طریقت جراحیه

[ویکی فقه] جرّاحیه، یکی از مهم ترین شاخه های طریقت خلوتیه در استانبول و سرزمینهای بالکان در قرن دوازدهم و سیزدهم، و یکی از فعال ترین طریقتهای صوفیانه در ترکیه امروز.
در ۱۱۱۵، نورالدین محمد افندی جرّاحی جرّاحیه را پایه گذاری کرد.
بیوگرافی نورالدین محمد افندی جرّاحی
وی در ۱۲ ربیع الاول ۱۰۸۳، در محله جرّاح پاشا در استانبول به دنیا آمد و گویا بیش تر به همین سبب جرّاحی خوانده شده است . او در ۱۱۰۱ قاضی مصر شد، اما پس از انتساب به طریقت علاءالدین علی کوستندیلی (متوفی ۱۱۴۳؛ مفتی کوستندیل و شیخ خلوتیه در خانقاهی در همانجا) در استانبول، پیش از ۱۱۱۵ منصب قضا را ر ها کرد و پس از طی مراحل سلوک و اخذ خلافت از کوستندیلی، به امر وی، در مسجدی در محله قراگمرک استانبول به نشر طریقت و ارشاد طالبین پرداخت. در ۱۱۱۵، به امر سلطان احمد سوم (حک: ۱۱۱۵ـ۱۱۴۳)، از پیروان نورالدین جرّاحی، خانقاهی (آستانه) در همان جا برای وی بنا شد نورالدین جرّاحی طریقت خود را تقریباً هم زمان با طریقت رئوفیه (منتسب به احمد رئوفی، متوفی ۱۱۷۰، یکی دیگر از خلفای کوستندیلی) بنیان نهاد. وی در ۹ ذیحجه ۱۱۳۳ و بنا بر بعضی منابع، در ۱۱۴۶ درگذشت و در توحیدخانه آستانه خود به خاک سپرده شد. از نورالدین جرّاحی رساله ای منثور به نام مرشد درویشان، دو وِرد (ذِکر) به نامهای «ورد کبیر» و «ورد صغیر» و اشعاری باقی ماندهاست.
طریقت جراحیه
جرّاحیه، به عنوان طریقتی کاملاً سنّی مذهب، به واسطه علاءالدین کوستندیلی و چهار شیخ دیگر، به طریقت رمضانیه (منتسب به رمضان مخفی، متوفی ۱۰۲۵) و پیش تر از ایشان، به واسطه محیی الدین قراحصاری و دو شیخ دیگر، به یکی از چهار شاخه اصلی خلوتیه به نام احمدیه (منتسب به احمد شمس الدین ایگیت باشی، متوفی ۹۱۰) متصل می شود.
جرّاحیه پس از نورالدین جرّاحی
...