کلمه جو
صفحه اصلی

تنگرس

فرهنگ فارسی

( اسم ) درختی ازتیر. عنابها که خواص عمومی و دارویی تیر. خود را دارد و چهار فراخ و از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است . گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال و خراسان و استپ های اطراف تهران نیز میروید . میو. گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف میشود ارجنگ شال چس شغال چس قره میخ قره زله گیزی .

لغت نامه دهخدا

تنگرس. [ ت َ گ َ ] ( اِ ) گونه ای از اَرْجَنَگ ، و تنگرس نامی است که در کرج و دره زیارت به این درخت دهند و نامهای دیگر آن ، گیزی و شال چس است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). درختی از تیره عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره خود را دارد و چهار گونه از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است. گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال خراسان و استپ های اطراف تهران نیز می رویند. میوه گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف می شود. ارجنگ. شال چس. شغال چس. قره میخ. قره زله. گیزی. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 227، 260 و 261 و ارژن و کنگرس شود.

دانشنامه عمومی

تِنْگِرس یا بادام خارآلود یا تِنْگِس (نام علمی: Amygdalus lycioides) گونه ای بادام است که تنها در ایران می روید. دو واریته از آن وجود دارد که با نام های lycioides و horrida شناخته می شوند.نبو
این درخت در ایران در استان های گیلان (اطراف رودبار)، آذربایجان شرقی (تبریزکرمانشاه (شمال شرق کرمانشاه، بین کرمانشاه و سنندج، طاق بستانهمدان (خرقان)، لرستان (دورود، بین دورود و خرم آباد)، یزد (دره دام گاهان مهریز)، کرمان (کوه های جبال بارز)، فارس (شمال آباده)، تهران (شهرستانک، آب علی، علی آباد کرج، کوه دشته، نزدیک قزوین، کوه کلاک، کوه قم) و سمنان (بین سرخه و بشم) می روید.
درختچه خاردار پرشاخه ای است که شاخه های جوان آن بدون کرک و قهوه ای رنگ و شاخه های مسن آن به رنگ قهوه ای-خاکستری، خاکستری-سفید یا خاکستری نامحسوس است. برگ هایش طولی تا ۲۰ میلی مترو عرضی بین ۳ تا ۴ میلی متر دارند و بیضوی و باریک با رأسی نوک تیز هستند. گل های آن بدون دم گل است. میوه شفت مخملی آن طول تا ۱۵ و عرض تا ۱۲ میلی متر دارد.
این درختچه خاردار اغلب در اراضی آبرفتی دامنه مخروط افکنه ها و نواحی صخره ای و سنگلاخی دامنه کوه ها و گستره پای کوه ها رویش می یابد. گیاهی مقاوم به خشکی و کم آبی است و سازگاری بسیار بالایی نسبت به استرس های محیطی و بویژه خشکی و نقصان نزولات جوی سالیانه دارد و به همین دلیل برای گسترش مراتع مشجر بویژه در خاک های آبرفتی یا دامنه مخروط افکنه ها مناسب است و می توان آنرا با بذر کاشت.


کلمات دیگر: