کلمه جو
صفحه اصلی

سرخس

فارسی به انگلیسی

fern

فارسی به عربی

سرخس

مترادف و متضاد

bracken (اسم)
سرخس

fern (اسم)
سرخس، بسفایج

فرهنگ فارسی

۱- بخشی از شهرستان مشهد (خراسان استان نهم ) واقع در مشرق شهرستان و کنارمرز ایران و شوروی و آن محدود است از مشرق یرودخانه هریرود از شمال به بخش کلات و از جنوب به بخش جنت آباد . موقع آن در دهستانهای کندکلی و نوروز آباد جلگه و در دهستانهای مزدوران و شوریچه کوهستانی است. آب آشامیدنی قریه هایی که از آس تپه تا پل خاتون در مغرب هریرود واقع اند در سه ماه تابستان از آب چاه میباشند . این بخش از ۴ دهستان و ۴۷ آبادی تشکیل شده که جمعا دارای ۳۵۴۸۳ تن سکنه است . آب مزروعی قسمتهای جلگه از رودخانه هریرود تامین میشود . محصول عمده غلات کنجد زیره انواع میوه شغل اهالی زراعت و گله داری است . ۲ - قصبه سرخس مرکز بخش در ملتقای کشف رود به هریرود ( تجن ) در روی خط مرزی مقابل سرخس شوروی واقع است جلگه گرمسیر سکنه ۶۸٠۸ تن . دارای قنات رودخانه محصول غلات شغل اهالی زراعت گله داری کسب قالیچه بافی و کرباس بافی است . سرخس از شهرهای بسیار قدیم ایران است که بواسطه موقع جغرافیایی از لحاظ سیاسی طبیعی و اقتصادی قابل اهمیت است و در تاریخ ( قبل از اسلام و بعد از اسلام ) مراحل بیشماری را پیموده است . در سرخس زمانی مدارس بسیار برای تدریس علوم مختلف دایر بوده و مدرسانی از قبیل سعدالدین تفتازانی در آن تدریس میکردند . فعلا در سرخس دو بنای تاریخی است : یکی بنام (( رباط شرف ) ) که بانی آن شرف الدین ابو طاهر سعد ابن علی بن عیسی القمی ملقب بوجیه الملک وزیر سلطان سنجر سلجوقی است . دیگر مقبره شیخ لقمان سرخسی که در آنجا بنام بابالقمان معروف است . این آرامگاه سابقا منضماتی داشته مانند مدرسه لنگر و خانقاه درویشان ولی امروزه غیر ار بنای تاریخی مقبره که آن هم در حال خرابی است بناهای دیگر بکلی خراب شده است .
( اسم ) گیاهی است از رده نهانزادان آوندی که سر دسته گروهی از آنها به نام سرخس ها می باشد . این گیاه دارای ساقه های زیر زمینی است که از فواصل مختلف آن برگهای هوایی خارج میشوند . انواع مختلف این گیاه متعلق به نواحی معتدل و گرم میباشد و در منطق حاره به صورت درخت در می آید . اکثر انواع آن در طب مورد استفاده است بطازس دیشار جماز . یا سرخس آبی . گونه ای سرخس که برگهایش دارای چهار برگچه کوچک و هاگهای آن در تکمه هایی به نام اسپور و کارپ قرار گرفته اند این گیاه مصرف دارویی ندارد قریطه القریطه . یا سرخس شوکی . سرخس تیغی . یا سرخس تیغی . گونه ای سرخس که جزو گروه بس پایک میباشد . یا سرخس ماده . این گیاه برگدارش فاقد هاگینه میباشد . در تداوی این سرخس نیز مانند سرخس نر به کار میرود ولی تاثیرش کمتر است سرخس مونث سرخس اثنی خنشار . یا سرخس مذکر . سرخس نر . یا سرخس معمولی سرخس . یا سرخس نر . گونه ای سرخس که دارای برگهای بزرگ است و دوبار بریدگی دارد این گیاه جزو سرخسهای علفی است و در شمال ایران فراوان است ساقه زیر زمینی آن جهت مداوای کرم کدو به کار میرود . ارتفاع برگ هوایی این گیاه معمولا ۵ / . متر است ولی گاهی ممکن است تا ارتفاع ۱ / ۴ متر نیز برسد . در پشت برگ گیاه در دو ردیف مجموعه هاگدان ها محصور در پرده نازکی به نام اندوزی وجود دارد . در شیرابه ای که در ساقه زیر زمینی این گیاه جریان دارد مواد مختلف یافت می شود . در تمام نواحی شمالی ایران می روید کیل دارو شرده .
نام دارویی است که آنرا گیل دارو گویند .

