تشییع

بدرقه رفتن، بقصدوداع رفتن، درمراسم دفن بودن
( مصدر ) ۱- بدرقه رفتنبقصد تودیع از پی کسی رفتن . ۲- در مراسم دفن مرده شرکت کردن : تشییع جنازه.

(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - بدرقه رفتن . ۲ - جنازه را تا محل دفن همراهی کردن .

تشییع. [ ت َش ْ ] ( ع مص ) از پی مسافر و جنازه شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). برآمدن با کسی تا وداع کند او را و برساند او را بمنزل و گسیل کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پس مسافر و جنازه رفتن. ( آنندراج ). خارج شدن با کسی تا با وی وداع کندو او را بمنزلش برساند. ( از اقرب الموارد ). || دلیر گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). شجاع و دلیر گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آتش به هیمه ریزه تیز کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). برافروختن آتش را به هیزم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). فروزانیدن آتش را. ( آنندراج ). || به آتش سوختن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). سوختن چیزی را به آتش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آشکارا کردن. ( دهار ). || چیزی را به چیزی نیرو دادن. || دعوی شیعه بودن کردن. ( از اقرب الموارد ).

۱. در مراسم دفن مرده شرکت کردن و دنبال جنازه رفتن.
۲. [قدیمی] بدرقه رفتن، به قصد وداع دنبال کسی رفتن.