ابن کر

شمس الدین محمد بن عیسی بن حسن بغدادی معروف به ابن کر (۱۲۸۲ م. در قاهره – ۷۵۹ ه‍.ق / ۱۳۵۷ م.) یک موسیقی دان نظری بود.
ابن کر در قاهره به دنیا آمد؛ پدرش یک مهاجر عراقی بود. برخلاف بیشتر موسیقی دانان آن دوره که در درجهٔ اول به خاطر درجات علمی، مذهبی یا هنری دیگر (مثل خوشنویسی) معرفی می شدند، ابن کر بیش از هر چیز به عنوان یک موسیقی دان شناخته می شد اگر به علم فقه نیز آشنا بود و گفته شده که صوفی نیز بود. ابن کر در سال ۷۵۹ هجری قمری درگذشت.
ابن کر نویسندهٔ اثری با عنوان غایة المطلوب فی علم الأدوار والضروب است که به توصیف نظری موسیقی رایج در قاهره می پردازد. این رساله سندی دانسته می شود برای تداوم رشد نظری موسیقی در جهان اسلام پس از دوران مکتب منتظمیه.

[ویکی فقه] اِبْن ِکُرّ، ابوعبدالله شمس الدین محمد بن عیسی بن حسن بن کر (۶۸۱ -۷۵۹ یا ۷۶۳ق /۱۲۸۲ یا ۱۳۶۲م )، موسیقی دان ، فقیه حنبلی ، محدث ، ادیب و صوفی بود.
نسبت وی به مروان حمار واپسین خلیفه بنی مروان می رسد.
تولد
پدرش عیسی به هنگام غلبه هلاکو بر بغداد در آن شهر می زیست و از آن جا به قاهره مهاجرت کرد و محمد در همان جا زاده شد.
اساتید وی
وی قرآن را نزد شیخ علی شَطَّنَوْفی آموخت و احکام عبدالغنی و عمده شیخ موفق الدین و ملحة الاعراب حریری و جز آن را حفظ کرد. از مشایخ زمان خود چون دمیاطی و ابرقوهی و غازی حلاوی و مؤنسه خاتون ، دختر عادل و دیگران بهره گرفت و موسیقی را از قاضی علاءالدین ابن تراکیشی حنبلی آموخت . ابن حجر استاد او را در موسیقی بیش از یک تن دانسته است .
آثار
...