فرهنگ معین

(سَ رَ ) (اِ. ) گیاهی است از ردة نهان - زادان آوندی که سردستة گروهی از آن ها به نام گروه سرخس ها می باشد. این گیاه دارای ساقه های زیرزمینی است که از فواصل مختلف آن برگ های هوایی خارج می شوند.

لغت نامه دهخدا

سرخس . [ س َ رَ ] (اِ) نام دارویی است که آن را گیل دارو گویند و آن چوبکی باشد سیاه رنگ ، بر کنار دریای خزر که دریای گیلان باشد یابند و آن دو قسم است : نر و ماده . بجهت دفع کدودانه و امراض دیگر مفید است . (برهان ) (آنندراج ). سرخس ها در منطقه ٔ معتدله بصورت گیاهان بی ساقه اند یعنی برگهای آن از خاک بیرون می آید و ساقه ٔ زیرینی دارند که در اصطلاح گیاه شناسی ریزم نامیده میشود، ولی در مناطق گرم بشکل درختان بلند و شبیه به نخل ها میباشند. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب صص 161 - 170 شود. گیل دارو. (قانون ابن سینا چ تهران ص 216) (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
انواع آن : سرخس ماده که ممکن است مانند سرخس نر بکار رود ولی تأثیرش بسیار کمتر است . سرخس مذکر یا سرخس نر دارای برگهای بزرگ و دو بریدگی دارد، ساقه ٔ زیرین آن بر ضد کرم کدو بکار میرود زیرا که در لوله های شیرابه ٔ آن مواد مختلف یافت میشود. (ازگیاه شناسی گل گلاب ص 169). رجوع به درمان شناسی ص 402 و داروسازی جنیدی ص 178 و تحفه ٔ حکیم مؤمن شود.


سرخس . [ س َ رَ ] (اِخ ) نام یکی از بخشهای شهرستان مشهد است که در خاور شهرستان و کنار مرز ایران و شوروی واقع است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9). شهری است [ به خراسان ] بر راه و اندر میان بیابان نهاده و ایشان را یکی خشک رود است که اندر میان بازار میگذرد و بوقت انجیر اندر او آب رود و بس و جایی با کشت و برز بسیار است . و مردمانی قوی ترکیب اند و جنگی وخواسته ٔ ایشان شتر است . (حدود العالم ) :
پوپک دیدم بحوالی سرخس
بانگک بربرده به ابر اندرا
چادرکی دیدم رنگین بر او
رنگ بسی گونه بر آن چادرا.

رودکی .


دگر سو سرخس و بیابان به پیش
گله گشته بر دشت آهو و میش .

فردوسی .


رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 117، 121، 125، 127، 128، 130 و نزهةالقلوب ج 3 ص 153، 158، 177 و تاریخ سیستان ص 27، 147، 239، 251، 252 شود.

