جیبوتی

جیبوتی با نام رسمی جمهوری جیبوتی (عربی: جمهوریة جیبوتی، فرانسوی: République de Djibouti) کشوری است در شاخ آفریقا.پایتخت این کشور شهر جیبوتی با ۴۰۰٬۰۰۰ نفر جمعیت می باشد.
جمهوری جیبوتی با ۲۴ هزار کیلومتر مربع مساحت، در شرق قاره آفریقا مستقر است. جیبوتی با ۸۱۸٬۱۵۹ نفر جمعیت در سرشماری سال ۲۰۰۹ و ۲۳٬۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت از کوچک ترین و کم جمعیت ترین کشورهای آفریقاست. ۹۴ درصد از مردم جیبوتی مسلمان و اهل تسنن هستند. زبان رسمی مردم این کشور عربی و فرانسوی است، ولی عمده مردم به زبان قبایل محلی با یکدیگر صحبت می کنند.
دسترسی آسان جیبوتی به آب های بین المللی از یکسو، و ارتباط زمینی آن با کشورهای مرکزی قاره آفریقا از سوی دیگر، بر اهمیت راهبردی آن افزوده اند.خاک جیبوتی مساعد برای کشاورزی نیست و مراتع طبیعی کمتر از ۵ درصد از خاک این کشور را تشکیل می دهند.
جیبوتی از اعضای اتحادیهٔ آفریقا و اتحادیهٔ عرب است. جیبوتی به پیمان های بین المللی تغییرات آب وهوا، بیابان زدایی، حفظ محیط زیست، قانون دریاها، حراست از لایه ازون و مقررات کشتیرانی پایبند است.

جیبوتی (Djibouti)
موقعیت. جیبوتی کوچک ترین کشور افریقای شرقی است و در ساحل خلیج عدن و در مدخل باب المندب قرار دارد. این کشور که از موقعیت استراتژیکی مهمی برخوردار است، ۲۳,۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر جیبوتی است.سیمای طبیعی. کشور جیبوتی در گرم ترین نواحی جهان، بین اریتره در شمال، اتیوپی در غرب و جنوب، سومالی در جنوب شرقی، و خلیج عدن در شرق واقع است. اراضی شمالی آن نیمه کوهستانی است و ارتفاع بلندترین نقطۀ آن که به نام کوه موسی علی۱ است ۲,۰۶۳ متر ارتفاع دارد و در مرز مشترک سه کشور اریتره، اتیوپی و سومالی واقع است. نواحی مرکزی و جنوبی آن را بیابان های خشک و بی حاصل تشکیل داده و پست ترین نقطۀ قارۀ افریقا به نام دریاچۀ عسل۲ که ۱۵۰ متر پایین تر از سطح دریاست در ناحیۀ مرکزی آن قرار دارد. این کشور رودخانه ندارد و دریاچۀ آبّه۳، که در جنوب غربی کشور و در مرز اتیوپی واقع است، عمده ترین عارضۀ آبی درون بومی آن است. خلیج ژرف تاجوره۴ تا نیمه های درونی این کشور پیش رفته و پایتخت جیبوتی در ساحل آن به شمار می آید. اقلیم جیبوتی در سراسر سال گرم و خشک است و بارندگی آن منحصر به فصل زمستان بوده و از ۱۳۰ میلی متر در سال تجاوز نمی کند. خار بیابان، گیاه درون بومی آن است و درختان کرنا، پوشش ساحلی آن را تشکیل می دهند. جانوران و حیات وحش جیبوتی با اقلیم گرم و خشک این سامان سازگار بوده و به آهو، شغال و سیاه گوش، و برخی خزندگان منحصر شده است.
اقتصاد. فقدان آب کافی، و نبودن شبکه های آبرسانی و نیز گرما و خشکی هوا، مانع توسعه و رونق کشاورزی شده و زراعتِ محدودِ آن فقط ۲۵ درصد از نیاز های این کشور را تأمین می کند. دامداری آن نیز به نگهداری و پرورش شتر، گاو، و گوسفند منحصر است. اقتصاد جیبوتی کلّاً به خدمات و دادوستد خارجی محدود می شود و ارتباط بندر جیبوتی با آدیس آبابا از اهمیت استراتژیکی و اقتصادی آن حکایت می کند. انواع سبزی و صیفی جات عمده ترین محصول کشاورزی این کشورند و تولید مبلمان، نوشابه های غیرالکلی، گوشت و پوست و کالاهای برقی کوچک از فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. نوع حکومت جیبوتی، جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی این کشور ۶۵ نماینده دارد که مردم هر پنج سال یک بار آنان را انتخاب می کنند. رئیس جمهور را نیز مردم برای مدت شش سال برمی گزینند.
مردم و تاریخ. جمعیت جیبوتی حدود۸۸۹,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۳۸.۳ نفر در کیلومتر مربع می رسد. ۸۳ درصد از مردم آن در شهرها زندگی می کنند و ۱۷ درصد از آنان بیابان گرد و چادرنشین اند. ۶۰ درصد از جمعیت این کشور را سومالیایی ها، ۳۵ درصد را عفارها۵ و پنج درصد را فرانسوی ها، عرب ها، اتیوپیایی ها، و ایتالیایی ها تشکیل می دهند. ۹۵ درصد از جمعیت جیبوتی مسلمان اند و زبان رسمی آنان عربی و فرانسوی است. عیسا ها۶ی سومالیایی تبار در قرن ۳پ م در جیبوتی ساکن شدند و در ۸۲۵م به آیین اسلام گرویدند و درپی آن بازرگانان عرب عنان تجارت جیبوتی را در دست گرفتند. پرتغالی ها در قرن ۱۶ به جیبوتی وارد شدند و تجارت را از دست اعراب خارج کردند. در ۱۸۶۲ بندر تاجوره و نواحی اطراف آن در مقابل دریافت ۵۲هزار فرانک به فرانسوی ها فروخته شد و در ۱۸۸۸ سومالیِ فرانسه تأسیس و بندر جیبوتی به پایتختی آن انتخاب شد. شورش های استقلال طلبانۀ مردم جیبوتی که از مدتی پیش آغاز شده بود، در ۱۹۷۷ فرانسه را وادار به پذیرش همه پرسی کرد که ۸۵ درصد از مردم به استقلال خود رأی دادند و کشور جمهوری جیبوتی در ۲۷ ژوئن ۱۹۷۷ تأسیس شد. Musa Ali Assal Abbe Tadjoure Afars Issas

