شرف الدین عبدالمؤمن

[ویکی فقه] شرف الدین عبدالمؤمن، محمد بن هبة الله بن محمد بن هبة الله بن حمزه شغروه اصفهانی، از عالمان و شاعران قرن ششم است.
در منابع، نام شغروه به شکلهای متفاوت آمده است: شمروه، شغروه، سغرویه، شروة، شوروه، شغروه، شقروه، و شغرده ای. در بیش تر منابع، نام وی به صورت شغروه آمده است.
وجه تسمیه
در توجیه شغرده ای گفته شده که شرف اهل شغر است و شفر، دهی است از اضافات اصفهان که به آن پژوه می گویند. این توجیه درست نمی نماید و گویا نسبت شفرده ای برساختۀ ذهن متأخران است. به احتمال بسیار، همان صورت شغروه درست است، چون خاندان شغروه از خاندانهای سرشناس اصفهان در سدۀ ششم بوده اند و شرف نیز از همان خاندان است.
← طریقه تلفظ
خاندان شغروه در قرن ششم و هفتم پرچمدار علم و ادب بودند و در اصفهان و قزوین و شیراز شهرت داشتند. شش تن از ایشان از وعاظ و قضاة و ادبا و محدثان معروف زمان خود به شمار می رفتند: هبة الله بن محمد بن هبة الله بن حمزه اصفهانی، فقیه و قاضی حنفیان اصفهان ( پدر شرف)؛ شرف الدین عبدالمؤمن بن هبة الله بن محمد هبة الله بن حمزه، واعظ (شرف شغروه)؛ ابوالوفا عبیدالله بن هبة الله بن محمد بن هبة الله بن حمزه، واعظ قزوینی معروف به ابن شغروه ( برادر شرف)؛ ابوالبرکات رزق الله بن هبة الله بن محمد قزوینی، معروف به ابن شغروه (برادر شرف)؛ فضل الله بن هبة الله بن محمد بن هبة الله بن حمزه قزوینی، معروف به ابن شغروه (برادر شرف)؛ حسین بن عبیدالله بن هبة الله بن محمد بن هبة الله بن حمزه قزوینی، معروف به ابن شغروه (برادرزادۀ شرف و پسر ابوالوفا).
تولد
...