سید موسی زرابادی

سید موسی زرآبادی. سید موسی زرآبادی (زاده ۱۲۵۶ در زرآباد قزوین - درگذشت ۲۴ تیر ۱۳۱۳ در قزوین) عالم و عارف شیعه بود.
۱. تقریرات فقه و اصول
۲. تعلیقه بر بخشی از رسائل
۳. حاشیه بر کفایة الاصول، ج ۱ و ۲
۴. حاشیه بر مطول، بخش علم بیان
۵. حاشیه بر منظومه سبزواری (۱)
۶. حاشیه بر منظومه سبزواری (۲)
۷. حاشیه بر شرح اشارات (بخش الهیات)
۸. حاشیه بر منطق اشارات
۹. شرح سلامان و آبسال ابن سینا
۱۰. رساله اعتقادات (عربی)
۱۱. رساله اصول دین (فارسی)
۱۲. رساله ای در توضیح حدیث ما الحقیقه
۱۳. رسائل و مجالس در موعظه و اخلاق
۱۴. رساله ای مختصر دربارهٔ «مشروطیت»
۱۵. رسائل و نسخه هایی مهم در انواع علوم غریبه
نسب زرآبادی چنین است: سید موسی، فرزند علی (م ۱۳۱۸ ق)، فرزند مهدی (م ۱۲۷۰ ق)، فرزند میربزرگ (م ۱۲۳۰ ق)، فرزند میربابا (م ۱۲۱۷ ق)، فرزند میرفاضل (م ۱۱۹۵ ق). نسب او به زید بن علی می رسد. مادرش رقیه خانم نیز دختر عالم دینی کریم روغنی قزوینی بود.
سید موسی زرآبادی در مدرسه صالحیه قزوین نزد رضا برغانی قزوینی و علی اکبر ایزدی سیادهنی درس خواند. آنگاه به تهران رفته و در درس فلسفه حسن کرمانشاهی، سید شهاب الدین شیرازی، علی نوری حکمی و فضل الله نوری شرکت کرد و علوم غریبه را از سید محمدکاظم حسینی قزوینی (سید مصلایی) آموخت.
او شاگردان زیادی در قزوین تربیت کرد که بعدها در تهران و مشهد و خود قزوین به تدریس مشغول بودند. برخی از شاگردان او عبارت اند از: سید ابوالحسن حافظیان، علی اکبر الهیان تنکابنی، میرزا رحیم سامت، مجتبی قزوینی خراسانی، هاشم قزوینی و محمدابراهیم محقق.او استاد علوم غریبه بود و در این رشته شاگردانی چون سید ابوالحسن حافظیان و علی اکبر الهیان تربیت کرد.