت و خشنودی او می باشد.
انواع اعمال بندگان
به طور کلی، اعمال بندگان دو گونه است:۱. اعمال تعبدی: کارهایی که قصد قربت در صحت آنها شرط است، مثل: نماز ، روزه و...؛۲. اعمال توصلی: کارهایی که قصد قربت در صحت آنها شرط نیست، مثل: تطهیر لباس.بنابراین، در هر عمل عبادی، قصد قربت به خداوند، مصحح عبادیت آن است.
صور تحقق قصد قربت
قصد قربت به صورت های زیر تحقق می یابد:۱. قصد امتثال امر الهی، از این نظر که سزاوار اطاعت و عبادت است (قول مشهور )؛۲. قصد شکر نعمت های بی پایان الهی؛۳. قصد تحصیل رضای خداوند؛۴. قصد محبوبیت ذاتی عمل؛ یعنی چون عمل و ( ماموربه ) محبوب مولا است، انجام می گیرد؛۵. قصد دست یابی به مصلحت موجود در عمل؛۶. قصد رسیدن به ثواب و دور ماندن از عقاب.انواع دیگری هم برای قصد قربت ذکر شده است.درباره اخذ قصد قربت به معنای قصد امتثال امر در ماموربه، و با امر اولی، اختلاف است؛ برخی معتقدند چون مستلزم خلف یا دور می باشد، محال است.
برسی نوع وجوب قصد قربت
...


کلمات دیگر: