کلمه جو
صفحه اصلی

بلاد کبیره

دانشنامه عمومی

در اصطلاح اسلامی، شهرهای بزرگ خارق العاده را بلاد کبیره می نامند. در این شهرها رفتن از محلی به محل دیگر در جکم مسافرت می باشد و نماز و روزه را تحت الشعاع خود قرار می دهد. جوادی آملی در تعریف این شهرها می گوید شهری که بین محله های آن فاصله باشد، به طوری که عرفا چند شهر محسوب شود، از بلاد کبیره است. معیار و میزان این که کدام شهر از مصادیق بلاد کبیره است به نظر عرف برمی گردد.

دانشنامه آزاد فارسی

بِلاد کَبیره
شهرهای بزرگ. در فقه، تعریف اصطلاحی ندارد. بسیاری از فقیهان آن را مفهومی عرفی می دانند. برای نمونه امام خمینی (ره)، تهران را بلد کبیره می شمرد. فقیهانی که بین بلاد کبیره و صغیره تفاوت قائل اند، مبدأ مسافرت شرعی را در بلاد کبیره، محله های آن شهر می دانند. بدین گونه اگر کسی از آخر هر محله ای در بلاد کبیره مسافت ۲۴ کیلومتر (در مجموع رفت و برگشت) را طی کند، مسافر محسوب می شود و باید نماز خود را شکسته بخواند یا روزه اش را افطار کند. برخی فقیهان، مانند آیت الله خویی برآن اند که بلاد کبیره مانند بلاد متعارف هستند و در محاسبۀ مسافت در مسافرت شرعی، بین آن دو تفاوتی نیست.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بلاد کبیره شهرهای بزرگ خارج از حدّ متعارف است. بلاد کبیره دارای احکام خاصی است از جمله اینکه مبدأ مسافت برای پیمودن هشت فرسخ از آخر شهر است یا آخر محله؟ حد ترخص بلاد کبیره کجاست؟ و نیز قصد اقامت ده روزه در بلاد کبیره موجب ثبوت احکام وطن می شود یا نه؟ از عنوان بلاد کبیره در باب صلات سخن رفته است.
بلاد کبیره شهرهای بزرگ خارج از حدّ متعارف است و از آن در باب صلات سخن رفته است.
احکام بلاد کبیره
از شرایط شکسته شدن نماز ( قصر)، پیمودن مسافت هشت فرسخ است؛ لیکن در اینکه مبدأ مسافت در بلاد کبیره همچون غیر آن، از آخر شهر است یا آخر محله اختلاف است.
حدّ ترخّص مکانی است که مسافر از آن جا دیوار خانه های شهر یا محلّه (بنابر اختلاف در مبدأ مسافت) را نبیند و اذان آن را نشنود. در اینکه ملاک، اذان آخر شهر است یا- بنابر قول به اینکه بلاد کبیره در احتساب مبدأ مسافت حکم سایر بلاد را دارد- در بلاد کوچک و متوسط اذان شهر و در بلاد کبیره اذان آخر شهر می باشد، اختلاف است.
اقامت در مکانی به قصد ده روز، موجب قطع سفر و ثبوت احکام وطن می شود ، امّا در شهرهای بزرگ اختلاف است که آیا باید قصد اقامت در محله ای از محله های آن باشد یا ملاک، وحدت شهر است و اگر یک شهر محسوب شود، قصد اقامت در شهر نیز کفایت می کند؟ بنابر قول نخست، اگر مسافری قصد اقامت ده روز در محله ای را نداشته باشد، سفر او قطع نمی شود و احکام مسافر (قصر نماز و صحیح نبودن روزه) را دارد.



کلمات دیگر: