کلمه جو
صفحه اصلی

زید بن علی

دانشنامه عمومی

زید بن علی، فرزند علی بن حسین و نوه حسین بن علی، نوهٔ محمد بود. او بیشتر به علت نبردی دو روزه که علیه هشام بن عبدالملک خلیفه اموی در کوفه صورت داد معروف است. همچنین زید امام پنجم شیعیان زیدیه می باشد و شیعیان زیدیه او را جانشین و امام پس از علی بن حسین می دانند. وی برای شیعیان دوازده امامی مورد احترام است اما علمای دوازده امامی معتقدند که وی هیچگاه دعوی امامت نداشته است.
شهید
حلیف القرآن
زیدالازیاد
الــلــهمحمد • علی • فاطمه • حسن • حسینسجاد • باقر • صادقکاظم • رضا • جواد • هادیعسکری • مهدی
پدر زید، علی بن حسین، امام چهارم شیعیان است.
در نام مادر وی اختلاف است، برخی نام او را «جیدا» یا «جید» یاد کرده اند. برخی هم نام او را «حیدان» می دانند.در روایتی علی بن حسین او را به نام «حوراء» می خواند. در روایتی از اعیان الشیعه او کنیزی بود که مختار بن ابی عبیده ثقفی او را به ۳۰ هزار درهم خرید،سپس او را به عنوان هدیه ای ارزنده نزد علی بن حسین فرستاد. و این بانو از وی دارای چهار فرزند شد، سه پسر و یک دختر، نخستین فرزندش زید بن علی است و سه فرزند دیگرش عمرو، علی و خدیجه نامگذاری شدند.

دانشنامه آزاد فارسی

زِید بن علی (۷۵ـ۱۲۲ق)
رهبر نخستین قیام ضدِاُمَوی بعد از واقعۀ کربلا و فرزند امام زین العابدین (ع ). در مدینه نزد پدر و برادرش، امام باقر (ع )، و بزرگانی چون اَبان بن عُثْمان و عُروة بن زبیر تحصیل کرد و مدتی نیز شاگرد واصل بن عطاء شد و به مذهب معتزله گرایید. امام باقر (ع ) دفاع از حقوقِ خاندان خود را در تولیت اوقاف امیرمؤمنان (ع ) به او واگذار کرد. متعاقب ادعای مالی خالد بن عبدالله قَسْری برضد وی ، در ۱۲۰ ق به کوفه احضار شد ولی پس از رفع اتهام ، آن جا را ترک نکرد و با همکاری شیعیان آن منطقه ، مخفیانه قیام برضد امویان را پایه ریزی کرد. فاش شدن برنامۀ قیام وی و واکنش یوسف بن عمر ثَقَفی، حکمران عراق، زید را ناگزیر ساخت تا پیش از فرارسیدن زمان موعود و پیوستن یاران به او، در محرم ۱۲۲ ق قیام را آغاز کند و درنتیجۀ کمی سپاه ، پس از مدتی مقاومت در کوفه به شهادت رسید. نیز ← زیدیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، ملقب به زید شهید، از فرزندان امام زین العابدین(ع) و هم عصر با امام باقر(ع) و امام صادق(ع). فرقه زیدیه به او منسوب است. او در مدینه به دنیا آمد و در کوفه به شهادت رسید.
زید قرائتی خاص در قرآن داشت و با تقیه مخالف بود و از کسانی که از شیخین برائت می جستند، بیزاری می کرد. او مردم را به تبعیت ازکتاب و سنت و جهاد با ستمگران و حمایت از محرومان و دستگیری مستمندان دعوت می کرد.
زید در زمان فرمانداری یوسف بن عمر بر کوفه، در این شهر قیام کرد ولی کوفیان او را تنها گذاشتند.


کلمات دیگر: