افتراناپذیری قران

[ویکی فقه] افتراناپذیری قرآن. افترا یکی از اعمال ناپسند و از رذائل اخلاقی است که البته به قرآن راه ندارد.
منکران وحی انواع تهمت ها را به رسول خدا و قرآن کریم می زدند گاهی می گفتند قرآن، شعر است و پیامبر شاعر! گاهی قرآن را سحر و پیامبر را ساحر، می دانستند، زمانی می گفتند دیگران او را تعلیم می دهند که این افسانه را بگوید و گاهی هم قرآن را افترایی می دانستند که پیامبر بر خدا بسته است «ام یقولون افتراه ؛ بلکه می گویند: این آیات را بر خدا بسته است.»خدای سبحان در برابر این تهمت به پیامبر خود می فرماید: «قل ان افتریته فلا تملکون لی من الله شیئا» ای پیامبر بگو اگر من به دروغ سخنی را به خدا نسبت داده باشم، مشمول قهر خدا می شوم و شما نمی توانید مرا از قهر خدای سبحان نجات دهید؛ زیرا در برابر اراده خدا نه کسی می تواند جلوی مقتضی را بگیرد و اراده الهی را از حد اقتضا بیندازد و نه کسی می تواند مانعی در برابر اراده او ایجاد کند.اراده خدا همان است و تحقق مرادش همان؛ چون سراسر عالم هستی نیروی مجهز و آماده الهی اند «لله جنود السماوات و الارض ؛ لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست.» اگر همه موجودات جهان سپاهیان حق تعالی و ماموران اجرای اراده خدایند، پس هیچ چیزی نمی تواند از تحقق اراده و مراد خداوند جلوگیری کند.
← مدعیان نبوت
۱. ↑ احقاف/سوره۴۶، آیه۸.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «قرآن افترا پذیر نیست».»، تاریخ بازیابی سه شنبه ۱۱/۲۷/ ۱۳۹۴
...