[ویکی فقه] مفهوم تحیر در زبان عربی بیشتر دارای بار منفی و در خصوص افراد سرگشته و
گمراه و در برابر مفهوم هدایت و راه یافتگی به کار می رود. کاربردهای این کلمه در اشعار عرب قبل و معاصر اسلام نیز همین را تأیید می کند. تحیر در وصف حالات فراق و دوری از معشوق نیز در زبان عربی به کار رفته است.
تحیر، مصدر باب تفعّل از ریشه «ح - ی - ر» است که به معنای خجالت، دهشت ، بهت ، وَلَه و
شیدایی ،
گمراهی ، سردرگمی و
تردید در امور به کار رفته است.مصدر ثلاثی مجرد آن، «حیرت» نیز به همین معناست. در فارسی به معنای سرگشتگی، سرگردانی، آشفتگی، دهشت، تعجب و شگفتی به کار رفته است.
حیران و مترادفات آن در قرآن
از این خانواده تنها صفت مشبهه «حَیران» یک بار در
قرآن به کار رفته(آیه ۷۱ انعام) و به معنای کسی است که در گرفتاری خود سرگشته شده، راه حلی برای برون رفت از آن نمی یابد .افزون بر آن برخی مفردات دیگر قرآنی مانند نظر (آیه ۴۵ شوری و
آیه ۱۹۸ اعراف) ، ضلال به معنای گمراهی( فرقان آیه۹) ، بهت (بقره آیه۲۵۸) ، تیه به معنای سرگردانی (مائده آیه ۲۶) ، عَمَه به معنای تردید در امری(بقره آیه ۱۵) و ابلاس به معنای تحیر و فقدان حجت و دستاویز (روم آیه ۱۲) در مواردی به معنای تحیر یا معنایی نزدیک و ملازم آن به کار رفته اند.
مفهوم تحیر در زبان عرب
مفهوم تحیر در زبان عربی بیشتر دارای بار منفی و در خصوص افراد سرگشته و گمراه و در برابر مفهوم هدایت و راه یافتگی به کار می رود. کاربردهای این کلمه در اشعار عرب قبل و معاصر اسلام نیز همین را تأیید می کند. تحیر در وصف حالات فراق و دوری از معشوق نیز در زبان عربی به کار رفته است.
تمرکز قرآن بر معنای منفی تحیر
...
wikifeqh:
ذهن و تردید در کار است.
تحیر، مصدر باب تفعّل از ریشه «ح - ی - ر» است که به معنای خجالت، دهشت ، بهت ، وَلَه و شیدایی ، گمراهی ، سردرگمی و تردید در امور به کار رفته است.
بعضی واژه های هم معنا
در این مدخل از واژه های «یتیهون»، «یعمهون»، «یهیمون»، «حیران»، «بهت»، «مذبذبین» و... استفاده شده است.
← یتیهون
تحیر
بنی اسرائیل (قرآن)؛ تحیر مشرکان (قرآن)؛ عوامل تحیر (قرآن)؛ نجات از تحیر (قرآن).