سرخس. [ س َ رَ ] ( اِ ) نام دارویی است که آن را گیل دارو گویند و آن چوبکی باشد سیاه رنگ ، بر کنار دریای خزر که دریای گیلان باشد یابند و آن دو قسم است : نر و ماده. بجهت دفع کدودانه و امراض دیگر مفید است. ( برهان ) ( آنندراج ). سرخس ها در منطقه معتدله بصورت گیاهان بی ساقه اند یعنی برگهای آن از خاک بیرون می آید و ساقه زیرینی دارند که در اصطلاح گیاه شناسی ریزم نامیده میشود، ولی در مناطق گرم بشکل درختان بلند و شبیه به نخل ها میباشند. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب صص 161 - 170 شود. گیل دارو. ( قانون ابن سینا چ تهران ص 216 ) ( ذخیره خوارزمشاهی ).
انواع آن : سرخس ماده که ممکن است مانند سرخس نر بکار رود ولی تأثیرش بسیار کمتر است. سرخس مذکر یا سرخس نر دارای برگهای بزرگ و دو بریدگی دارد، ساقه زیرین آن بر ضد کرم کدو بکار میرود زیرا که در لوله های شیرابه آن مواد مختلف یافت میشود. ( ازگیاه شناسی گل گلاب ص 169 ). رجوع به درمان شناسی ص 402 و داروسازی جنیدی ص 178 و تحفه حکیم مؤمن شود.

سرخس. [ س َ رَ ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش سرخس شهرستان مشهد. دارای 5000 تن سکنه است. آب آن از قنات و رودخانه. محصول آن غلات و بنشن است. از ادارات دولتی بخشداری ، شهرداری ، کلانتری ، کلانتر مرز و اداره املاک دارد. مجموع نفوس آن 35483 تن است. آب مزروعی قسمتهای جلگه از رودخانه هریرود تأمین و بعضی سالها که آب هریرود خشک و قابل استفاده نمیباشد در قسمتهای کوهستانی از چشمه سار و قنوات استفاده میشود. محصول عمده بخش غلات به حد وفور، کنجد، زیره ،میوه جات است. گوسفندان آنها قره گل هستند که پوست آنها گران قیمت است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

سرخس. [ س َ رَ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای شهرستان مشهد است که در خاور شهرستان و کنار مرز ایران و شوروی واقع است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ). شهری است [ به خراسان ] بر راه و اندر میان بیابان نهاده و ایشان را یکی خشک رود است که اندر میان بازار میگذرد و بوقت انجیر اندر او آب رود و بس و جایی با کشت و برز بسیار است. و مردمانی قوی ترکیب اند و جنگی وخواسته ایشان شتر است. ( حدود العالم ) :
پوپک دیدم بحوالی سرخس
بانگک بربرده به ابر اندرا
چادرکی دیدم رنگین بر او
رنگ بسی گونه بر آن چادرا.
رودکی.
دگر سو سرخس و بیابان به پیش

سرخس . [ س َ رَ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکز بخش سرخس شهرستان مشهد. دارای 5000 تن سکنه است . آب آن از قنات و رودخانه . محصول آن غلات و بنشن است . از ادارات دولتی بخشداری ، شهرداری ، کلانتری ، کلانتر مرز و اداره ٔ املاک دارد. مجموع نفوس آن 35483 تن است . آب مزروعی قسمتهای جلگه از رودخانه ٔ هریرود تأمین و بعضی سالها که آب هریرود خشک و قابل استفاده نمیباشد در قسمتهای کوهستانی از چشمه سار و قنوات استفاده میشود. محصول عمده ٔ بخش غلات به حد وفور، کنجد، زیره ،میوه جات است . گوسفندان آنها قره گل هستند که پوست آنها گران قیمت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).


فرهنگ عمید

گیاهی با برگ های درشت و بریدگی بسیار و ساقۀ زیرزمینی که بیش از ۶۰۰۰ نوع از آن وجود دارد و برخی از انواع آن تزئینی است.

