[ویکی فقه] اراده حقیقی به شوق مؤکدّ بر انجام فعل اطلاق می شود.
اراده حقیقی، مقابل اراده انشایی است و آن، صفتی است که قائم به نفس انسان بوده و بر شوق مؤکد بر انجام فعل دلالت می نماید و پس از اتصاف نفس به این صفت، شخص برای انجام امری که اراده کرده، حرکت می کند؛ همان گونه که شخص تشنه بعد از تصور آب ، تصدیق مطلوبیت و احساس نیاز به آن، از خود میل و رغبت بسیار نشان می دهد و برای رسیدن به آن حرکت می کند.
اراده حقیقی، مقابل اراده انشایی است و آن، صفتی است که قائم به نفس انسان بوده و بر شوق مؤکد بر انجام فعل دلالت می نماید و پس از اتصاف نفس به این صفت، شخص برای انجام امری که اراده کرده، حرکت می کند؛ همان گونه که شخص تشنه بعد از تصور آب ، تصدیق مطلوبیت و احساس نیاز به آن، از خود میل و رغبت بسیار نشان می دهد و برای رسیدن به آن حرکت می کند.
wikifeqh: اراده_حقیقی