آرتاوازد دوم. آرتاوازد دوم پس از فوت پدرش تیگران دوم در سال ۵۵ (پیش از میلاد) بر تخت نشست. او شاهزاده ای بود بسیار با فرهنگ که مقدر بود بیش از بیست سالی سلطنت کند و سلطنتش تأثیری عظیم در جهت مخالف بر روابط روم و ارمنستان برجای بگذارد.
تاریخ ارمنستان
دودمان آرتاشسی
در زمان سلطنت همین شاه بود که رم احیاناً امکان تبدیل ارمنستان به یک متحد دایمی خود بر ضد اشکانیان را از دست داد. واین امر هم اصولاً خطای دولت رم بود، زیرا از بخت بدش در مشرق زمین ابتدا نماینده ای مانند کراسوس داشت که پیرمردی بود آزمند و بجز ثروت کلانش هیچ مزیتی بر کسی نداشت و رم را به یکی از بزرگترین فاجعه های نظامی دوران تاریخش کشانید؛ و سپس کسی مانند مارکوس آنتونیوس که سربازی دلاور، ولی سیاستمداری حقیر بود و بخصوص وقتی زیر نفوذ ملکه کلئوپاترا قرار گرفت به منافع واقعی رم سخت لطمه زد.
سیاست اشکانیان در برابر ارمنستان را می توان به دو دوره متمایز از هم تقسیم نمود:
در آغاز امر امید داشتند که ارمنستان را نیز مانند میان رودان به امپراتوری خود ضمیمه کنند. ارمنیان که در آنان به چشم دشمنان بزرگ کشورشان نگریستند در یک رشته جنگهای سخت به فرماندهی پادشاهانشان از دودمان آرتاشسی در سده دوم و در اوایل سده اول پیش از میلاد توانستند از استقلال خود دفاع کنند و آن را حفظ نمایند. سپس به هنگام ظهور قدرت دولت رم در خاورمیانه و تهدیدی که از آن سمت متوجه شده بود سیاست اشکانیان نسبت به ارمنستان تغییر کرد و همه تلاشهایشان در این راه بکار رفت که وجود ارمنستان را نه برای ضمیمه کردن به کشور خود بلکه به عنوان حایلی بین خود و رم حفظ نمایند و به هر قیمتی شده نگذارند رم آن را به امپراتوری خود ضمیمه کند یا حتی فرماندهی نسبی بر آن پیدا کند.
تاریخ ارمنستان
دودمان آرتاشسی
در زمان سلطنت همین شاه بود که رم احیاناً امکان تبدیل ارمنستان به یک متحد دایمی خود بر ضد اشکانیان را از دست داد. واین امر هم اصولاً خطای دولت رم بود، زیرا از بخت بدش در مشرق زمین ابتدا نماینده ای مانند کراسوس داشت که پیرمردی بود آزمند و بجز ثروت کلانش هیچ مزیتی بر کسی نداشت و رم را به یکی از بزرگترین فاجعه های نظامی دوران تاریخش کشانید؛ و سپس کسی مانند مارکوس آنتونیوس که سربازی دلاور، ولی سیاستمداری حقیر بود و بخصوص وقتی زیر نفوذ ملکه کلئوپاترا قرار گرفت به منافع واقعی رم سخت لطمه زد.
سیاست اشکانیان در برابر ارمنستان را می توان به دو دوره متمایز از هم تقسیم نمود:
در آغاز امر امید داشتند که ارمنستان را نیز مانند میان رودان به امپراتوری خود ضمیمه کنند. ارمنیان که در آنان به چشم دشمنان بزرگ کشورشان نگریستند در یک رشته جنگهای سخت به فرماندهی پادشاهانشان از دودمان آرتاشسی در سده دوم و در اوایل سده اول پیش از میلاد توانستند از استقلال خود دفاع کنند و آن را حفظ نمایند. سپس به هنگام ظهور قدرت دولت رم در خاورمیانه و تهدیدی که از آن سمت متوجه شده بود سیاست اشکانیان نسبت به ارمنستان تغییر کرد و همه تلاشهایشان در این راه بکار رفت که وجود ارمنستان را نه برای ضمیمه کردن به کشور خود بلکه به عنوان حایلی بین خود و رم حفظ نمایند و به هر قیمتی شده نگذارند رم آن را به امپراتوری خود ضمیمه کند یا حتی فرماندهی نسبی بر آن پیدا کند.
wiki: آرتاوازد دوم