محمود شلتوت

محمود شلتوت (۱۳۱۰ - ۱۳۸۳ قمری)، با عنوان مشهور «شیخ شلتوت» از بزرگان اهل سنت، محقق، مفسر، فقیه اصولی، ادیب لغوی مصری، و از رؤسای دانشگاه الازهر و از مؤسسان دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه. وی از مدافعان و از فعالان وحدت بین شیعه و سنی بوده است.وی با آیت الله سید حسین بروجردی روابط دوستانه داشت. در سال ۱۳۳۸، آیت الله بروجردی، آیت الله حاج میرزا خلیل کمره ای را بهمراه آیت الله سید محمود طالقانی و گروهی از روحانیون، به نمایندگی خود به قاهره فرستاد تا از شیخ محمود شلتوت مفتی اعظم و رئیس وقت دانشگاه الازهر مصر بخاطر فتوای تاریخی اش تشکر نمایند.
تفسیر قرآن کریم
نهج القرآن فی بناء المجتمع
الاسلام عقیده و شریعه
الفتاوی
القتال فی الاسلام
من توجیهات الاسلام
مقارنة المذاهب فی الفقه
فقه القرآن
از شیخ محمود شلتوت سؤال شد که
بعضی از مردم چنین می اندیشند برای آنکه مسلمان عبادات و معاملاتش صحیح باشد حتماً باید به یکی از مذاهب چهارگانه معروف عمل کند و در بین آنها مذهب شیعه امامیه و مذهب زیدیه نیست. آیا شما با این رأی به طور کلی موافقت دارید، و تقلید از مذهب شیعه امامیه را جائز نمی شمارید؟
ایشان در جواب چنین فرمودند:

[ویکی شیعه] محمود شلتوت(۱۸۹۳-۱۹۶۳م) مشهور به شیخ شلتوت عالم و مفسر اهل سنت متولد کشور مصر، از اساتید و رؤسای دانشگاه الازهر بود. وی از علمای مدافع تقریب بین مذاهب اسلام و از مؤسسان دارالتقریب بین المذاهب اسلامی بود. ارتباط مستمر با علمای شیعه از جمله آیت الله بروجردی، تأسیس کرسی فقه مقارن و صدور فتوای معروف جواز عمل بر اساس مذهب شیعه و زیدیه، از جمله اقدامات تقریبی اوست. شیخ شلتوت نسبت به مسائل سیاسی جهان اسلام نیز حساس بود، حضور در انقلاب مردمی مصر در سال ۱۹۱۹م، اعتراض به واقعه ۱۵ خرداد ایران و مخالفت با اقدام دولت ایران در به رسمیت شناختن اسرائیل در سال ۱۹۴۸م، از جمله موضع گیری هایی سیاسی اوست.
محمود شلتوت در سال ۱۸۹۳م در یکی از بخش های بحیره مصر متولد و پس از گذراندن دوره های مقدماتی تعلیم و تربیت و حفظ قرآن، در سال ۱۹۰۶م وارد دانشگاه مذهبی اسکندریه شد. وی بعد از فراغت از تحصیل در ۲۵ سالگی به عنوان استاد این دانشگاه معرفی شد. وی در سال ۱۹۱۹م هم زمان با انقلاب مردمی مصر با نوشتن مقالات و سخنرانی با مردم همراهی کرد. در سال ۱۹۲۸م شیخ مصطفی المراغی رئیس وقت دانشگاه الازهر، شیخ شلتوت را جهت تدریس به الازهر دعوت کرد. بعد از کناره گیری المراغی از ریاست الازهر به دلیل اختلاف با دربار مصر، شلتوت نیز از تدریس کناره گرفت و به وکالت در محاکم شرعی مشغول شد. شیخ شلتوت در سال ۱۹۳۷م با بازگشت دوباره شیخ مصطفی المراغی به دانشگاه الازهر به تدریس فراخوانده شد و در مدت حضورش سمت های زیادی بر عهده گرفت. وی در اکتبر سال ۱۹۵۸م توسط رئیس جمهور مصر به عنوان ریاست دانشگاه الازهر برگزیده شد و تا زمان وفاتش در سال ۱۹۶۳م در قاهره در این منصب باقی ماند.
شیخ شلتوت در مسیر تقریب و وحدت بین مذاهب اسلامی فعالیت هایی داشت که مهم ترین آنها عبارت اند از: