عبدالرحمن بن عروه

[ویکی فقه] عبدالرحمن بن عروة بن حّراق غفاری از یاران امام حسین (علیه السّلام) و از شهدای کربلا می باشد.
عبدالرحمن نیز چون برادرش - عبدالله - از شیعیان و ارادتمندان خاص ساحت مقدس امام علی (علیه السّلام) و از بزرگان قبیله بنی غفار و از شجاعان قوم خود بود. جدش حراق از اصحاب امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) بود و در جنگ های سه گانه آن حضرت (علیه السّلام) شرکت جسته بود. او به همراه برادرش -عبدالله- به کربلا وارد شد و به کاروان امام حسین (علیه السّلام) پیوست.
دفاع از امام
نقل شده که در روز عاشورا عبدالرحمن به همراه برادرش به خدمت امام (علیه السّلام) آمد و گفت: «یا ابا عبدالله (علیه السّلام) سلام ما بر شما؛ دشمن به شما نزدیک شده است دوست داریم که در کنار شما با دشمن بجنگیم و دشمن را از شما دور کنیم و مانع پیشروی آن ها شویم.» امام (علیه السّلام) فرمود: «آفرین به شما آنان را دور کنید.» آنان با دشمن به مبارزه برخاستند و در حالی که رجز می خواندند: قد علمت حقاً بنو غفار و خندف بعد بنی نزار ••• لنضر بنّ معشر الفجّار بکل عصب صارم بتّار یا قوم ذودوا عن بنی الاطهار بالمشر فیو العناالحظّار «بنو غفار و خندف و بنی نزار به حق می دانند که با هر شمشیر بران گروه بدکاران را می زنیم. ای قوم! با مشرفی و نیزه جنبنده از فرزندان آزادگان دفاع کنید.» به دشمن حمله ور شدند. این دو برادر در برابر امام (علیه السّلام) با دشمن مبارزه کردند تا اینکه به شهادت رسیدند.
شهادت
برخی از منابع شهادت عبدالرحمن را در مقاتله با دشمنان در بعد از ظهر عاشورا به ثبت رسانده اند.(این مطلب از بیان ابن شهرآشوب که او را از شهدای حمله اول برنمی شمارد نیز فهمیده می شود.)
عبدالرحمن در زیارت ناحیه
...