جیبوتی با نام رسمی جمهوری جیبوتی، کشوری در شاخ آفریقاست.
• «پرچم : پرچم کشور جیبوتی در سال ۱۹۷۲م، یعنی زمانی که در آرزوی استقلال بود ابداع گشت ولی در سال ۱۹۷۷ با کسب استقلال از فرانسه پرچم رسمی کشور گردید. پرچم جیبوتی مرکب از سه رنگ آبی، سبز و سفید است؛ که رنگ های آبی و سبز به صورت دو نوار در کنار یکدیگر قرار دارند و رنگ سفید به صورت مثلثی آن ها را قطع می کند. در وسط مثلث سفید، ستارهٔ قرمزی نقش بسته است.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش

[ویکی شیعه] جیبوتی کشوری است در شاخ آفریقا. ۹۹٪ ساکنان این کشور مسلمان و از مذهب شافعی پیروی می کنند. بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۲۰۰۹ حدود ۸،۰۰۰ شیعه در این کشور زندگی می کردند.
کشور جیبوتی در شمال شرق آفریقا، در کنار خلیج عدن و دریای سرخ قرار گرفته و از شرق با اریتره، از جنوب و غرب با اتیوپی و از جنوب شرقی با سومالی همسایه است.
۹۹٪ ساکنان این کشور مسلمان هستند. مسلمانان سنی مذهب این کشور از مذهب شافعی پیروی می کنند. بهاییان، مسیحیان کاتولیک و پروتستان و ارتودکس دیگر ساکنان این کشور هستند.

[ویکی اهل البیت] کشورکوچک جیبوتی با181/23 کیلومترمربع مساحت، درشمال شاخ آفریقا قراردارد.این کشوردرکنارخلیج عدن ودریای سرخ،وبرساحل غربی باب المندب واقع شده وبا کشورهای اتیوپی وسومالی هم مرزاست.جیبوتی از دو بخش کوهستانی وفلاتی تشکیل شده و صرفا درنواحی مرتفع شمالی،مقداری باران دریافت می کند. درنقاط دیگر،هنگام وزش بادهای موسمی می توان شاهد ریزش های جوّی بود. آب و هوای آن درمجموع گرم وخشک وبیابانی است. جیبوتی، به سرزمین عفاروعیسی موسوم است.
جیبوتی، ششصدهزارنفرجمعیت دارد که 94 درصد آن مسلمان وبقیه مسیحی اند. زبان های عربی وفرانسوی درآن متداول است. حدود هشتاد درصد مردمش بی سوادند وفقروفساد مالی وسلطه ی استعمار، این کشوررا ازتوسعه باز داشته است.
جیبوتی درسال 1843 تحت سیطره فرانسویان قرار گرفت، ولی مردم در سال 1977 م درپی رای گیری به استقلال کشور خود رای دادند وبه عضویت سازمان ملل درآمدند. قانون اساسی آن چهار سال بعد تصویب شد و رئیس جمهوربا رای مستقیم مردم به مدت شش سال وحداکثردو دوره انتخاب می شود.
پوست گاو وگوسفند وقهوه، از اقلام صادراتی جیبوتی است. ماهی گیری وپرورش بز وگوسفند ازمشاغل اصلی مردم به شمارمی آید.
سایت رحماء باز یابی: ششم مرداد 1394