کلمه جو
صفحه اصلی

بنی کنانه

دانشنامه عمومی

بنی کنانه (به عربی: بنی کنانة) یکی از قبایل بزرگ عرب تبار است که بیشتر در شبه جزیره عربستان و مناطق همسایه آن زندگی می کنند.
نسب این قبیله به کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مُضَر بن نزار بن مَعَد بن عدنان که جد قبائل عدنانیست می رسد.
گروهی از عشایر عرب ایرانی که در استان خوزستان و در ناحیه دشت میشان زندگی می کنند هم از این قبیله هستند. اکثر اهالی روستای مربچه رامهرمز با فامیلی محمدیان وخانواده مرحوم اغلیم ابن والی در کوت سید صالح ساکن هستند از طوایف بزرگ بنی کنانه هستند همچنین اکثراهالی روستایی مویلحه که از توابع شهرستان باوی است که اغلب با فامیلی هاشمی هستند از این قبیله بزرگ هستند از دوران پیش از اسلام، فرهنگ و زبان فارسی در میان قبیله کنانی نفوذ زیادی داشت و برخی از آنان نیز زرتشتی شده بودند. درلهجه محلی به نام چنانه شهرت دارندازپیش از انقلاب اسلامی چنانه وکعب دردو سوی کرخه در شوش مستقر بودند، چنانه از شوش بیشتر به عنوان قشلاق استفاده می کرد، اول در محلی دورتر از کرخه مستقر بود، به تدریج به کرخه نزدیک شد، وقتی در دوره رضاشاه به کعب ها زمین دادند تا آنان رابه کشاورزی و یکجانشینی تشویق کنند. چنانه در غرب کرخه مستقر شدند و خود را کشاورز معرفی کردند و زمین گرفتند وازآن پس درشوش ماندگار شدند.
بنا به قول بنی طرف، کنانه تیره ای از نصر قبیله نام آورعرب اند، محل سکونت آنها در مکه و تبارشان از یمن است، شماری از آنها در هویزه و در ساحل رود کرخه و نیز در شهر رامهرمز و میناو زندگی می کنند.
wiki: بنی کنانه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بنی کنانه از قبایل بزرگ عدنانی ساکن حجاز می باشد.
بنی کنانه در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم مجموعه قبایل عرب عدنانی بودند که نسبشان به ابونضر کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان می رسید. کنانة بن خزیمه، جد هفتم رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم)، پسران بسیاری داشت که شمار آن ها به ۱۴ تن می رسید: نضر، عبد مناة، مالک، ملکان، عامر، حارث، عمرو، سعد، عوف، غنم، مخرمه، جرول، غزوان و حُدال.
← قلمرو بنی کنانه
بخشندگی از آداب دوره جاهلی کنانی ها بود. به عنوان نمونه، سُلَمی بن نَوْفل از بنی دُیِل در شمار بخشنده ترین عرب های جاهلی (اجواد الجاهلیه) جای داشت. از دیگر آداب این دوره بنی کنانه مهمان نوازی بود. بر پایه نقلی، بنی کنانه رسم مهمان دوستی را از حضرت ابراهیم (علیه السّلام) به ارث برده و تنهایی خوردن و آشامیدن را بر خود حرام کرده بودند. آنان چون سفره ای می گستراندند، آن قدر می ماندند تا مهمانی برسد.در عصر اسلامی با فرود آمدن این فقره از آیه ۶۱ سوره نور: «...لَیسَ عَلَیکُم جُناحٌ اَن تَاکُلوا جَمیعـًا اَو اَشتاتـًا...» خداوند ایشان را در عمل به این رفتار مخیر کرد. غالب گزارش های موجود، نزول این آیه را درباره بنی کنانه یا از قبایل آن دانسته اند.
جنگ ها
درگیری های دوران جاهلیت بنی کنانه با دیگر قبایل حتی ماه های حرام را هم در برمی گرفت.
← جنگ های فجار
...
wikifeqh: مکه بودند.
وقوف در عرفات
برخی مفسران، آیه ۱۹۹ بقره «ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُ وا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّ حِیمٌ»؛ سپس از همان جا که مردم کوچ می کنند، (به سوی سرزمین منی) کوچ کنید! و از خداوند، آمرزش بطلبید، که خدا آمرزنده مهربان است! را درباره بنی کنانه و برخی قبایل دیگر ساکن در مکه دانسته اند که به سبب قائل شدن امتیازات نادرست برای خود، برخلاف دیگران در عرفات وقوف نمی کردند.
طواف عریان
نیز آیه ۲۸ اعراف « وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَیْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ نَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَی اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ»؛ و هنگامی که کار زشتی انجام می دهند می گویند: «پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمی دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می دهید که نمی دانید؟!» به اسم جمعی از اعراب از جمله بنی کنانه اشاره دارد که به صورت عریان طواف می کردند.
وفاداری به پیمان
...
wikifeqh: بنی_کنانه_(قرآن)
کلمات دیگر: