شعر سپید

شعر سپید یا شعر شاملویی گونه ای از شعر نو فارسی است که در دهه سی شمسی و با مجموعهٔ هوای تازه از احمد شاملو ظهور پیدا کرد و معادل (به فرانسوی: Blank verse) است. تفاوت عمده این آثار با نمونه های قبلی شعر نو در فرم شعر بود. در این سبک عموماً وزن عروضی رعایت نشده ولی آهنگ و موسیقی نمود دارد.
هوشنگ ایرانی
تندرکیا
بیژن جلالی
احمد شاملو
یدالله رؤیایی
سید علی صالحی
منوچهر آتشی
احمدرضا احمدی
رضا براهنی
علی عبدالرضایی
بیژن الهی
هرمز علی پور
علی باباچاهی
منصور اوجی
علی موسوی گرمارودی
طاهره صفارزاده
سلمان هراتی
سید حسن حسینی
حسین منزوی
علیرضا قزوه
عباس صادقی زرینی
در دسته بندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعر که در قالب شعر نیمایی نگنجد شعر سپید می گویند.
سلاخی می گریست به قناری کوچکی دل باخته بود!
دلم گرفته است دلم گرفته است به ایوان می روم و انگشتانم را بر پوست کشیدهٔ شب می کشم چراغ های رابطه تاریکند چراغ های رابطه تاریکندکسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کردکسی مرا به مهمانی گنجشک ها نخواهد بردپرواز را به خاطر بسپارپرنده مردنی ست.

نوعی شعر نو که در آن مصراع ها بلند و کوتاه است و وزن و قافیه ای در آن به چشم نمی خورد و تا حدی به شعر منثور شباهت دارد. نیز ← شعر_منثور؛ شعر آزاد

[ویکی فقه] اصطلاح شعر سپید، گویا نخستین بار توسط احمد شاملو در ایران به کار گرفته شد و معادل Blank verse فرانسوی است.
اما، عده ای اصطلاح شعر سپید را اصطلاح درستی نمی دانند و «شعر آزاد» را پیشنهاد می کنند. شعر blank از قید وزن، آزاد نیست و وزن آن اغلب بر پایه ده هجایی استوار است، ولی قافیه در آن رعایت نمی شود؛ مثل « بهشت گمشده» میلتون! اما، شعری که در اروپا و آمریکا از قید وزن و قافیه رهاست freeverse یا verselibre یا شعر آزاد نام دارد. به علت ناشناخته بودن ساختمان این دو نوع شعر، اشتباهاً جا به جا و یا یکسان گرفته می شوند.
ویژگی ها
در هر صورت اصطلاح شعر سپید امروزه در محافل ادبی و کتب ادبیات پذیرفته شده است و این روزها در نزد نسل جوان طرف داران زیادی دارد. این قالب شعری فاقد وزن عروضی است و ظاهری نثرگونه دارد. سطرها مساوی نیستند و قافیه نیز اگر در آن به کار رود، جای مشخص ندارد؛ اما به دلیل برخورداری از منطق و مکانیسم های شعری، نظیر بیان، تخیل، ادراک هنری، آهنگ و تناسبات درونی با نثر متفاوت است. نمایندگان شعر سپید می گویند: شعر یعنی کلام مخیل.
آغاز حضور شعر سپید در ادبیات فارسی
آغاز حضور این نوع شعر را در ادبیات فارسی باید حدود دهه سی دانست. در اواسط دهه سی تقریباً همه پیشروان شعر نو، شعر منثور را به عنوان شعر پذیرفته بودند و مجلات در سطح وسیعی محل طبع آزمایی شاعران مختلف برای سرودن شعر سپید شده بود.
بنیان گذار شعر سپید
...