دانشنامه عمومی

سَرَخْسْ، شهری مرزی در استان خراسان رضوی و مرکز شهرستان سرخس است؛ شمال شرقی ترین شهر ایران در نزدیکی مرز ترکمنستان در پایین ترین دشت خراسان در فرازای ۳۰۰ متری از سطح دریا جای دارد.
آرامگاه لقمان
نیروگاه شمس سرخس
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۴۲٬۱۷۹ نفر (در ۱۱٬۸۱۲ خانوار) بوده است.
شهرستان سرخس، با پهنه ای بیش از ۵ هزار کیلومتر مربع، در شمال خاوری استان خراسان، در کنار مرز ایران و جمهوری ترکمنستان در۱۸۰ کیلومتری شرق مشهد قرار دارد. تقریباً بین دو نصف النهار ۳۰ تا ۶۰ و ۱۵ تا ۶۱ درجه شرقی و بین دو مدار ۳۶ و ۳۶ تا ۴۰ درجه شمالی قرار گرفته است. حد طبیعی منطقه را در جنوب، رودخانه کشف رود و حد شرقی را رود تجن (از پیوستن رودخانه هریرود و کشف رود) و حدود طبیعی غربی و جنوب غربی را آخرین امتدادهای ارتفاعات کپه داغ مشخص می نماید.این شهرستان از سوی شمال و خاور به جمهوری ترکمنستان، از باختر به شهرستان مشهد و از جنوب به شهرستان تربت جام محدود است و در حد فاصل حاشیه خارجی صحرای قره قروم با لبه فلات ایران قرار گرفته است هوای سرخس معتدل و خشک بوده، بیش ترین درجه حرارت در تابستان ها، ۵۰ درجه بالای صفر و کم ترین آن در زمستان ها، ۱۵ درجه زیر صفر است. میانگین باران سالیانه سرخس به ۱۸۰ میلی متر می رسد. رود هریرود که در ۲ کیلومتری خاور سرخس مرز مشترک ایران و ترکمنستان را تشکیل داده است. شهر سرخس در دشت قرار گرفته و از بلندی مهمی برخوردار نیست. جمعیت این شهرستان براساس آمار سال ۱۳۷۵ برابر با ۷۳۶۰۴ نفر است که از این تعداد ۲۸۵۴۷ نفر در مرکز شهرستان زندگی می کردند.
نام باستانی سرخس ساریکا بوده و بر سر راه مرو به نیشابور و عراق عجم قرار گرفته است. این شهر روزگاری از کانون های علم و دانش بوده و بواسطه داشتن مدارس و کتابخانه های زیاد شهرت داشته است، در سال های اخیر نیز به دلیل فراهم آوردن موقعیت های تجاری، این محل دارای اهمیت است.

دانشنامه آزاد فارسی

سَرَخْس (fern)
سَرَخْس
سَرَخْس
سَرَخْس
سَرَخْس
سَرَخْس
گروهی از گیاهان نهان زاد آوندی، از ردۀ فیلیسینه (سرخس ها). در این رده، برگ ها کاملاً مشخص و فراوان، و ساقه به صورت هوایی یا زیرزمینی (ریزوم) است. در این رده، دو راسته مارزبانو فیلیکال (سرخس)قرار دارند. از معروف ترین جنس های موجود در ایران، متعلق به راستۀ نخست، مارزبان (اوفیوگلوسوم)، در شمال معروف به تیرنگ زبان به معنای زبان قرقاول، و بوتریکوماست. بسفایج (بسپایک؛ پلی پودیوم) و پرسیاوش (آدیانتوم)نیز از جنس های مهم راسته فیلیکال در ایران اند.

نقل قول ها

سَرَخْسْ شهری مرزی در استان خراسان رضوی و مرکز شهرستان سرخس است؛ شمال شرقی ترین شهر ایران در نزدیکی مرز ترکمنستان در پایین ترین سطح دشت خراسان در فرازای ۳۰۰ متری از سطح دریا جای دارد.
• «ولایتی است میان مرو و نیشابور. سرخس بن گودرز آنجا را ساخته. اهلش خوب و زراعتش مرغوب. تابستان، آب از چاه کشند. و جامه های زربفت و طلادوزی بسیار خوب بافند.» در «آثار البلاد و اخبار العباد/ اقلیم رابع / سرخس » (نگاشته به سال ۶۷۴ق/ ۱۲۷۵م) -> ابوعبدالله زکریا قزوینی

گویش مازنی

/sarKhos/ نوعی شیرینی محلی خانگی & فنی در کشتی

نوعی شیرینی محلی خانگی


فنی در کشتی


پیشنهاد کاربران

نام شهری در شمال شرقی ترین نقطه ایران ( در استان خراسان رضوی )


کلمات دیگر: