استصحاب عقلایی

[ویکی فقه] استصحاب عقلایی به حکم عقلا به بقای متیقن سابق در ظرف شک لاحق اطلاق می شود.
استصحاب عقلایی استصحابی است که عقلا آن را در جایی که یقین سابق به وجود چیزی و شک لاحق در آن دارند، جاری نموده و حکم به بقای آن چیز می نمایند، به این دلیل که موجود بودن چیزی در سابق کاشف از وجود آن در زمان لاحق است.
اماره عقلایی
در این که این استصحاب ، اماره عقلایی است یا نه، اختلاف وجود دارد:برخی مانند « امام خمینی » (رحمه الله) اعتقاد دارند این استصحاب، از نوع امارات عقلایی است و بنای آن به وثوق و اطمینان است و با آن استصحابی که از روایات فهمیده می شود و بنای آن بر تعبد است تفاوت دارد، زیرا در روایات حکم به ابقا می شود هر چند که وثوق و اطمینان بر بقا نباشد، اما در اماره عقلایی، حکم به ابقا می گردد، به این دلیل که این اماره نوعاً وثوق و اطمینان می آورد و عقلا به احتمال مقابل آن که احتمال ضعیفی است اعتنا نمی کنند.